اولین پیوند مثانه در جهان توسط جراح ایرانی مقیم آمریکا انجام شد
این جراحی یک لحظه تاریخی در پزشکی است و می‌تواند بر نحوه مدیریت بیمارانی که دارای مثانه‌هایی هستند که دیگر کار نمی‌کنند و با دقت انتخاب شده‌اند، تأثیر بگذارد.
« این جراحی یک لحظه تاریخی در پزشکی است و می‌تواند بر نحوه مدیریت بیمارانی که دارای مثانه‌هایی هستند که دیگر کار نمی‌کنند و با دقت انتخاب شده‌اند، تأثیر بگذارد. پیوند، یک گزینه درمانی نجات دهنده و تقویت کننده زندگی برای بسیاری از بیماری‌هایی است که بر اندام‌های اصلی تاثیر می‌گذارد و اکنون مثانه را می‌توان به این فهرست اضافه کرد.»
به گزارش ایسنا، جراحان آمریکایی با همکاری دکتر «نیما نصیری» متخصص اورولوژی از دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، اولین پیوند مثانه انسان را با موفقیت انجام دادند که امید جدیدی را در دل مبتلایان به سرطان مثانه زنده کرده است.
پزشکان آمریکایی برای اولین بار در جهان موفق شدند عمل پیوند مثانه را انجام دهند. این جراحی پیچیده هشت‌ساعته شامل بازیابی کلیه و مثانه از اهداکننده عضو و احیای آن‌ها در بیمار دریافت کننده بود که این اعضا را به دلیل بیماری کلیوی و سرطان از دست داده بود.
نیما نصیری، متخصص اورولوژی از دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس می‌گوید: کلیه بلافاصله حجم زیادی ادرار تولید کرد و عملکرد کلیه بیمار بلافاصله بهبود یافت. پس از جراحی نیز نیازی به دیالیز نبود و ادرار به درستی به مثانه جدید تخلیه شد.
مدت کوتاهی پس از جراحی، بیمار توانست به طور طبیعی ادرار کند، کاری که هفت سال قادر به انجام آن نبود.
با توجه به اینکه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان تحت تأثیر نوعی اختلال مثانه قرار دارند، این دستاورد باورنکردنی پتانسیل تغییر زندگی بسیاری را دارد.
ایندربیر گیل (Inderbir Gill)، متخصص اورولوژی از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی توضیح می‌دهد: این جراحی یک لحظه تاریخی در پزشکی است و می‌تواند بر نحوه مدیریت بیمارانی که دارای مثانه‌هایی هستند که دیگر کار نمی‌کنند و با دقت انتخاب شده‌اند، تأثیر بگذارد.
وی افزود: پیوند، یک گزینه درمانی نجات دهنده و تقویت کننده زندگی برای بسیاری از بیماری‌هایی است که بر اندام‌های اصلی تاثیر می‌گذارد و اکنون مثانه را می‌توان به این فهرست اضافه کرد.
تا به حال، تنها گزینه برای بیمارانی که مثانه‌شان به شدت آسیب دیده بود، تغییر کاربری بخشی از روده‌ها برای ایفای نقش مثانه بود. گیل اما می‌گوید این روش در ۸۰ درصد از موارد، عوارضی را از جمله مشکلات گوارشی یا از دست دادن عملکرد کلیه به دلیل تفاوت‌های گسترده در میکروبیوم‌های دستگاه گوارش و دستگاه ادراری ایجاد می‌کند.
همچنین ثابت شده است که پیوند مثانه به دلیل سیستم پیچیده عروق خونی که به طرز عجیبی در عمق شکم ما مثانه از آن استفاده می‌کند، بسیار چالش برانگیز است.
بنابراین تیم پزشکی بیش از چهار سال برای این جراحی تلاش کردند. این تلاش شامل تمرین پیوند به کمک ربات در اهداکنندگان مرده بود که هنوز با دستگاه تنفس مصنوعی نفس می‌کشیدند.
آن‌ها سپس توانستند روش‌های جدیدی را که توسعه داده بودند، برای اتصال مثانه و کلیه اهداکننده در یک بیمار ۴۱ساله که به مدت هفت سال به دیالیز متکی بود، به کار گیرند.
دریافت کننده مثانه، اسکار لارینزار (Oscar Larrainzar) نام دارد که یک همسر و پدر چهار فرزند است و سال‌ها قبل هر دو کلیه و بیشتر مثانه خود را از دست داده بود.
مثانه یک مرد به طور متوسط می تواند تا ۷۰۰ میلی‌لیتر مایع را در خود جای دهد، اما آنچه از مثانه لارینزار باقی مانده بود، فقط می‌توانست ۳۰ میلی‌لیتر مایع را در خود جای دهد.
جراحان با اتصال برخی از وریدها و شریان‌ها قبل از کاشت اندام اهداکننده توانستند این جراحی را کمی ساده‌تر کنند.
گیل می‌گوید: با وجود پیچیدگی پرونده، همه چیز طبق برنامه پیش رفت و عمل جراحی موفقیت‌آمیز بود. حال بیمار خوب است و ما از پیشرفت بالینی او تا به امروز راضی هستیم.
پزشکان در حال برنامه‌ریزی چهار عمل جراحی دیگر برای آزمایش بالینی پیوند مثانه هستند. جراحان توضیح می‌دهند که بیماران باید برای جلوگیری از رد عضو، سرکوب طولانی‌مدت ایمنی داشته باشند. این داروها خطرات و عوارض جانبی خاص خود را دارند، بنابراین تا زمانی که گزینه دیگری وجود نداشته باشد، پیوند نباید انجام شود.
پزشکان می‌گویند اگر چهار عمل پیوند مثانه بعدی نیز به همین شکل موفقیت‌آمیز باشند، آزمایش بالینی بسیار بزرگتری دنبال خواهد شد.
