افزایش ۵۰ درصدی شهرهای بدون آب

۳.۶میلیارد نفر، حداقل در یک ماه سال با کمبود دسترسی به آب مواجه هستند زیرا کمبود آب به یک مشکل جهانی تبدیل شده است و با کمک علم‌ و نوآوری در فناوری، ابزارهایی برای مقابله موثر با امنیت و ایمنی آب از طریق تشخیص نشت داریم.

به نقل از ویفروم، آینده بدون آب قابل تصور نیست و شاید این عبارت معمولی باشد اما ممکن است به زودی به یک پیش‌بینی وحشتناک تبدیل شود. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد درباره آب، ساکنان شهرهای فاقد آب آشامیدنی از سال ۲۰۰۰ تاکنون بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته است.

علاوه بر این، کمبود آب تنها مرتبط به مناطق خشک، روستایی یا توسعه نیافته نیست بلکه به‌طور فزاینده‌ای بر کشورهای مرفه و مناطق شهری نیز تأثیر می‌گذارد، اما چگونه می‌توانیم این موضوع را با هدف توسعه پایدار سازمان ملل‌ متحد و اطمینان از دسترسی و مدیریت پایدار آب برای همه توضیح دهیم؟

نتایج بررسی‌ها نشان داد که تنها یک راه برای انجام این کار وجود دارد و ما باید در مورد آب جدی باشیم. برخی از رهبران جهان مطمئن هستند که اگر ما به مقابله با امنیت و ایمنی آب متعهد باشیم، موفق خواهیم شد و اکنون با کمک نوآوری علم و فناوری، ابزارهایی برای انجام این کار داریم.

یکی از زمینه‌هایی که علم‌ و فناوری می‌تواند سهم بزرگی در تضمین تامین آب ایمن، مطمئن و مقرون‌به‌صرفه برای جوامع داشته باشد، تشخیص نشت است. اینکه چقدر آب به سادگی در شبکه‌های آب از دست می‌رود حتی در کشورهای توسعه یافته نیز قابل‌قبول نیست.

محققان اظهار کردند که شرکت‌های آب در ایالات‌متحده تقریباً ۱۷ درصد از آب خود را به دلیل نشت هر ساله از دست می‌دهند.

حجم جهانی آب بدون درآمد ۳۴۶ میلیون متر مکعب در روز برآورد شده است که ۳۰ درصد حجم ورودی سیستم آب در سراسر جهان را تشکیل می‌دهد. آب بدون درآمد نه تنها بر عملکرد اقتصادی شرکت‌های تامین آب تأثیر می‌گذارد بلکه فشار بر منابع آب طبیعی را افزایش می‌دهد زیرا آب بیشتری تولید و پردازش می‌شود.

بر اساس نتایج محققان، شبکه‌های آب، مسئول انتشار ۱۳۵ میلیون تن کربن دی‌اکسید هستند و کاهش ۳۰ درصدی این رقم با اجتناب از نشت، به کاهش قابل توجهی در ردپای کربن زیرساخت‌های آبی ما منجر می‌شود.

اما چگونه فناوری می‌تواند آب از چاه تا شیر را محافظت کند. پاسخ این است که خوشبختانه ما راه‌های زیادی برای رفع نشت شبکه آب داریم. فناوری‌های پیشرفته می‌توانند به شناسایی و محلی‌سازی نشتی‌ها، از انفجارهای بزرگ تا کوچک‌ترین نشتی‌ها کمک کنند.

حتی می‌توان داده‌های شبکه توزیع آب را با محاسبات ابری، هوش مصنوعی و شبیه‌سازی‌های هیدرولیک ترکیب کرد تا ناهنجاری‌های پنهان، از جمله مواردی که به نشت‌ها اشاره می‌کنند، آشکار شود. با استفاده از این ابزارهای دیجیتال، می‌توان نشت‌ها را سریع‌تر و دقیق‌تر شناسایی کرد و اقدامات اصلاحی هدفمندی را انجام داد که زمان و میزان نشت را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.

چرا این فناوری‌ها در حال حاضر به‌طور گسترده به کار گرفته نشده‌اند؟ یکی از عوامل این است که همان جوامعی که برای رفاه و رشد خود به آب متکی هستند، هنوز هم آب را به‌عنوان یک کالای تمام‌نشدنی تلقی می‌کنند و قوانین و اطلاعات مناسب می‌تواند آن را تغییر دهد. به‌عنوان مثال، دانمارک با اعمال جریمه برای هر گونه تلفات بیشتر از آستانه نشت ۱۰ درصد، به کمترین تلفات آب در جهان دست یافته است و این رویکرد ممکن است الگویی برای سایر کشورها نیز باشد.

با توجه به اینکه آب، یک منبع ضروری و کمیاب شناخته می‌شود، شرکت‌های انرژی ممکن است به زودی با مقررات و چارچوب‌های قیمت‌گذاری جدید برای آب مواجه شوند که مدیریت یکپارچه شبکه‌های آب را ضروری می‌کند اما حتی بدون این، مزایای اقتصادی کاهش نشت بسیار زیاد است. سرمایه‌گذاری در کاهش نشتی نه تنها به صرفه‌جویی در هزاران متر مکعب آب، بلکه در انرژی مورد نیاز برای پمپاژ و تصفیه این آب نیز کمک می‌کند و دستاوردها می‌تواند قابل‌توجه باشد.

اقدام درباره آب یک اقدام اقلیمی است زیرا در کاهش ردپای کربن و به حداقل رساندن تاثیر انسان بر طبیعت موثر است و اگر از راه‌حل‌های مناسب استفاده کنیم، می‌توان به چیزهای بیشتری دست یافت.

دیجیتالی‌شدن می‌تواند به عنوان محرک اصلی صرفه‌جویی و بهینه‌سازی در صنعت آب و فاضلاب باشد؛ پس، بیایید در مورد آب جدی باشیم