۵ هواپیمای نظامی ساخته شده توسط ایرباس

در اینجا با ۵ هواپیمای نظامی ساخت شرکت ایرباس آشنا می‌شنویم. این هواپیماها قابلیت‌های چندمنظوره پیشرفته‌ای دارند که آن‌ها را برای مشتریان خارجی جذاب می‌کنند.

به گزارش گجت نیوز، ایرباس به‌عنوان سازنده مشهور هواپیماهای غیرنظامی شناخته می‌شود، از جمله ایرباس A380 که بزرگ‌ترین هواپیمای مسافربری در تاریخ است. با این حال، این شرکت یک بخش نظامی قوی نیز دارد که هواپیماهای ترابری، سوخت‌رسان و رزمی را هم به شکل بال‌ثابت و هم بالگرد تولید می‌کند. ایرباس به مشتریان نظامی خود آموزش‌های خدمه پرواز و زمینی، تمرینات شلیک زنده، پشتیبانی مهندسی و خدمات متنوع دیگری نیز ارائه می‌دهد.

ایرباس یک شرکت چندملیتی است که از یک کنسرسیوم کوچک از تولیدکنندگان هواپیما در اروپا رشد کرده و اکنون به یک تولیدکننده جهانی با ۲۰ کارخانه در کشورهای مختلف تبدیل شده است. شاخه تولید دفاعی این شرکت حتی در ایالات متحده نیز دارای کارخانه است. بالگردهای لاکوتا که توسط ارتش آمریکا استفاده می‌شوند، در ایالات متحده توسط ایرباس ساخته می‌شوند و این شرکت در ایالت‌های کالیفرنیا، ویرجینیا، تگزاس، آلاباما، کلرادو و فلوریدا فعالیت دارد. طبق وب‌سایت رسمی ایرباس، این شاخه ایرباس در آمریکا جزو ده تولیدکننده برتر تجهیزات دفاعی جهان محسوب می‌شود.

۵ هواپیمای نظامی ساخت ایرباس

سال گذشته، هواپیماهای نظامی ساخته‌ شده توسط ایرباس در تمرین تاریخی به نام Pacific Skies شرکت کردند. هواپیماهای باربری، تانکرهای سوخت‌رسان و جت‌های جنگنده از نیروهای هوایی فرانسه، آلمان و اسپانیا در منطقه اقیانوس هند و آرام به پرواز درآمدند و مانورهایی در آلاسکا، هاوایی، ژاپن، استرالیا و هند انجام دادند. این تمرین به کشورهای شرکت‌کننده کمک کرد تا هماهنگی خود با متحدان، از جمله ایالات متحده، را ارتقا دهند. در اینجا با ۵ هواپیمای نظامی ساخته شده توسط ایرباس آشنا می‌شویم.

Airbus A400M Atlas

هواپیمای ترابری سنگین تاکتیکی ایرباس A400M Atlas قادر است محموله‌های بزرگ از جمله خودروهای زرهی را حمل کند، روی باندهای کوتاه فرود آید و با بار کامل تا ۵۵۰۰ کیلومتر پرواز کند. این هواپیما توانایی سوخت‌گیری هوایی هم به‌عنوان تانکر و هم به‌عنوان گیرنده را دارد و می‌تواند تا ۱۱۶ چترباز را به میدان نبرد منتقل کند. A400M یکی از معدود هواپیماهای نظامی با چهار موتور است، اما برخلاف بسیاری از همتایان خود، از موتورهای توربواپت به جای جت بهره می‌برد، مشابه یکی از رقبای اصلی‌اش، C-130 هرکولس آمریکایی.

این هواپیما در دهه ۱۹۸۰ طراحی شد تا با C-130 و هواپیماهای مشابهی مانند Transall C-160 رقابت کند. ایرباس قصد داشت برد و ظرفیت حمل بار بیشتری نسبت به هرکولس ارائه دهد، و نتیجه هواپیمایی است که می‌تواند تا ۳۷ تن بار را با سرعت ۰.۷۲ ماخ و برد ۷۷۰۰ کیلومتر جابجا کند. انتخاب موتورهای توربوپراپ به جای جت‌ها برای محافظت بهتر در برابر آسیب‌های ناشی از اجسام خارجی روی باندهای خاکی بوده است.

A400M دارای قابلیت مانور بالا، با زاویه چرخش ۱۲۰ درجه و شیب صعود و نزول تند است و می‌تواند پرواز پایدار در ارتفاع پایین تا ۴۵ متر داشته باشد. ویژگی‌های دیگر شامل کابین زرهی، سامانه‌های ضدموشک و ضدفلر، امضای فروسرخ پایین و کنترل‌های مقاوم در برابر آسیب است. توسعه این هواپیما با تأخیر مواجه شد و پرواز نخست آن تا سال ۲۰۰۹ انجام نشد، اما پس از عرضه، توسط چندین کشور اروپایی و همچنین مالزی و ترکیه سفارش داده شد.

Eurofighter Typhoon

جت جنگنده چندمنظوره Eurofighter Typhoon هواپیمایی است که به قابلیت مانورپذیری اولویت می‌دهد. این جنگنده توسط کنسرسیومی شامل ایرباس، BAE Systems و لئوناردو ساخته شده و طراحی و تولید آن در چهار کشور شامل آلمان، بریتانیا، ایتالیا و اسپانیا صورت گرفته، که آن را به یک جنگنده واقعی چندملیتی تبدیل می‌کند و پیوندهای سیاسی و صنعتی اروپا را تقویت کرده است. حداکثر سرعت تایفون به ۲.۰ ماخ و سقف پرواز آن ۱۷,۰۰۰ متر است.

به‌عنوان یک جنگنده چندمنظوره، تایفون قادر است چندین نوع مأموریت را در یک پرواز انجام دهد. می‌تواند به‌عنوان جنگنده برتری هوایی عمل کند، با موشک‌های هوا به هوا دشمنان را دفع کرده و سپس با موشک‌های دورایستا مانند Storm Shadow اهداف زمینی دور را هدف گیرد و سپس برای پشتیبانی نزدیک هوایی عملیات بمباران سطح پایین انجام دهد. همه این عملیات بدون نیاز به فرود و تغییر تسلیحات ممکن است، مشروط بر اینکه هواپیما به‌درستی روی زمین تجهیز شده باشد.

تایفون یک جنگنده نسل چهارم است و فاقد قابلیت‌های واقعی مخفی‌کاری نسل پنجم مانند F-35 آمریکایی است. هرچند تعداد سفارش‌ها کاهش یافته، تاکنون ۶۸۰ فروند از آن توسط نیروهای هوایی اروپا و برخی کشورهای خاورمیانه سفارش داده شده و آن را به یکی از موفق‌ترین جنگنده‌های اروپایی تبدیل کرده است.

Airbus A330 MRTT

تانکر A330 MRTT توسط حداقل ۱۵ کشور سفارش داده شده است. پنج کشور شامل لوکزامبورگ، هلند، نروژ، آلمان، بلژیک و جمهوری چک منابع خود را برای ایجاد ناوگان چندملیتی MRTT (MMF) تجمیع کرده‌اند، که در آن ناتو مالک هواپیماها است اما در دسترس کشورهای شرکت‌کننده قرار دارد تا وابستگی به تانکرهای سوخت‌رسان آمریکایی کاهش یابد.

این هواپیما برد طولانی‌تر و ظرفیت تخلیه سوخت بالاتری نسبت به تانکرهای قدیمی دارد و می‌تواند تا ۳۰۰ مسافر همراه با محموله بار در محفظه خود حمل کند. همچنین قابلیت پیکربندی برای ۴۰ برانکارد و ۱۰۰ مسافر به همراه خدمه پزشکی را برای تخلیه پزشکی هوایی دارد. A330 MRTT می‌تواند تا ۷۰ تن سوخت را در برد ۲,۰۰۰ کیلومتر تخلیه کند و برد کلی آن ۱۴,۰۰۰ کیلومتر است و ۴۵ تن محموله حمل می‌کند. این تانکر از سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۰ نوع هواپیمای رزمی را سوخت‌رسانی کرده و در سال ۲۰۲۴ نسخه جدید A330 MRTT+ با برد بیشتر و بهره‌وری سوخت بالاتر معرفی شد.

Airbus C295

C295 یک هواپیمای تاکتیکی متوسط چندمنظوره است که توانایی انجام مأموریت‌های متنوعی از جمله حمل نیرو، گشت دریایی و غیره را دارد. این هواپیما ابتدا توسط CASA اسپانیا ساخته شد که اکنون بخشی از ایرباس است. موتورهای توربواپت دوگانه Pratt & Whitney Canada PW127G بازده سوخت بالا و برد عالی تا ۱۳ ساعت با سوخت‌گیری هوایی اختیاری را فراهم می‌کنند.

C295 قادر است از باندهای کوتاه و خاکی برخیزد و با حداکثر بار در ارتفاع ۹,۰۰۰ متری پرواز کند. این هواپیما ۷۰ سرباز یا تا ۸ تن بار حمل می‌کند و در مناطق سختی از جمله عراق، افغانستان، کلمبیا و برزیل خدمت کرده است. سیستم‌های دفاعی آن شامل افشاگرهای چف و فیلر و کابین زرهی است. در سال ۲۰۲۴، ایرباس قراردادی با Tata برای مونتاژ نهایی C295 در گوآرات، هند، اعلام کرد.

Eurodrone

Eurodrone یکی از چندین سامانه هوایی بدون سرنشین است که توسط ایرباس توسعه یا همکاری شده است. این پهپاد مشابه Eurofighter Typhoon توسط چندین کشور از جمله آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا ساخته می‌شود. هدف، ساخت یک سامانه هوایی هدایت‌شونده از راه دور با ترکیبی از ظرفیت بار و مداومت پروازی بیشتر از هر RPAS دیگر است. Eurodrone یک پهپاد با ارتفاع پرواز متوسط و مداومت طولانی است و برای شناسایی، جمع‌آوری اطلاعات و مأموریت‌های ضربتی مسلح طراحی شده است.

این هواپیما دارای زیر بال‌هایی برای نصب موشک است و مدل‌های آینده ممکن است قابلیت عملیات ضد زیردریایی و گشت دریایی را داشته باشند. موتورهای دوگانه به بقای آن کمک می‌کنند و ارتباطات خط دید (LOS) و فراتر از خط دید (BLOS) کنترل کامل و آگاهی موقعیتی را فراهم می‌کنند. اولین پرواز Eurodrone با تأخیر در برنامه پیش‌بینی شده و هم‌اکنون انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۷ انجام شود. با وجود تأخیر، چندین کشور از جمله هند و ژاپن علاقه‌مند به خرید آن هستند.