مجسمه انسانی داخل دیوار گوبک‌لی‌تپه؛ نفرینی ۱۲ هزار ساله دوباره بیدار شد؟
پروفسور نجمی کارول توضیح داد: در آغاز زندگی ثابت و سکونت‌گاه‌ها، انسان خود را بخشی از طبیعت می‌دید و به همین دلیل حیوانات در جهان نمادین جایگاه بیشتری داشتند. اما با گذشت زمان و افزایش جمعیت، مجسمه‌های انسانی واقعی‌تر شدند و تعداد آن‌ها نیز بیشتر شد.
در گوبک‌لی‌تپه، یک مجسمه انسانی که به‌صورت خوابیده و در داخل دیوار یک سازه قرار داده شده، کشف شد.
به گزارش عصرترکیه به نقل از سی ان ان ترک، این مجسمه که بازتاب‌دهنده باورها و آیین‌های عصر نئولیتیک است، توجه محققان را به خود جلب کرده است. پروفسور نجمی کارول، هماهنگ‌کننده پروژه تاش‌تپه‌ها، در گفت‌وگو با هوریت اظهار داشت: «یک دست مجسمه روی سینه و دست دیگر روی شکم قرار دارد و این اثر کاملاً واقعی و بخشی از یک آیین است.»
مجسمه مذکور در فاصله بین سازه‌های B و D و به‌صورت افقی در داخل دیوار یک اتاق قرار داشت. به گفته کارول، این قرار دادن آگاهانه نشان می‌دهد که مجسمه به‌عنوان یک شیء آیینی در داخل دیوار گذاشته شده و صرفاً یک عنصر ساختمانی نیست. در مقایسه با سایر مکان‌های عصر نئولیتیک، در گوبک‌لی‌تپه تعداد کمی از مجسمه‌های انسانی پیدا شده بود و اغلب تصاویر حیوانات بیشتر دیده می‌شد.
پروفسور نجمی کارول توضیح داد: «در آغاز زندگی ثابت و سکونت‌گاه‌ها، انسان خود را بخشی از طبیعت می‌دید و به همین دلیل حیوانات در جهان نمادین جایگاه بیشتری داشتند. اما با گذشت زمان و افزایش جمعیت، مجسمه‌های انسانی واقعی‌تر شدند و تعداد آن‌ها نیز بیشتر شد. هر مجسمه، از جمله این نمونه داخل دیوار، منعکس‌کننده باورهای ایدئولوژیک جوامع پیشاتاریخی است.»
برخی محققان معتقدند جای دادن مجسمه انسانی داخل دیوار می‌تواند با اعتقادات آیینی و حتی ترس از نفرین مرتبط باشد. این عمل احتمالاً به منظور محافظت از مکان یا احترام به نیرویی ماورایی انجام شده است. گفته می‌شود این مجسمه، در حافظه جمعی جامعه، نمادی از قدرت یا هشداری برای کسانی است که قصد دست‌درازی به مکان یا نقض قوانین آیینی را داشتند.
گوبک‌لی‌تپه، با کشف این مجسمه انسانی و آثار متعدد دیگر، بار دیگر نشان داد که تاریخ بشر مملو از رازها و آیین‌هایی است که حتی پس از ۱۲ هزار سال، حس اسرارآمیز و گاه ترسناک خود را حفظ کرده‌اند.
