پارک، آبشار و قصر خدیو استانبول را دیده اید؟ (+عکس و فیلم)

یکی از جاهای دیدنی استانبول، پارک، آبشار و قصر خدیو است. این مجموعه زیبا در منطقه بیکوز در بخش آسیایی استانبول واقع شده است.

به گزارش عصر ترکیه، در ابتدای محوطه، پارکینگ خودرو وجود دارد و بعد از آن، یک مسیر پیاده روی که از میان جنگلی زیبا می گذرد پیش رویتان قرار می گیرد.

طول مسیر 1600 متر است و در بعضی جاها سربالایی و سراشیبی های مختصری دارد که آن را به مکانی ایده آل برای پیاده روی صبحگاهی تبدیل کرده است.

در میانه مسیر، آبشار زیبایی قرار دارد که می توانید دقایقی را کنارش توقف کنید و چند عکس یادگاری بگیرید. کمی آنسوتر از آبشار، به کاخ کوچکی می رسید که قصر خدیو (HIDIV) نام دارد و در حال حاضر درهایش بسته اند اما زیبایی بیرونش نیز جذاب است.

حوالی قصر نیز کافه ای برای خوردن قهوه و چای و کیک و بستنی و محوطه ای برای بازی کودکان وجود دارد. شما بعد از 1600 متر پیاده روی، دوباره به نقطه اول می رسید و می توانید سوار خودرویتان شوید و با یک خاطره خوش و کلی عکس یادگاری، به خانه برگردید.

درباره قصر خدیو

قصر خدیو استانبول که ترک ها به آن “هدیو” می گویند (چون درترکی استانبولی، حرف خ به کار نمی رود) در سال ۱۹۰۷ به دستور آخرین پادشاه سلسله خدیوی مصر یعنی عباس حلمی پاشا ساخته شد.

عباس حلمی پاشا در سال ۱۹۰۳ دو خانه ویلایی چوبی واقع در مکان کنونی قلعه را خریداری کرد و مدتی بعد تپه‌های جنگلی پشت ویلا و باغ سرسبز بالای ویلا به مساحت ۲۷۰ جریب را نیز خرید.در سال ۱۹۰۷ هر دو ویلای چوبی را خراب و دستور به ساخت قصری به مساحت ۱۰۰۰ متر مربع به سبک معماری رایج آن زمان یعنی آرت نووُ به دست معمار مشهور ایتالیایی دلفو سمیناتی داد.

همچنین برجی در قصر ساخت تا بتواند از بالای آن تنگه استانبول را تماشا کند. با اشغال مصر توسط انگلیسی‌ها سیستم سیاسی کشور به پادشاهی تغییر یافت و بدین گونه لقب خدیوی از عباس حلمی پاشا گرفته و به سویس تبعید شد.

خانواده عباس حلمی پاشا تا سال ۱۹۳۷ در قصرخدیو ماندند و در پایان همان سال قصر توسط شهرداری استانبول به فروش رفت. قصر برای مدت طولانی متروکه ماند و در سال ۱۹۸۴ توسط شخصی به نام چِلیک گولَرسوی و به نمایندگی از مؤسسه تور و اتومبیل ترکیه بازسازی و برای مدتی به عنوان هتل مورد استفاده قرار گرفت.

 در بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ باز بازسازی شد و در سال ۱۹۹۶ به شهرداری تعلق گرفت و اکنون محوطه آن مورد استفاده عموم است.