این ورزش، وزن تان را انفجاری کم می کند
نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد که فعالیتهای کوتاه مدت و انفجاری و سریع ورزشی و بدنی ممکن است بهتر زمینه کاهش وزن را فراهم کند.
یک مطالعه جدید نشان میدهد که پیادهرویهای سریع و انفجاری کوتاه یا بالا رفتن از پلهها میتواند ۲۰ تا ۶۰ درصد انرژی بیشتری نسبت به فعالیت مداوم و طولانیتر در همان مسافت بسوزاند.
به گزارش همشهری آنلاین، محققان دانشگاه میلان، در ایتالیا، ۱۰ شرکت کننده با میانگین سنی ۲۷ سال را که در معرض ۱۰ تا ۲۴۰ ثانیه راه رفتن روی تردمیل یا راه رفتن از پله قرار گرفتند، ثبت نام کردند.
محققان دانشگاه میلان در ایتالیا در جریان این تحقیق میخواستند بفهمند که طول زمان انجام فعالیت چه تاثیری بر هزینه متابولیک بدن (مقدار انرژی که بدن برای انجام یک فعالیت فعالیت خاص مثلا پیاده روی در یک فاصله معین استفاده میکند)در پیادهروی میگذارد. برای این منظور، آنها ۱۰ شرکتکننده با میانگین سنی ۲۷ سال را انتخاب کردند که با آنها موافقت شد که ۱۰ تا ۲۴۰ ثانیه به صورت سریع و انفجاری روی تردمیل راه بروند یا اینکه در همین مدت زمانی چند دور از پلهها بالا و پائین بروند.
محققان با استفاده از ماسک اکسیژن برای اندازهگیری جذب اکسیژن و هزینه متابولیک، مشخص کردند که دورههای کوتاهتر فعالیت، با انفجارهای ۳۰ ثانیهای که ۲۰ تا ۶۰ درصد اکسیژن بیشتری نسبت به دورههای فعالیت ثابت مصرف میکنند. هزینه متابولیک بیشتری دارند.
محققان در نتیجه این مطالعه به این نتیجه رسیدند که با شروع و توقف کوتاه مدت فعالیت، شرکتکنندگان انرژی بیشتری در مقایسه با دورههای طولانیتر فعالیت، مصرف کردند. به نظر آنها، افرادی که به دنبال به حداکثر رساندن بازده ورزش خود هستند، ممکن است به جای تلاش مداوم و طولانیتر، فعالیتهای کوتاهتر را انجام دهند.
رایان گلات، مربی ارشد سلامت مغز و مدیر برنامه «فیت برین» (FitBrain) در موسسه علوم اعصاب اقیانوس آرام در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: ادعای این مطالعه در مورد مصرف انرژی بیشتر در زمان فعالیت کوتاه مدت، وابسته به چیزی است که او از آن به عنوان «شرایط خاص» یاد میکند.
گلات در این باره توضیح داد: در حالی که فعالیتهای ورزشی و بدنی انفجاری کوتاهتر ممکن است کالری بیشتری بسوزانند، اما همه اینها بسته به سوخت و ساز و عادات ورزشی فردی ممکن است متفاوت باشند.
دکتر کریستوفر ای. اشنبل، استادیار جراحی ارتوپدی در دانشکده پزشکی ییل، که او نیز در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: نتیجهگیریهای این مطالعه را نمیتوان به طور کلی برای هر شکل کلی تمرین اعمال کرد، زیرا تاکید روی زمان فعالیت ورزشی و بدنی کوتاه تر است. ما باید در نظر داشته باشیم که این مطالعه فقط به مدت زمان تمرین بسیار کوتاه، بین ۱۰ ثانیه تا ۴ دقیقه پرداخته است. ما لزوما نمیتوانیم این مفهوم را برای مدت زمان طولانیتر اعمال کنیم.