ستاره ها و سیاره و قمر ها از نظر ظاهری گاهی مشابه هستند. این موضوع سبب می شود تا عموم مردم تفاوت بارز بین قمر ها و ستاره و سیاره را تشخیص ندهند. امروز می خواهیم در خصوص ویژگی های هر یک از این اجرا آسمانی صحبت کنیم و تفاوت میان آن ها را با یکدیگر بررسی کنیم. با ما در این مطلب همراه شوید!
اجرام آسمانی ثابت نبوده و همگی در آسمان حرکت می‌کنند. اما چگونه می‌توان از نوع حرکت آنها پی به ستاره یا سیاره بودنشان برد؟
به گزارش ستاره، سیارات در شرق آسمان طلوع کرده و در غرب آن غروب می‌کنند. آنها در این حرکت از الگوی مشابهی با خورشید و ماه پیروی می‌کنند.
ستاره‌ها در آسمان شب حرکت می‌کنند، اما آنها طلوع و غروبی مشابه سیارات ندارند. در عوض در مدارهایی دایره‌ای حول ستاره قطبی در چرخش‌اند.
اگر جرم شما به نظر می‌رسد کی طی شب‌های متمادی، در مسیری تقریبا مستقیم در آسمان حرکت می‌کند، به‌احتمال‌زیاد یک سیاره است.
ماهواره‌ها نیز در آسمان حرکت می‌کنند، اما حرکتشان بسیار سریع‌تر از سیارات است. برای تشخیص حرکت یک سیاره نسبت به پس‌زمینه ستارگان ممکن است لازم باشد تا ساعت‌ها یا حتی برای هفته‌ها حرکت آن جرم را زیر نظر گرفت، درحالی‌که یک ماهواره به‌سرعت و در طی تنها چند دقیقه طول آسمان را طی می‌کند.
سیاره دقیقا چه ویژگی هایی دارد و چگونه است؟
سیاره‌ها اجرام طبیعی بزرگی هستند که در مدار خود در اطراف ماه و یا گرد ستاره‌ها می‌چرخند و شما در حال حاضر بر روی یکی از آنها ایستاده اید. امروزه ما هشت سیاره می‌شناسیم که به دور ستاره‌ای به نام خورشید می‌چرخند. این سیاره‌ها به ترتیب فاصله‌ای که از خورشید دارند عبارتند از عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون. در حالی که بعضی از سیاره‌ها مانند عطارد، زهره، زمین و مریخ کوچک‌اند و سطح سفت و محکمی دارند، اما بقیه سیاره‌ها مانند مشتری، زحل، اورانوس و نپتون عظیم الجثه و از جنس گاز هستند.
در گذشته دانشمندان بر این باور بودند که با در نظر گرفتن پلوتون، ۹ سیاره در منظومه شمسی وجود دارد، اما دانشمندان عصر جدید ۳ ویژگی لازم را برای سیاره دانستن یک جرم آسمانی این گونه معرفی می‌کنند:
یک سیاره باید به دور خورشید بچرخد.
یک سیاره باید کروی شکل باشد.
مدار آن از دیگر اجرام آسمانی کوچک جدا باشد.
سیاره از خود نوری ندارد و فقط با منعکس کردن نور خورشید درخشندگی و نور دارد.
سیاره‌ها چشمک نمی‌زنند.
سیاره‌ها به طور مرتب در اطراف ستاره‌ها در حال حرکت هستند و موقعیت مکانی آنها مدام دستخوش تغییر می‌شود.
سیارات دارای درجه حرارت پایینی هستند.
تنها ۸ سیاره در منظومه شمسی قرار دارد.
متاسفانه پلوتون نتوانست شرط سوم را به دست آورد و عنوان آن باید از سیاره به سیاره کوتوله تغییر کند. تاکنون صد‌ها جهان دیگر فراتر از منظومه شمسی ما کشف شده است و جهان‌های جدید بسیاری نیز در حال کشف شدن هستند. دانشمندان بر این باورند که تنها تعدادی از این سیارات می‌توانند نوع دیگری از زندگی را تاب بیاورند.
ستاره ها چه هستند چگونه اند و چه ویژگی هایی دارند؟
ستاره‌ها اجرام آسمانی عظیم الجثه و بسیار داغی هستند که به طور عمده از گاز‌های هلیوم و هیدروژن تشکیل شده اند. آنها به علت فرایند همجوشی هسته‌ای که در درونشان رخ می‌دهد، بسیار داغ و روشن می‌شوند. در طی این فرایند گاز هیدروژن به هلیوم تبدیل شده و نور و گرمای زیادی تولید می‌شود. هر چند به نظر می‌رسد که ستاره‌ها در شب چشمک می‌زنند اما در واقع اینگونه نیست. در حقیقت چیزی که اتفاق می‌افتد این است که نور ستارگان در حالی که به سرعت بالا و پایین می‌پرد، می‌بایست از لایه‌های جو زمین عبور کند. به همین دلیل است که ما فکر می‌کنیم ستاره‌ها در حال چشمک زدن هستند.
ستاره از خودش نور و روشنایی دارد.
موقعیت مکانی ستاره‌ها دستخوش هیچ گونه تغییر قابل توجهی نمی‌شوند و ثابت هستند.
همه ستاره‌ها دارای درجه حرارت بسیار بالایی هستند.
میلیارد‌ها ستاره در کهکشان وجود دارد.
قمر های آسمانی دارای چه ویژگی هایی هستند؟
قمر‌ها اجرام طبیعی هستند که در مدار سیارات در حال حرکت هستند. حدود ۱۷۰ قمر در منظومه شمسی ما وجود دارد که به دور سیاره‌های مختلف می‌چرخند. احتمالا قمر سیاره زمین میلیارد‌ها سال پیش در پی برخورد اجرام آسمانی به زمین پدید آمده است و در نتیجه‌ی این انفجار، اجرام زیادی به بیرون پرتاب شده و شروع به چرخیدن به دور زمین کرده اند. این سنگ‌ها با گذشت زمان با یکدیگر ترکیب شده و به مرور سرد شده و ماه را به وجود آورده اند.
تفاوت‌های کلیدی بین سیاره و ستاره و قمر
۱. اجرام نجومی به علت گدازه‌های هسته‌ای که در مرکز آنها تولید می‌شود می‌تواند از خود نور منشر کنند و ما آن‌را به عنوان ستاره می‌شناسیم. اجرام فلکی دارای مسیری مشخص هستند، به دور ستاره‌ها می‌چرخند و به عنوان سیاره شناخته می‌شود.
۲. ستاره‌ها از خود نور دارند در حالی که سیارات از خود نوری ندارند و نور خورشید را که به سوی آنها می‌تابد را منعکس می‌کنند.
۳. ستاره‌ها در مکان خود ثابت می‌مانند هر چند به نظر می‌رسد که آنها از سمت شرق به سوی غرب در حال حرکت هستند، اما موقعیت سیارات همانطور که به دور خورشید می‌چرخند، تغییر می‌کند.
۴. اندازه‌ی ستاره‌ها در مقایسه با سیارات بزرگتر است.
۵. شکل ستاره‌ها مانند یک نقطه است در حالی که سیارات کروی شکل هستند.
۶. درجه حرارت ستاره‌ها بسیار بالاست، ولی سیارات درجه حرارت پایینی دارند.
۷. تنها یک ستاره در منظومه شمسی وجود دارد و میلیون‌ها ستاره در کل کهکشان است.
۸. به نظر می‌رسد که ستاره‌ها به علت شکست نور در جو زمین در حال چشمک زدن هستند، در مقابل سیاره‌ها کمی به زمین نزدیکترند و نور خورشید توسط آنها منعکس می‌شود و بدون آنکه شکسته شود، مستقیم از جو زمین عبور می‌کند و بنابراین آنها چشمک نمی‌زنند.
۹. ساختار ستاره‌ها از هیدروژن، هلیوم و عناصر درخشان دیگر تشکیل شده است، اما بر خلاف ستاره‌ها، سیارات از حالات متفاوت ماده از قبیل جامد، مایع، گاز و یا ترکیبی از هر سه به وجود آمده اند.
