
آیفونها همواره جزو بهترین گوشیهای بازار محسوب میشوند؛ محصولاتی با سختافزار قدرتمند، طراحیهای برجسته، دوربینهای پیشرفته و نرمافزاری روان.
به گزارش دیجینوی، با این حال، این دستگاهها بینقص نیستند و برخی محدودیتهای سختافزاری و نرمافزاری وجود دارد که تجربه کاربری آیفون را تحت تأثیر قرار میدهد.
۱. عملکرد نهچندان رقابتی دوربین تلهفوتو
با اینکه آیفونها در مجموع کیفیت تصویربرداری بسیار خوبی ارائه میدهند، دوربینهای تلهفوتو آنها در مقایسه با بهترین نمونههای بازار چندان برجسته نیستند.
آیفون ۱۷ پرو و آیفون ۱۷ پرو مکس زوم اپتیکال حداکثر ۴ برابری ارائه میدهند، در برخی مدلهای قدیمیتر، امکان ثبت تصاویر با زوم اپتیکال ۵ برابری نیز وجود داشت. این ارقام اگرچه با رقبایی مانند گلکسی S۲۵ اولترا و پیکسل ۱۰ پرو XL همترازند، اما در بزرگنمایی دیجیتال آیفون عملاً توان رقابت ندارد.
این موضوع احتمالاً به دلیل استفاده برندهای اندرویدی و بهویژه گوگل از هوش مصنوعی پیشرفتهتر برای بهبود زوم دیجیتال است. نتیجه نهایی این است که گوشیهای اندرویدی میتوانند تصاویر قابل استفادهای فراتر از محدوده زوم اپتیکال ارائه دهند، در حالی که آیفونها چنین قابلیتی ندارند.
علاوه بر این، وجود دو فاصله کانونی مستقل، 3x و 5x، در گلکسی S۲۵ اولترا یک مزیت بزرگ محسوب میشود؛ قابلیتی که درحال حاضر هیچیک از مدلهای فعلی آیفون آن را ارائه نمیکنند. اصطلاح بزرگنمایی با کیفیت اپتیکال که اپل برای برخی فواصل کانونی به کار میبرد، عملاً نمایشی است و نتیجه نهایی با خروجی اپتیکال واقعی قابل مقایسه نیست.
۲. سرعت شارژ پایینتر نسبت به بسیاری از رقبا
آیفونها از نظر سرعت شارژ نیز در موقعیت رقابتی چندان مطلوبی قرار ندارند. هرچند در مقایسه با سامسونگ و گوگل عملکرد نسبتاً مشابهی ارائه میدهند، اما فاصله آنها با برندهای چینی مانند وانپلاس و شیائومی بسیار چشمگیر است.

اپل در مورد آیفون ۱۷ پرو مکس مدعی است که با یک شارژر ۴۰ واتی میتوان در ۲۰ دقیقه به ۵۰ درصد ظرفیت باتری رسید. این در حالی است که وانپلاس ۱۵ با توان ۱۲۰ وات و شیائومی ۱۷ پرو مکس با توان ۱۰۰ وات شارژ میشوند.
در شارژ بیسیم نیز تفاوت قابل توجه استف این دو برند چینی از شارژ بیسیم تا ۵۰ وات پشتیبانی میکنند، در حالی که هیچ آیفونی بیش از ۳۰ وات را پشتیبانی نمیکند.
برای کاربری که سرعت شارژ برایش اهمیت کلیدی دارد، این تفاوت یک نقطه ضعف جدی به شمار میرود و میتواند انگیزهای برای مهاجرت به اکوسیستم اندروید ایجاد کند.
۳. امکان قرار دادن نشانگر در وسط کلمات وجود ندارد
یکی از موارد آزاردهنده در iOS این است که نمیتوان تنها با یک بار لمس کردن، نشانگر (cursor) متن را دقیقاً در میانه یک کلمه قرار داد؛ لمس کردن یک واژه عملاً نشانگر را به ابتدای یا انتهای آن منتقل میکند و این موضوع هنگام اصلاح سریع اشتباهات تایپی مشکلساز است.
روشهای جایگزین شامل نگه داشتن طولانی روی کلمه و سپس جابجایی نشانگر یا استفاده از نوار فاصله به عنوان ترکپد است، اما این روشها به سرعت و سادگی لمس مستقیم وسط کلمه نیستند.
در بسیاری از صفحهکلیدهای اندرویدی، این عملکرد بهخوبی قابل انجام است و میتوان با دقت مناسبی نشانگر را داخل کلمات قرار داد. ارائه چنین قابلیتی در آیفونها میتواند تجربه تایپ را به شکل قابل توجهی بهبود بخشد.
مشخص نیست چرا اپل این عملکرد ساده را اضافه نمیکند، بهخصوص که میتواند آن را بهعنوان یک گزینه اختیاری در کنار روشهای فعلی ارائه دهد.
۴. ظرفیت باتری کمتر از اکثر رقبا
آیفونها علاوه بر شارژ شدن کندتر نسبت به بسیاری از گوشیهای اندرویدی، از باتریهایی با ظرفیت کمتر نیز برخوردار هستند.
اپل به تدریج ظرفیت باتریهای خود را افزایش داده است و اکنون آیفون ۱۷ پرو مکس در برخی موارد، بهویژه نسخههای فقط eSIM، با اختلاف کمی از سامسونگ گلکسی S25 اولترا پیشی گرفته است. با این حال، باتری این مدل با ظرفیت ۵,۰۸۸ میلیآمپر ساعت همچنان کمتر از باتری ۵,۲۰۰ میلیآمپر ساعتی پیکسل ۱۰ پرو XL و بسیار کمتر از باتری ۷,۵۰۰ میلیآمپر ساعتی شیائومی ۱۷ پرو مکس است.
این تفاوت نشان میدهد که اپل هنوز فضای قابل توجهی برای ارتقا در حوزه ظرفیت باتری دارد و بخش مهمی از رقابت را به برندهای دیگر واگذار کرده است.
۵. محدودیت در استفاده از دستیار صوتی
سیری در مقایسه با گوگل اسیستنت و حتی گاهی الکسا عملکرد ضعیفتری دارد. این ضعف با ظهور دستیارهای هوش مصنوعی پیشرفته مانند Gemini و ChatGPT برجستهتر شده، زیرا تواناییهای هوش مصنوعی اپل نسبت به رقبا محدود است.

اگرچه اتصال حساب ChatGPT به سیری امکانپذیر است، اما کارکرد آن چندان روان و یکدست نیست و استفاده مستقیم از ChatGPT تجربه بهتری ارائه میدهد.
با این حال، انتظار میرود سیری در آینده با ارتقای هوش مصنوعی مبتنی بر Gemini بهبود یابد و در نسخه آزمایشی iOS 26.2 امکان انتخاب دستیار صوتی پیشفرض فراهم شده است، هرچند این قابلیت در ابتدا ممکن است محدود به برخی کشورها مانند ژاپن باشد.







