بر اساس نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان آکادمی مغز و اعصاب آمریکا، سردردهای خوشه ای و میگرن هر دو پیوند قوی با ریتم شبانه روزی، ساعت درونی که فرآیندهای بدن را تنظیم می کند، دارند.
این متاآنالیز، شامل تمام مطالعات موجود در رابطه با سردرد خوشه ای و میگرن بود که حاوی اطلاعاتی در مورد زمان سردرد در طول روز و همچنین میزان شایع بودن ژن های مرتبط با ساعت شبانه روزی در افراد مبتلا به این سردردها بودند.
محققان همچنین مطالعاتی که به ارتباط سردرد خوشه ای و میگرن با هورمون های مربوط به ریتم شبانه روزی از جمله کورتیزول و ملاتونین، پرداخته بودند را مورد بررسی قرار دادند.
میگرن یک بیماری شایع عصبی است که با درد شدید و احساس تپش در یک طرف سر همراه است و ممکن است به مدت چندین ساعت یا چندین روز ادامه یابد.
سردرد خوشه ای نیز یک بیماری عصبی است که معمولا منجر به درد در اطراف چشم می شود. علائمی مثل ریزش اشک، گرفتگی بینی یا ورم اطراف چشم نیز در افراد مبتلا به سردردهای خوشه ای شایع است. به گزارش سیناپرس، در این اختلال، حملات سردرد معمولا حدود ۱۵ دقیقه تا ۳ ساعت طول می کشند.
پژوهشگران گفته اند: داده ها نشان داده که هر دوی این اختلالات، به ویژه سردرد خوشه ای، با ریتم شبانه روزی مرتبط هستند. یافته ها همچنین اهمیت و نقش هیپوتالاموس، ناحیه ای از مغز که مسئول تنظیم ریتم شبانه روزی بدن و خواب است را در سردرد خوشه ای و میگرن برجسته می کنند.
محققان، یک الگوی شبانه روزی را در ۷۱ درصد از افراد مبتلا به سردردهای خوشه ای و ۵۰ درصد از افراد مبتلا به میگرن یافتند. اوج حملات سردرد خوشه ای در ساعات پایانی شب الی ساعات اولیه بامداد بود، در حالی که اوج حملات میگرن در طول روز گسترده تر بود. علاوه بر این، افراد مبتلا به سردردهای خوشه ای، در فصول بهار و پاییز حملات بیشتری داشتند.
تیم تحقیقاتی دریافت: در سطح ژنتیکی، سردرد خوشه ای با دو ژن اصلی شبانه روزی همراه بود و پنج ژن از نه ژنی که احتمال ابتلا به سردرد خوشه ای را افزایش می دهند، ژن هایی با الگوی بیان شبانه روزی هستند. یافته ها همچنین نشان دادند، بیماران مبتلا به سردرد خوشه ای در مقایسه با سایر افراد، سطوح کورتیزول و ملاتونین پایین تری داشتند.
پژوهشگران اظهار داشته اند: یافته های ما، پتانسیل استفاده از رویکردهای درمانی مبتنی بر ریتم شبانه روزی برای درمان اختلالات سردرد را افزایش می دهند. یافته های تحقیقاتی این مطالعه در مجله Neurology منتشر شده اند.
