فال حافظ ۳۰ آبان ۱۴۰۴: بذر نیکی و مهربانی بکار

فال حافظ ۳۰ آبان ۱۴۰۴

بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
می‌خواند دوش درس مقامات معنوی
یعنی بیا که آتش موسی نمود گل
تا از درخت نکته توحید بشنوی
مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی
تا خواجه می خورد به غزل‌های پهلوی
جمشید جز حکایت جام از جهان نبرد
زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی
این قصه عجب شنو از بخت واژگون
ما را بکشت یار به انفاس عیسوی
خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن
کاین عیش نیست درخور اورنگ خسروی
چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد
مخموریت مباد که خوش مست می‌روی
دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر
کای نور چشم من به جز از کشته ندروی
ساقی مگر وظیفه حافظ زیاده داد
کاشفته گشت طره دستار مولوی

پخش صوتی غزل

تعبیر فال حافظ ۳۰ آبان ۱۴۰۴:

جانِ دلم، ای دوست عزیز و مهربان، امروز حافظ می‌خواهد تو را به یک سفر کوتاه اما عمیق ببرد؛ سفری به دل حقیقت زندگی. او با کلامش به آرامی به تو یادآوری می‌کند که این دنیا و این زندگی، با تمام زیبایی‌ها و سختی‌هایش، بسیار کوتاه است و نباید آنقدر به آن دل بست. دنیا به هیچ‌کس، حتی به پادشاهان بزرگ هم وفا نکرده است.

پس چرا اینقدر برای دنیایی که به هیچکس وفا نکرده، غصه می‌خوری و خودخوری می‌کنی؟ به جمشید نگاه کن با آن همه شکوه و جلال؛ امروز از او فقط یک نام باقی مانده است. پس به تو توصیه می‌کنم کمی از فکر و خیال امور مادی و دنیوی بیرون بیایی.

مهم‌ترین درسی که حافظ امروز به تو می‌دهد این است: “زندگی ما، مزرعه‌ی ماست.” هر آنچه امروز درو می‌کنی، محصول بذری است که دیروز کاشته‌ای. پس اگر محصولی نیکو و شیرین می‌خواهی، امروز بذر نیکی و مهربانی بکار. کمک به دیگران، گذشت و یاد خدا، بذرهایی هستند که هم در این دنیا میوه‌های شیرین (آرامش و گشایش) می‌دهند و هم در سرای باقی، ثوابی ابدی برایت به ارمغان می‌آورند.

 این تفسیر فال حافظ برای ۳۰ آبان ۱۴۰۴ است. اگر فال خودت را می خواهی روی استخاره با دیوان حافظ کلیک کن.

نتیجه تفال به دیوان حافظ

۱- راز بیت آخر: مستی از شراب عشق الهی

حافظ در بیت آخر یک تصویر عجیب و زیبا می‌کشد: ساقی آنقدر به او شراب (معرفت) داده که از خود بی‌خود شده، موهایش پریشان گشته و عمامه و دستارش (که نماد مقام و ظاهر اجتماعی است) از سرش افتاده است.

این پیام برای توست! حافظ می‌گوید راه رهایی تو از این همه دغدغه و فکر، این است که از شراب عشق الهی و معنویت بنوشی. آنقدر که از بندِ “من” و “مقام” و “ظاهر” و “مادیات” رها شوی. گاهی باید دستار عقل حسابگر را کنار گذاشت و با دل، مستِ عشق خدا شد تا آرامش حقیقی را پیدا کنی.

۲- قلب تو جای کینه نیست، ببخش!

قلب پر از مهر و محبت تو، آنقدر بزرگ و ارزشمند است که حیف است جایی برای کینه و دلخوری داشته باشد. می‌دانم کسی تو را آزرده، اما حافظ از تو می‌خواهد او را ببخشی. این بخشش، بیش از آنکه لطفی به او باشد، هدیه‌ای به روح خودت است. با بخشیدن، این بار سنگین را از روی دوش خودت برمی‌داری و فضا را برای ورود رحمت الهی باز می‌کنی. بیش از این خودت و او را آزار نده.

۳- یک نقشه راه روحانی و عملی

این روزها دغدغه و نگرانی، خاطر تو را آشفته کرده است. این نسخه را با جان و دل انجام بده:

• همین هفته، خلوتی با خودت و خدایت داشته باش. به یکی از مشاهد متبرکه (امامزاده یا زیارتگاه) برو، دلت را سبک کن و برای نیتت نذری کن. شک نکن که تا سه هفته آینده، نشانه‌های خوب و نتایج مثبت را خواهی دید.
• از کمک کردن به دیگران، حتی به اندازه یک لبخند یا یک دعای خیر، غافل نشو. هر دستِ کمکی که به سوی دیگری دراز کنی، هزاران دست غیبی به سوی تو خواهد آمد.

۴- و این هم مژده‌های شیرینی که در راه است!

این خبرهای خوش نوش جانت باشد و دلت را به آن‌ها گرم کن:

• گرفتاری یکی از عزیزانت که فکرت را مشغول کرده، به زودی و به شکل معجزه‌آسایی برطرف خواهد شد.
• حافظ تولد یک پسر شیرین را در خانواده شما نوید می‌دهد که قدمش پر از خیر و برکت خواهد بود.
• یک سفر مهم و بسیار سودآور (کاری یا زیارتی) در پیش داری که نباید آن را از دست بدهی.
• پدر یا همسرت در انتظار یک موفقیت بزرگ (ارتقای مقام یا رسیدن به ثروت) است. به او مژده بده که این انتظار تا سه ماه دیگر به بهترین شکل به نتیجه خواهد رسید.

۵- آینه‌ای در برابر روح قدرتمند تو

و در آخر، این گنج‌های درونی‌ات را بشناس و به آن‌ها افتخار کن:

تو انسانی حساس با قلبی مهربان هستی. حس ششم بسیار قوی داری و اغلب اوقات، دلت بهترین راهنما برای توست. عاشق خانواده و همسرت هستی و برایشان فداکاری می‌کنی و همیشه آماده کمک کردن به دیگرانی. اینها سرمایه‌های بزرگ تو در این مسیر هستند.

برای دسترسی سریع به سایر غزل های حافظ و تفسیر آن ها به صفحه فال حافظ مراجعه نمایید.