غذا را تا چقدر می توان در ظرف یکبار مصرف نگه داشت؟
نگهداری غذا بیشتر از دو روز در ظروف یکبار مصرف صحیح نیست.
محمد دادخواه کرج اظهار کرد: درحالی که تولیدکنندگان ظروف یکبارمصرف تحت نظارت این اتحادیه تمام ضوابط و مجوزهای لازم را رعایت میکنند و برای فعالیت آنها مجوز بهداشت صادر میشود، اما با این مشکل مواجه هستند که اطلاعرسانی در خصوص نحوه استفاده از ظروف یکبار مصرف نداریم.
رئیس اتحادیه نایلون، پلاستیک و ملامین کرج گفت: : معاونت غذا و دارو در بخشنامههایی که به تولید کنندهها میدهد، آنها را ملزم کرده که یکسری اصول را رعایت کنند. دستورالعملها به ما میگویند روی بسته بندی کالا توضیح دهید که از چه موادی و در چه تاریخی تولید شده و تا چه دمایی قابل استفاده است.
دادخواه با گلایه از مسائلی که علیه ظروف یکبار مصرف وجود دارد؛ ادامه داد: این تبلیغات سوء باعث میشود مردم به دلیل ناآگاهی تحت تاثیر قرار بگیرند، در حالی که بسیاری از موارد احتمالی که موضوع سلامت را تحت الشعاع قرار میداد با نظارت و پیشرفت علم در چرخه تولید این ظروف اصلاح شده است. اگر عنوان میشود که این ظروف برای طبیعت مضر هستند و بقایای آن برای محیط زیست مشکل آفرین است،این موضوع به فقدان فرهنگ سازی وآموزش مصرف کننده برمیگردد. از این رو کوتاهی از سمت مصرف کننده است که با رها کردن این ظروف در طبیعت باعث آسیب به محیط زیست میشود.
رئیس اتحادیه نایلون، پلاستیک و ملامین گفت: از طرفی وقتی در گردشگاهها سطل زباله کافی به تفکیک تر و خشک تعبیه نمیشود، ظروف و سفره یکبار مصرف در طبیعت رها خواهد شد. درصورتی که ما در این زمینه موضوع بازیافت را داریم و با جمعآوری زبالههای یکبارمصرف میتوانیم دوباره ازآنها استفاده کنیم.
وی گفت: اینکه گفته میشود از مواد نفتی برای تولید مواد پلاستیکی استفاده میشود درست است و غیر از این نیست، اما دستورالعملهای بهداشتی درتولید رعایت میشود. وقتی وزارت بهداشت مجوز تولید میدهد به تمام این موارد واقف است اگر وزارت بهداشت را قبول داریم باید مجوزهای آن را هم بپذیریم.
رئیس اتحادیه نایلون، پلاستیک و ملامین با اشاره به اینکه ظروف یکبار مصرف جزو کالاهای پرمصرف خانواده امروزی است،اظهار کرد: اینکه مردم فکرکنند تولید کننده به فکر ارتقاء تولید و سلامت جامعه خود نیست، کاملاً اشتباه است. تولیدکنندگان ظروف یکبار مصرف امروزه تولید ظروف گیاهی را هم مدنظر قرار دادهاند که بخش عمدهای ازآن قابل بازیافت است. علاوه بر این نوعی از مواد اولیه جدید با عنوان تجزیه پذیر وارد این صنعت شده که تولید و عرضه ظروف، نایلکس و کیسه یکبارمصرف تجزیه پذیر را به بازار اضافه کرده است. درحقیقت تولیدکننده میخواهد یک بازار فروش خوب داشته باشد و نمی خواهد که این تبلیغات در تولید و بازار فروش خللی وارد کند. از این روبه دنبال تغییر و بهبود تولید خود خواهد بود تا مصرف کننده بدون دغدغه از تولیدات آن استفاده کند.
دادخواه درباره نحوه استفاده از ظروف یکبارمصرف با توجه به کاربرد و دمای مناسب آن خاطرنشان کرد: ظروف یکبار مصرف شامل ظروف گیاهی، پلاستیکی، آلومینیومی و کاغذی هستند که هرکدام بسته به نوع و جنس کاربرد مخصوص خود را دارد. ظروف پلاستیکی به دو دسته تقسیم میشوند ظروف پلاستیکی پلیپروپیلن که با علامت اختصاری pp حک شده زیر ظروف مشخص شده و ظروف پلاستیکی پلی استایرن که با علامت اختصاری ps هستند. این ظروف برای مواد غذایی و نوشیدنیهای گرم قابل استفادهاند اما براساس تحقیقات ظروف پلی استایرن نهایت تا دمای ۶۰ تا ۶۵ درجه قابل استفاده است و به ناچار اگرمایعات داغ با دمای بیشتر از این مقدارمورد استفاده قرار میگیرد، باید صبرکرد دمای آن به ۶۵ درجه برسد بعد از این ظروف استفاده کرد، چون مواد شیمیایی آن مستقیما توسط مایعات داغ جذب میشود.
دادخواه یادآورشد: ظروف پلیپروپیلن برای دمای بین ۸۵ تا ۹۰ و غذای گرم مشکلی ندارند و میتوان از آن برای موادغذایی و نوشیدنیهای داغ استفاده کرد. در مورد ظروف گیاهی هم لازم است شرایط استاندارد تولید آن رعایت شود، چرا که استفاده از درصد کمی از مواد پلی پروپیلن در تولید آن مجاز است.
وی در ادامه افزود: درمورد استفاده از ظروف یکبار مصرف بیشتر حساسیت مربوط به نوشیدنی و مایعات داغ است و موادغذایی چون در پخت به دمای ۱۰۰ درجه نمیرسند خطرات کمتری متوجه آن است، لذا مصرف کننده باید بداند از ظروف گیاهی و کاغذی برای سرو مایعات نظیر چای، کافی، قهوه، شیر، آب جوش استفاده کند. لیوان های کاغذی به واسطه یک لایه پلی اتیلن که روی آن به کار میرود کاملا استاندارد است. ظروف پلاستیکی، ترجیحا بی رنگ برای مایعات و خوراکیهای سرد و ظروف آلومینیومی برای غذاهای گرم و بیرون بر رستورانی گزینه مناسبی هستند.