تحقیقات نشان می دهد که مغزِ درگیر شروع زوال شناختی، گاهی کنترل اشتها و انتخاب های غذایی را از دست می دهد و این موضوع می تواند به شکل تمایل شدید به غذاهای خاص، مصرف بیش ازحد شیرینی، یا حتی بی میلی به غذاهای همیشگی بروز کند.
ارتباط هوس های غذایی و زوال عقل
به گزارش گفتنی، این تغییرات معمولاً آرام و تدریجی هستند، اما برای افراد خانواده بسیار قابل توجه اند. وقتی فردی که همیشه رژیم غذایی متعادلی داشته، ناگهان به غذاهای شیرین، شور یا چرب علاقه مند می شود—or برعکس، نسبت به غذاهای مورد علاقه اش بی تفاوت می شود—این رفتار می تواند یکی از نخستین زنگ های خطر اختلالات شناختی باشد. دلیل این موضوع تغییر در بخش هایی از مغز است که اشتها، انتخاب غذا و هیجان را کنترل می کنند.
1. تمایل شدید به شیرینی ها
اختلال در مرکز پاداش مغز باعث می شود فرد به طور ناگهانی علاقه زیادی به انواع شیرینی، شکلات و دسر پیدا کند، حتی اگر قبل تر طرفدار این خوراکی ها نبوده است.
2. خوردن غذاهای خیلی شور یا چرب
در برخی افراد، سیستم تنظیم چشایی و اشتها دچار اختلال می شود و باعث می گردد هوس غذاهای پرنمک یا سرخ کردنی به شکل غیرمعمول افزایش یابد.
3. تغییر کامل ذائقه
گاهی فرد غذاهای موردعلاقه اش را نمی خورد یا برعکس، به غذاهایی علاقه مند می شود که سال ها میلی به آنها نداشته است.
4. پرخوری یا کم اشتهایی ناگهانی
تغییرات اشتها—چه زیاد، چه کم—می تواند بخشی از دگرگونی های عصبی-شناختی در مراحل اولیه آلزایمر باشد.
5. فراموشی خوردن غذا یا زمان بندی وعده ها
این وضعیت بیشتر به مشکلات شناختی مرتبط است و می تواند با تغییرات اشتها همراه شود.
چرا این اتفاق می افتد؟
مغز در مراحل اولیه آلزایمر دچار تغییراتی می شود که در نواحی مرتبط با:
کنترل تکانه و تصمیم گیری تنظیم مزه و اشتها خلق وخو و سیستم پاداش
اختلال ایجاد می کند. این تغییرات سبب می شود فرد نتواند مانند گذشته غذا انتخاب کند یا حس سیری/گرسنگی را به درستی درک کند.
کی باید نگران شویم؟
اگر این هوس های غذایی همراه با نشانه هایی مانند:
فراموشی های مکرر گم کردن اشیا تغییرات خلقی کاهش تمرکز سردرگمی در انجام کارهای ساده
باشند، زمان مراجعه به پزشک یا متخصص مغز و اعصاب فرا رسیده است.
جمع بندی
هوس های غذایی ناگهانی، شدید یا غیرعادی ممکن است یک رفتار ساده به نظر برسند، اما در برخی موارد می توانند علامت خاموش شروع آلزایمر باشند. شناخت این نشانه ها به خانواده و مراقبان کمک می کند تا بیماری را زودتر تشخیص دهند و درمان حمایتی را سریع تر آغاز کنند.
