چرا کامیون ها از موتورهای دیزلی استفاده می‌کنند؟
احتمالاً برای برخی کاربران پدال این سؤال پیش آمده که چرا کامیون‌ها از موتورهای دیزلی استفاده می‌کنند. در این مقاله علت انتخاب چنین موتورهایی را توضیح داده‌ایم.
کامیون‌ها نقش بسیار مهمی در نقل‌وانتقال کالا در کشورها دارند و این موضوع به ویژه در کشور آمریکا بیشتر به چشم می‌آید به گونه‌ای که در سال ۲۰۲۰ کامیون‌ها درآمد حدود ۹۴۰ میلیارد دلاری داشته‌اند؛ اما آیا به این نکته توجه کرده‌اید که این ماشین‌های ۱۸ چرخ بزرگ چرا و چگونه از موتورهای دیزلی استفاده می‌کنند؟ بی‌شک دلیل خاصی برای استفاده از موتور دیزلی بجای نمونه بنزینی در کامیون‌ها وجود دارد.
به گزارش پدال، نکات مهمی درباره موتورهای دیزلی وجود دارد که اکثر شما عزیزان با آن‌ها آشنا هستید. این موتورها توانایی تولید گشتاور زیاد در دورهای پایین را دارند. موتورهای دیزلی همچنین دوام و عمر بسیار بیشتری نسبت به موتورهای بنزینی دارند و درعین‌حال کارایی و راندمان آن‌ها بالاتر است. از آنجایی که کامیون‌های ۱۸ چرخ کالاهای گوناگون، از مواد غذایی گرفته تا تجهیزات بیمارستانی و… را حمل می‌کنند بنابراین برخی کارشناسان معتقدند بدون پشتیبانی این کامیون‌ها، وضعیت عادی کشور آمریکا بر هم خواهد خورد. اولین کامیون دنیا که از موتور بخار استفاده می‌کرد در سال ۱۸۹۸ معرفی شد و در طول چند دهه اخیر پیشرفت‌های متنوعی در کامیون‌ها رخ داده که شامل افزودن موتور دیزلی، ترمزهای هوایی و سیستم‌های الکترونیکی است.
همان‌طور که می‌دانید اسب بخار و گشتاور دو مبحث نسبتاً متفاوت هستند و از نظر حمل و بکسل محموله‌های سنگین، گشتاور بیشتر ترجیح داده می‌شود. گشتاور نیروی چرخشی است که چرخ‌های کامیون را قادر می‌سازد از حالت سکون خارج شده و حرکت کنند. بر اساس گزارش‌ها، وزن متوسط یک کامیون استاندارد در حالت خالی و پر به حدود ۱۵.۸ و ۳۶ تن می‌رسد. نیروی لازم برای حرکت یک کامیون پر از بار بسیار قابل‌توجه خواهد بود و به همین خاطر است که اکثر موتورهای دیزلی بکار رفته در کامیون‌های ۱۸ چرخ گشتاوری در حدود ۲۷۰۰ نیوتون متر دارند.
یک موتور دیزلی گشتاور بیشتری نسبت به موتور بنزینی تولید می‌کند که دلایل این امر را می‌توان در فرایندهای کمپرس، جریان هوای بهینه ناشی از به‌کارگیری توربوشارژر و گیربکس منحصربه‌فرد آن‌ها دانست. در بحث فرایندهای کمپرس، موتور دیزلی فاقد شمع است و بنابراین پیستون بازه حرکتی بیشتری دارد که منجر به تحویل سریع‌تر قدرت تولیدی می‌شود.
توربوشارژرها نیز هوای متراکم شده را وارد سیستم می‌کنند که نتیجه آن قدرت بیشتر خواهد بود. کامیون‌ها همچنین از ۱۲ تا ۱۸ دنده برخوردار هستند که به ارسال مؤثر گشتاور زیاد در دورهای پایین کمک شایانی می‌کند. این در حالی است که اکثر گیربکس بکار رفته در خودروهای سواری حداکثر ۶ دنده دارند.
موتورهای دیزلی مزیت‌های دیگری هم دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به سوخت گازوئیل اشاره کرد. اساساً سوخت گازوئیل قدرت بیشتری داشته و تا ۱۵ درصد انرژی بیشتری نسبت به مقدار مشابه بنزین بدون سرب تولید می‌کند. این قدرت بیشتر به کامیون‌ها اجازه می‌دهد وزن بیشتری را حمل کنند و توان پیمایش آن‌ها نسبت به موتورهای بنزینی ۳۵ درصد بیشتر باشد. با راندمان بهتر، این موتورهای دیزلی می‌توانند باعث صرفه‌جویی بیشتر صنایع حمل‌ونقل شوند. موتورهای دیزلی علاوه بر راندمان بهتر طول عمر بیشتری در مقایسه با نمونه‌های بنزینی دارند. با اینکه یک خودروی سواری می‌تواند به کارکرد بالاتر از ۲۰۰ هزار کیلومتر برسد اما در این کارکرد کامیون دیزلی تازه گرم می‌شود!
در واقع اگر از یک کامیون دیزلی به خوبی مراقبت شود کارکرد آن از ۱.۵ میلیون کیلومتر هم عبور خواهد کرد و مشکل خاصی نخواهد داشت. یکی از دلایل طول عمر بالای موتورهای دیزلی به نوع طراحی آن‌ها مربوط می‌شود چراکه قطعات متحرک کمتری دارند و فاقد استهلاکی هستند که معمولاً در موتورهای بنزینی دیده خواهد شد. با وجود استهلاک کمتر، هزینه‌های نگهداری کامیون هم کاهش یافته و مدت بیشتری در جاده‌ها خواهد بود.
