چرا نباید پوست بادمجان را گرفت؟
اگر شما هم جزو کسانی هستید که بلافاصله بعد از برش دادن بادمجان، به فکر گرفتن پوست آن می‌افتید، بهتر است دست نگه دارید! پوست بادمجان حاوی ترکیباتی است که از شما در برابر بیماری‌های مزمن دفاع می‌کنند. در ادامه با ۷ دلیل علمی آشنا شوید که شما را برای همیشه از گرفتن پوست بادمجان منصرف می‌کند.
بادمجان یکی از سبزیجات پرمصرف در رژیم غذایی بسیاری از مردم جهان است. این گیاه بنفش‌رنگ نه تنها طعمی خاص دارد، بلکه سرشار از ترکیبات مغذی و خواص دارویی است.
به گزارش راهنماتو، بسیاری از افراد هنگام پخت غذاهایی مانند خورش بادمجان، کشک بادمجان یا بادمجان سرخ‌کرده، پوست آن را جدا می‌کنند؛ درحالی‌که تحقیقات علمی نشان می‌دهد بخش عمده‌ای از خواص تغذیه‌ای بادمجان در پوست آن نهفته است. در این مقاله به بررسی علمی دلایل اجتناب از گرفتن پوست بادمجان می‌پردازیم.
1. پوست بادمجان سرشار از آنتی‌اکسیدان است
پوست بادمجان حاوی ترکیبی به نام ناسونین (Nasunin) است؛ نوعی آنتوسیانین با خواص آنتی‌اکسیدانی قوی. این ماده به رنگ بنفش تیره پوست بادمجان کمک می‌کند و نقش کلیدی در مبارزه با رادیکال‌های آزاد دارد. تحقیقات نشان داده ناسونین می‌تواند از غشای سلولی در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت کرده و روند پیری سلولی را کند کند.
بر اساس مقاله‌ای منتشر شده در Journal of Agricultural and Food Chemistry، ناسونین در کاهش خطر بیماری‌های قلبی، برخی سرطان‌ها و اختلالات عصبی مانند آلزایمر مؤثر است. حذف پوست بادمجان در واقع برابر است با حذف این ترکیب ارزشمند.
2. فیبر بالا در پوست بادمجان
پوست بادمجان منبع غنی فیبر نامحلول است. فیبر برای عملکرد مناسب دستگاه گوارش ضروری است و به پیشگیری از یبوست، کنترل قند خون و کاهش کلسترول بد (LDL) کمک می‌کند. با گرفتن پوست بادمجان، مقدار قابل‌توجهی از این فیبر حذف می‌شود، در حالی که بدن ما برای تنظیم عملکرد روده‌ها و پیشگیری از بیماری‌های گوارشی به آن نیاز دارد.
3. حفظ بافت و طعم در غذا
از دیدگاه آشپزی، پوست بادمجان به حفظ ساختار و فرم آن در هنگام پخت کمک می‌کند. اگر بادمجان را بدون پوست بپزید، به‌خصوص در غذاهای آبدار مانند خورش، احتمال له‌شدن و وا رفتن آن بیشتر است. پوست بادمجان مانند یک لایه محافظ عمل می‌کند که در برابر حرارت بالا مقاومت داشته و شکل ظاهری بادمجان را حفظ می‌کند.
4. تأثیر پوست بادمجان بر قند خون
مطالعات نشان داده‌اند که ناسونین و سایر پلی‌فنول‌های موجود در پوست بادمجان می‌توانند آنزیم‌هایی را که باعث تجزیه کربوهیدرات‌ها می‌شوند مهار کنند. این عمل منجر به جذب آهسته‌تر قند در خون می‌شود و از افزایش ناگهانی قند خون جلوگیری می‌کند. این ویژگی به‌خصوص برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ اهمیت زیادی دارد.
5. کاهش کلسترول و سلامت قلب
پژوهش‌های انجام شده در دانشگاه ایالتی کلرادو نشان می‌دهد که مصرف منظم پوست بادمجان در رژیم غذایی می‌تواند به کاهش سطح کلسترول بد (LDL) کمک کرده و در عین حال سطح کلسترول خوب (HDL) را حفظ کند. این تأثیر عمدتاً به دلیل وجود آنتی‌اکسیدان‌ها و فیبر موجود در پوست بادمجان است که به بهبود سلامت قلب و عروق کمک می‌کنند.
6. تأمین ویتامین‌ها و مواد معدنی
پوست بادمجان سرشار از ویتامین C، ویتامین K، ویتامین B6 و مواد معدنی مانند پتاسیم و منگنز است. این ترکیبات در تقویت سیستم ایمنی، بهبود عملکرد مغز، سلامت استخوان‌ها و تنظیم فشار خون نقش دارند. جدا کردن پوست بادمجان به معنای از دست دادن بخشی از این ویتامین‌ها و املاح ضروری است.
7. پوست بادمجان و خاصیت ضدالتهابی
تحقیقات نشان داده‌اند که ترکیبات فنولیک موجود در پوست بادمجان دارای خاصیت ضدالتهابی هستند. این مواد می‌توانند در کاهش التهاب مزمن که ریشه بسیاری از بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی، آرتریت و چاقی است، مفید باشند.
نکاتی درباره مصرف پوست بادمجان
بهتر است بادمجان‌هایی با پوست براق، صاف و بدون لکه انتخاب کنید.
قبل از پخت، بادمجان را به‌خوبی شسته و در صورت لزوم با برس نرم تمیز کنید.
برای کاهش تلخی احتمالی، می‌توان برش‌های بادمجان را کمی نمک‌سود کرد و بعد از ۲۰ دقیقه شست.
