رونمایی از اولین جت جنگنده غول پیکر بومی ترکیه (+عکس)
جنگنده تک موتوره Hürjet در قالب مدلهای جت آموزشی پیشرفته و جنگندههای سبک تولید خواهد شد.
گزینه اول میتواند جایگزین ۶۸ جت آمریکایی T-۳۸M Talon شوند که در پایگاه هوایی گیگلی در نزدیکی ازمیر مستقر هستند و اغلب برای آماده سازی خلبانان به منظور پرواز با هواپیماهای جنگی سنگینتر به کار گرفته میشوند.
هفته گذشته، صنایع هوافضای ترکیه (TAI) از جنگنده TF-X خود رونمایی کرد که حرکت خود را آغاز کرده است، اگر چه هنوز برای مدتی دیگر تنها روی زمین به تستهای زمینی ادامه خواهد داد. این جنگنده که با نام پروژه اش موسوم به هواپیمای جنگی ملی (MMU) نیز شناخته میشود، اولین جت جنگنده بومی ترکیه است که تستهای تاکسی خود را در ۱۶ مارس سال جاری آغاز کرد. این جت با روشن کردن موتورهای توربوفن F۱۱۰ خود، بدون هیچ مشکلی، مسیری را در یک باند پرواز در آنکارا پیمود.
چند روز بعد، رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه، از رونمایی رسمی این هواپیما در مراسم یادبود نبرد گالیپولی در دوران جنگ جهانی اول دیدن کرد. این جت جنگنده به طول ۲۱ متر، از لحاظ جثه چیزی بین F-۲۲ و F-۳۵ آمریکا قرار میگیرد اگر چه شباهت بسیاری به F-۲۲ دارد. علاوه بر TF-X، در این مراسم از یک پهپاد رادارگریز بال پرنده جدید به نام Anka-۳ و یک هواپیمای سوپرسونیک آموزشی/ حمله زمینی به نام Hürjet نیز رونمایی شد که از لحاظ مفهومی یادآور جنگنده کرهای موفق FA-۵۰ Golden Eagle است. نمونه اولیه این جنگنده اولین تستهای زمینی حرکت خود را در ۱۸ مارس سال جاری انجام داد.
تقلاهای سیاسی جتهای جنگنده آینده ترکیه
اردوغان در ماه میجاری با انتخابات دشواری روبرو خواهد شد، در حالی که به وضوح امیدوار است که این نمونه اولیه از جنگنده بومی این کشور به پیشرفت ترکیه و حرکت آن به سمت یک صنعت نظامی خودکفا اشاره داشته باشد، موضوعی که به خاطر روابط رو به وخامت ترکیه با آلمان و ایالات متحده در یک دهه اخیر به عنوان اصلیترین تامین کنندگان تسلیحات نظامی این کشور، اهمیت فزایندهای پیدا کرده است.
جنگنده دو موتوره TF-X در ابتدا قرار بود یک مکمل برتری هوایی محور برای ناوگان مورد انتظار ترکیه از جنگندههای رادارگریز F-۳۵ باشد. قرار بود F-۳۵ها جایگزین ناوگان قدیمی F-۴ Terminators ۲۰۲۰های این کشور شده و TF-X نیز جای F-۱۶های ترکیه را بگیرند. اما بعد از اینکه اردوغان تصمیم به خرید سیستمهای دفاع سطح به هوای اس-۴۰۰ از روسیه گرفت، ترکیه از پروژه تولید اف-۳۵ بیرون انداخته شد، زیرا ایالات متحده از این بیم داشت که روسیه از سیستمهای دفاعی فروخته شده به ترکیه برای جمع آوری اطلاعات از این هواپیمای بسیار پیشرفته استفاده نماید.
ترکیه با گذشت زمان دسترسی به برخی از محصولات دفاعی ساخت غرب را از دست داده است. برای مثال، این کشور به خاطر درگیری هایش با دیگر کشورهای عضو ناتو بر سر مسائلی مانند حمله به نیروهای کُرد متحد ایالات متحده در سوریه و عراق، تلاش برای تصاحب جزایر و آبهای مدیترانه و هدف قرار دادن مخالفان و رقبای سیاسی اردوغان در خارج از کشور، دیگری به موتورهای مورد نیاز برای تانک Altay خود دسترسی ندارد. این درگیریهای بین المللی و دشواریهای متعاقب آن باعث شده که گزینههای ترکیه برای روزآمدسازی ناوگان جنگندههای اف-۱۶ این کشور با مشکل روبرو شوند.
با این وجود، احتمال دارد که در ازای پایان دادن به ایجاد مانع برای پیوستن سوئد به ناتو، ترکیه بتواند قرارداد روزآمدسازی ناوگان جنگندههای اف-۱۶ خود را تضمین کند. همچنین اردوغان با صحبت در مورد امکان خرید سوخو -۳۵ و سوخو-۵۷های روسی باعث احساس خطر کردن متحدانش در ناتو شده بود، اما با حمله همه جانبه روسیه به اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲، احتمال خرید جنگندههای روسی توسط ترکیه بیش از پیش کمرنگ شده است.
در شرایطی که گزینه داشتن F-۳۵ برای ترکیه دیگر امکانپذیر نیست و به خاطر آن، ناوگان جنگندههای F-۱۶ این کشور برای مدت طولانی تری در سرویس بمانند، پروژه بومی TF-X اهمیت بیشتری برای برنامه مدرنیزاسیون نظامی ترکیه پیدا کرده است. توسعه اولین جنگنده بومی ترکیه، اما با موانع بسیاری همراه بود، زیرا همکاریهای این کشور با روسیه، سوئد، کره جنوبی، بریتانیا و پاکستان، همگی بدون نتیجه خاصی بوده است.
جنگنده TF-X: ویژگیهای و سخت افزار
همانند جنگنده بومی KF-X متعلق به کره جنوبی، جنگنده TF-X ظاهراً نتوانسته به جایگاه یک جنگنده پنهانکار واقعی برسد، اگر چه ساختار کاملاً پنهانکاری دارد و از موتور بومی سود میبرد. با این وجود انتظار میرود که اولین جنگنده بومی ترکیه دارای استانداردهای عملکردی جتهای جنگنده مدرن، مانند حداکثر سرعت بین ۱.۸ تا ۲.۲ ماخ، سقف پروازی ۵۵،۰۰۰ پا، برد قابل توجه ۷۰۰ مایلی (بیش از ۱،۱۰۰ کیلومتری) با باک داخلی، و توانایی پرواز در سرعتهای سوپرسونیک بدون استفاده از پس سوز باشد، اگر چه در حال حاضر، گزینه آخر بیشتر یک امیدواری است تا یک قابلیت تضمین شده.
تبلیغات اردوغان برای انتخابات پیشرو