سرعت قطار جدید چینی ها از هواپیمای جنگنده هم بیشتر است
چین در حوزه توسعه قطارهای مغناطیسی پیشرفت‌های زیادی داشته است. گزارش‌ها حاکی از این است که سرعت قطار جدید چینی‌ها از جنگنده هم بیشتر است.
چین طی یک دهه اخیر در بسیاری از حوزه‌ها به طرز شگفت انگیزی پیشرفت کرده و توانسته نام خود را در هر فهرست مهم و برتری جای دهد. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای مهندسان این کشور در چند سال اخیر، طراحی و توسعه قطارهای سریع السیری است که می‌توانند سرعت بیشتری در مقایسه با جت‌های جنگی داشته باشند!
سرعت قطار جدید چینی‌ها چقدر است؟
به گزارش گجت نیوز، چشم بادامی‌ها پس از آزمایش قطار مگلو (Maglev) در یک لوله خلاء، گام مهمی در راستای توسعه حمل و نقل عمومی پرسرعت برداشته‌اند. آخرین پیشرفت‌ها در این زمینه نشان می‌دهد که قطارها در آینده‌ای نه چندان دور، به سرعت‌هایی فراتر از هواپیماها دست پیدا می‌کنند و حتی جنگنده‌های مطرح دنیا را به چالش می‌کشند! شرکت علوم و فناوری هوافضای چین، پیشتاز این توسعه بوده و هدفش از گسترش تکنولوژی حمل و نقل سریع السیر، دستیابی به سرعت 4000 کیلومتر در ساعت است. (البته به لحاظ تئوری)
اگر محصول نوآوری و خلاقیت چینی‌ها به درستی کار کند، می‌تواند منجر به تحولی عظیم در صنعت حمل و نقل داخلی و بین المللی شود و ضمن کاهش زمان رسیدن به مقصد، دستاوردهای زیست محیطی مهمی برای طبیعت داشته باشد. علیرغم تمامی مزایا و توانمندی‌های چنین پروژه موفقی، چالش‌هایی مثل نیازهای زیرساختی، تأمین انرژی و بودجه وجود دارد.
توسعه چنین قطاری حکایت از این موضوع دارد که چینی‌ها در حوزه سیستم‌های حمل و نقل آینده‌نگر، دست برتر را دارند. بهره برداری موفقیت آمیز از این قطار، می‌تواند شکوفایی بزرگی برای سایر مناطق جهان به حساب آید.
قطار سریع السیر مگلو چگونه کار می‌کند؟
قطار مگلو برای حمایت از بدنه خود از یک شناور مغناطیسی استفاده می‌کند؛ بنابراین در مسیری تقریبا بدون هوا (خلاء) حرکت کرده و نیاز به چرخ‌ها را از بین می‌برد. در نتیجه اصطکاک قطار کم می‌شود و سرعت و کارایی آن افزایش می‌یابد. در آزمایش‌هایی که انجام شده، مگلو توانسته با حداکثر سرعت ۶۲۳ کیلومتر در ساعت برسد که بسیار سریع‌تر از نسل فعلی ناوگان حمل و نقل ریلی پرسرعت دنیاست.
شرکت علوم و فناوری هوافضای چین آزمایش این قطار را در یک لوله خلاء انجام داده و با به حداقل رساندن نیروی مخالف آن که مقاومت هوا باشد، به قطار سرعت بیشتری بخشیده است. در درازمدت، سرعتی که سرپرست این پروژه در نظر دارد به آن برسد، ۴ هزار کیلومتر در ساعت است که از نظر تئوری بیشتر از جنگنده اس آر ۷۱ بلک برد خواهد بود.
موانع مهم پیش روی قطار مَگلِو
اگر چه بسیاری از قطارهای الکتریکی پتانسیل زیادی برای ایجاد تغییر و تحول در ناوگان حمل و نقل ریلی دارند، اما ساخت شبکه‌ای برای این قطارها مشکل و دشوار است. در مقایسه با سیستم‌های حمل و نقل ریلی معمولی، فناوری مگلو به زیرساخت‌های کاملا جدیدی شامل تونل‌های خلاء نیاز دارد. اما مشکل اینجاست که این تونل‌ها گران هستند و باید در زمین‌های بزرگ با منابع فراوان ساخته شوند.
علاوه بر این زیرساخت‌های راه آهن فعلی نمی‌تواند از قطار Maglev پشتیبانی کند؛ بنابراین یک نیاز به توسعه یک زیرساخت جدید داریم. تحلیلگرانی مانند پروفسور اندرو مک ناتون توضیح می‌دهند که ساخت و اجرای سیستم‌های مورد نیاز مگلو، نسبتا گران‌تر از ساخت و اجرای سایر سیستم‌ها است. مشکل اساسی دیگری که این قطار خواهد داشت، مصرف برق است، زیرا سیستم‌های مغناطیسی که قطار را پیش می‌برند، به نیروی زیادی نیاز دارند. با این اوصاف چنین زیرساخت‌هایی باعث می‌شود که روش‌های حمل و نقل پرسرعت در مناطقی با تراکم جمعیت کم به دست فراموشی سپرده شود، زیرا صرفه اقتصادی نخواهد داشت.
اثرات زیست محیطی قطارهای مگلو چیست؟
قطار مگلو بسیار کارآمد بوده و اثر مطلوبی روی محیط زیست می‌گذارد. این قطار زمان رسیدن به مقصد را به نصف کاهش می‌دهد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن شما را به مقصد می‌رسانند. برای مثال یک سفر معمولی ۴۰۰ کیلومتری را تنها در عرض ۳۰ دقیقه و کمتر طی خواهید کرد.
مازاد بر اینها، قطار پرسرعت چندین مزیت اساسی دارد. اول اینکه می‌تواند با پروازهای کوتاه مدت هواپیما رقابت کند و به طور بالقوه‌ای رد پای کربن را از کشورهایی که مجهز به چنین قطاری هستند، پاک کند. براساس ارزیابی جاناتان کولدریک، استفاده از قطار مگلو، می‌تواند سرعت انتشار کربن را در بعضی از کشورها به میزان ۳ تا ۴ درصد کاهش دهد.
همچنین از آنجایی که این قطار به جای استفاده از سوخت جت با نیروی محرکه الکترومغناطیسی پاک کار می‌کند، در مقایسه با حمل و نقل هوایی، بیشتر با محیط زیست سازگاری دارد. در مجموع می‌توان گفت که مگلو پیشرفت قابل توجهی در حوزه ناوگان حمل و نقل سریع کرده است.
علیرغم وجود نگرانی‌ها بابت تأمین زیرساخت‌ها، انرژی و بودجه مورد نیاز، مزایای کاهش زمان سفر، کاهش انتشار کربن و… می‌توانند جنبه مثبت این پروژه باشند. اگر چین بتواند موانع موجود بر سر راه توسعه این نسل از قطارهای پرسرعت را بردارد، قادر خواهد بود قطارهای شناور مغناطیسی را به طرز شگفت انگیزی توسعه دهد.
