۷ پرنده کمیاب جهان که در معرض انقراض هستند (+عکس)

پرندگان نادر در طبیعت نماد تعادل ظریف بین بقاء گونه‌ها و تغییرات محیطی هستند. هر یک از این پرندگان به دلیل از دست رفتن زیستگاه، شکار، فشارهای اقلیمی یا دخالت‌های انسانی به نقطه بحرانی رسیده‌اند.

به گزارش فرادید، داستان پرندگان نادر نه تنها منحصر به فرد بودنشان را نشان می‌دهد، بلکه اهمیت تلاش‌های جهانی برای حفاظت از محیط زیست را هم برجسته می‌کند. در ادامه، هفت گونه پرنده را معرفی کردیم که جزو نادرترین‌های جهان به شمار می‌روند.

کاکاپو

کاکاپو یک طوطی شب‌زی و بدون پرواز است. پرهایش سبز خزه‌ای، چهره‌اش شبیه جغد و رفتارش آرام است. این پرنده زمانی در سراسر نیوزیلند فراوان بود، اما جمعیت آن خیلی زود به دلیل ورود شکارچیان غیربومی و از دست رفتن زیستگاه کاهش یافت. امروزه هر پرنده‌ی باقیمانده در جزایرِ بدون شکارچی تحت نظارت دقیق است. به لطف برنامه فعال حفاظت، جمعیت این گونه آهسته در حال بازگشت است، هرچند تعداد آن‌ها هنوز بسیار محدود است.

مکائوی اسپیکس

این مکائوی آبی روشن به دلیل از دست رفتن گسترده زیستگاه و صید غیرقانونی برای تجارت حیوانات خانگی از طبیعت ناپدید شد. تنها تعداد کمی از آن‌ها در اسارت باقی مانده بودند و به یکی از نادرترین پرندگان جهان تبدیل شد. فعالان محیط‌زیست با استفاده از برنامه‌های بین‌المللی پرورش و تلاش‌های بازگرداندن به طبیعت، سعی کرده‌اند جمعیت وحشی آن را دوباره احیاء کنند. موفقیت هنوز ناپایدار است، زیرا شرایط زیستگاهی ضعیف، شکار و فشارهای محیطی همچنان بر بقای بلندمدت این گونه اثر می‌گذارند.

عقاب فیلیپین

عقاب فیلیپین یکی از قدرتمندترین عقاب‌های جهان است و برای لانه‌سازی و شکار به جنگل‌های قدیمی نیاز دارد. با کاهش شدید این جنگل‌ها، اکنون جمعیت این عقاب بسیار کوچک و پراکنده شده است. نرخ پایین تولیدمثل، بازسازی جمعیت را دشوارتر هم می‌کند. حفاظت از لانه‌ها، حفظ جنگل‌ها و آموزش جوامع محلی از جمله تلاش‌های حفاظتی است تا هر جفت تولیدمثلی بتواند به بقای گونه خود کمک کند.

رخ‌کرکس کالیفرنیا

رخ‌کرکس کالیفرنیا زمانی به دلیل مسمومیت با سرب، از دست رفتن زیستگاه و درگیری با انسان‌ها در آستانه انقراض قرار داشت. وقتی جمعیت آن به حد بحرانی رسید، برنامه پرورش در اسارت به شکل فشرده آغاز شد. امروزه پرندگان رهاشده دوباره در آسمان بخش‌هایی از ایالات متحده و مکزیک پرواز می‌کنند، اما جمعیت‌شان هنوز شکننده است. نظارت مستمر و کنترل دقیق مهمات سربی برای حفظ بازسازی حساس آن‌ها حیاتی است.

آبچلیک نوک‌قاشقی

این پرنده ساحلی کوچک به دلیل منقار قاشقی‌شکلی که دارد به‌راحتی قابل‌شناسایی است. زیستگاه آن در شمال روسیه است و در طول سواحل شرق آسیا مهاجرت می‌کند، جایی که از دست رفتن سریع سواحل جزر و مدی جمعیت آن را به‌شدت کاهش داده است. گروه‌های حفاظتی از پرورش در اسارت، حفاظت از زیستگاه و همکاری‌های بین‌المللی برای جلوگیری از کاهش بیشتر جمعیت استفاده می‌کنند. بقاء این گونه تا حد زیادی به حفاظت از اکوسیستم‌های ساحلی در مسیر مهاجرتش وابسته است.

جغد جنگلی

جغد جنگلی زمانی منقرض‌شده تصور می‌شد تا اینکه سال ۱۹۹۷ دوباره کشف شد. جمعیت آن بسیار محدود است و به دلیل تکه‌تکه شدن مداوم زیستگاه، در قطعات کوچک جنگل‌های خزان‌دار خشک در مرکز هند زندگی می‌کند. از آنجا که محدوده زیست آن بسیار کوچک است، حتی تغییرات محیطی اندک می‌تواند بر بقاء آن اثر بگذارد. تلاش‌ها شامل کشف جمعیت‌های جدید، حفاظت از قطعات جنگل و افزایش آگاهی مردم محلی می‌شود.

اردک سرحنایی ماداگاسکاری

این اردک غواصِ نادر زمانی منقرض‌شده تصور می‌شد تا اینکه تعدادی از آن‌ها در طبیعت دوباره کشف شدند. این گونه به‌شدت به دریاچه‌های آب شیرین ایزوله وابسته است که به دلیل آلودگی، گونه‌های مهاجم و دخالت انسانی روزبه‌روز تهدید می‌شوند. پرورش در اسارت و رهاسازی‌های برنامه‌ریزی‌شده برای بازسازی جمعیت پایدار انجام می‌شود. موفقیت بلندمدت آن به بازسازی و حفاظت از اکوسیستم‌های شکننده آب شیرین ماداگاسکار بستگی دارد.