آیا استفاده از اتانول برای موتور خودرو ضرر دارد؟

در سال‌های اخیر تأکید بیشتری روی قوای محرکه برقی و سوخت‌های جایگزینی همچون بیودیزل ها وجود دارد و به نظر می‌رسد تکیه بشر به سوخت‌های فسیلی در حال کاهش است. سوخت‌های زیستی نیز تا مدت‌های زیادی مدنظر بوده‌اند و از اتانول به عنوان یکی از گزینه‌های مطرح در این زمینه نام برده می‌شود. باید دانست اتانول عمدتاً از تخمیر ذرت، گندم، جو و سیب‌زمینی مشتق می‌شود. همچنین دانستن این نکته خالی از لطف نخواهد بود که اکثر بنزین عرضه شده در آمریکا دارای حداقل ۱۰ درصد اتانول است و حتی بنزین دارای ۱۵ درصد اتانول در این کشور با برچسب بنزین بدون سرب اوکتان ۸۸ هم عرضه می‌شود.

به گزارش پدال، در سال‌های اخیر استفاده از اتانول یکی از بحث‌های جنجالی بین طرفداران و مخالفان آن بوده است و علت اصلی آن را می‌توان تأثیرات زیست‌محیطی بالقوه اتانول دانست. همچنین برای برخی افراد این سؤال پیش آمده که آیا استفاده از اتانول برای موتور خودرو ضرر دارد یا خیر. متأسفانه به نظر نمی‌رسد پاسخ راحتی به این سؤالات وجود داشته باشد هرچند گفته می‌شود شاید این ماده برای موتور خودروهایی که قبل از سال ۲۰۰۱ تولید شده‌اند مضر باشد چراکه در خودروهای جدیدتر از قطعاتی متناسب با سوخت اتانول استفاده شده است.

برخی از شرکت‌های نفتی و خودروسازان به دنبال استفاده از اتانول تجدید پذیر به عنوان جایگزین بنزین به دست آمده از نفت هستند هرچند اتانول بارها و بارها تست و بررسی شده است. در حقیقت بررسی این ماده در سال‌های گذشته بازخوردهای مثبت زیادی را در پی داشته اما نتایج برخی تست‌ها نیز نشان داده که اتانول شاید به برخی قطعات موتور خودرو آسیب برساند. بله استفاده بیش از حد مجاز از این ماده می‌تواند باعث خوردگی سیستم سوخت‌رسانی خودرو شود چراکه اتانول سوختی دارای اکسیژن است و بنابراین در مقایسه با بنزین معمولی اکسیژن بیشتری را وارد سیستم سوخت‌رسانی می‌کند و این موضوع می‌تواند منجر به اکسیداسیون و خوردگی قطعات شود.

از آنجایی که اتانول یک الکل است بنابراین علاقه دارد رطوبت بیشتری را نسبت به بنزین استاندارد جذب کند و این امر ریسک زنگ‌زدگی قطعات موتور را بیشتر خواهد کرد. چنین ریسک‌هایی برای سوخت دارای ۱۰ یا ۱۵ درصد اتانول بیشتر خواهد بود زیرا چنین ماده‌ای به مقدار بیشتر در بنزین وجود دارد. البته باید به این نکته اشاره کرد که ریسک‌های یاد شده با افزودن مکمل‌های ضد خوردگی در اکثر جایگاه‌های سوخت محدود می‌شود. همچنین باور بر این است رانندگان بنزین حاوی اتانول را سریع مصرف می‌کنند و ریسک خوردگی قطعات بسیار کاهش می‌یابد. درصورتی‌که موتور خودرو برای استفاده از اتانول بیشتر بهینه شده باشد شاید اصلاً هیچ مشکلی برای آن پیش نیاید.

جدای از پتانسیل وارد کردن آسیب به موتور خودرو، گاز اتانول می‌تواند مصرف سوخت اکثر خودروها را تا ۳ درصد در مقایسه با سوخت‌های مشتق شده از نفت کاهش دهد. همچنین ثابت شده گاز اتانول طول عمر کمتری نسبت به بنزین معمولی دارد و حدود ۳ ماه در باک سوخت باقی می‌ماند. خبر خوب اینکه اتانول در کنار معایب یاد شده مزیت‌هایی هم دارد. اولین و مهم‌ترین مزیت آن در مقایسه با سوخت‌های به دست آمده از نفت این است که اتانول منبعی تجدید پذیر محسوب می‌شود و هرگز تمام نخواهد شد. تولید و حمل اتانول هم ارزان‌تر و راحت‌تر از سوخت‌های دیگر است و بنابراین حتی افزودن مقدار کمی از آن به بنزین می‌تواند قیمتش را کاهش دهد.

شاید مهم‌ترین خاصیت اتانول غنی بودن آن از اکسیژن است که به‌طور قابل‌توجهی پاک‌تر از بنزین معمولی می‌سوزد. هرچقدر اکسیژن بیشتری در مخلوط سوخت و هوا وجود داشته باشد این مخلوط بهتر خواهد سوخت که نتیجه آن کاهش آلایندگی و تولید گازهای مضری همچون کربن مونواکسید است. اتانول همچنین میزان اوکتان بنزین را افزایش داده و قدرت تولیدی موتور را بهبود می‌بخشد. همین حقایق باعث شده بنزین دارای اتانول در مسابقات ناسکار بکار گرفته شود.