عدم تاثیر مصرف استامینوفن در بارداری بر خطر ابتلای کودک به اوتیسم
نگرانی‌ها در مورد استفاده از استامینوفن در دوران بارداری در سال‌های اخیر افزایش یافته است.
در سال ۲۰۲۱، یک گروه بین‌المللی از محققان و پزشکان بر اساس تحقیقاتی که نشان می‌دهد این دارو می‌تواند خطر اختلالات عصبی و رشدی را افزایش دهد، توصیه کردند که زنان باردار «با استفاده از کمترین دوز مؤثر در کوتاه‌ترین زمان ممکن، قرار گرفتن فرزندشان در معرض استامینوفن را به حداقل برسانند».
به گفته محققان، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مصرف استامینوفن در دوران بارداری خطر ابتلا به اوتیسم، اختلال بیش فعالی یا ناتوانی ذهنی در دوران کودکی را افزایش می دهد، وجود ندارد.
به گفته محققان، تجزیه و تحلیل بیش از ۲.۴ میلیون کودک متولد شده در سوئد شامل خواهر و برادرهایی بود که قبل از تولد در معرض این دارو قرار نگرفته بودند.
خواهر و برادرها در زمینه ژنتیک و تربیت مشترک هستند و به محققان این امکان را می‌دهد تا عوامل دیگری را که ممکن است در اوتیسم، اختلال بیش فعالی و تأخیرهای رشدی نقش دارند، شناسایی کنند.
بر اساس نتایج این مطالعه، محققان خواهر و برادرهایی را که در رحم مادر در معرض استامینوفن قرار داشتند با برادران یا خواهرانی که در معرض استامینوفن نبودند، مقایسه کردند.
«رنه گاردنر»، محقق ارشد از مؤسسه کارولینسکا سوئد، می‌گوید: «یافته‌های این مطالعه ممکن است برای افرادی که از استامینوفن به عنوان یک گزینه مدیریت درد یا تب استفاده می‌کنند، خبر خوشایندی باشد، زیرا جایگزین‌های مطمئن کمی برای تسکین در دسترس است.»
محققان گفتند استامینوفن ماده فعال تایلنول و همچنین از اجزای داروهای سرماخوردگی و آنفلوانزا است.
نگرانی‌ها در مورد استفاده از استامینوفن در دوران بارداری در سال‌های اخیر افزایش یافته است.
در سال ۲۰۲۱، یک گروه بین‌المللی از محققان و پزشکان بر اساس تحقیقاتی که نشان می‌دهد این دارو می‌تواند خطر اختلالات عصبی و رشدی را افزایش دهد، توصیه کردند که زنان باردار «با استفاده از کمترین دوز مؤثر در کوتاه‌ترین زمان ممکن، قرار گرفتن فرزندشان در معرض استامینوفن را به حداقل برسانند».
این مطالعه جدید شامل داده‌های مربوط به مصرف دارو در دوران بارداری برای زایمان‌هایی است که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۹ در سوئد رخ داده است.
به گفته محققان، کمتر از ۸ درصد از کودکان در دوران بارداری در معرض استامینوفن قرار گرفتند.
محققان با پیگیری هر کودک تا سن ۲۶ سالگی متوجه افزایش اندک خطر ابتلاء به اوتیسم، اختلال بیش فعالی و ناتوانی ذهنی در کل جمعیت شدند.
با این حال، نتایج نشان می‌دهد که هنگام مقایسه خواهر و برادرها، خطر افزایشی وجود نداشت.
به گفته محققان، افزایش خطر اختلالات رشدی که در مطالعات دیگر یافت شده است، احتمالاً به دلیل عوامل دیگری غیر از استامینوفن است.
