صعود به جام جهانی بعدی قطعی شد!

در این نشست، ایده تبدیل جام جهانی ۲۰۳۰ به یک تورنمنت تاریخی با حضور ۶۴ تیم مطرح شد. این پیشنهاد توسط هیئتی از آمریکای جنوبی ارائه شد که شامل رؤسای جمهور و مقامات ارشد فوتبال بود.

طبق گزارش سایت اتلتیک، این بحث‌ها به رهبری آلخاندرو دومینگز، رئیس کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی (کنمبول) و نایب‌رئیس فیفا، با حضور سانتیاگو پنیا، رئیس‌جمهور پاراگوئه، یاماندو اورسی، نماینده دولت اروگوئه، و همچنین چیکی تاپیا، رئیس فدراسیون آرژانتین، و همتایان او از پاراگوئه و اروگوئه، روبرت هریسون و ناشو آلونزو، هدایت شد. خاویر میلی، رئیس‌جمهور آرژانتین، به دلیل دیدار با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، و بحران اقتصادی کشورش، در این نشست غایب بود.

در طرف دیگر میز، جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، و ماتیاس گرافستروم، دبیرکل، حضور داشتند. این دیدار ابعادی ورزشی و سیاسی به‌طور همزمان داشت.

این ایده به مارس گذشته بازمی‌گردد، زمانی که ایگناسیو آلونزو، رئیس فدراسیون اروگوئه، اعضای شورای فیفا را با پیشنهاد برگزاری جام جهانی گسترده با ۶۴ تیم غافلگیر کرد. او استدلال کرد که صدمین سالگرد آغاز این تورنمنت در اروگوئه در سال ۱۹۳۰ شایسته جشنی متفاوت است. در آوریل، دومینگز در کنگره کنمبول این پیشنهاد را دوباره مطرح کرد و تأکید کرد که این گسترش فقط برای یک‌بار به مناسبت صدمین سالگرد خواهد بود.

دومینگز در کنگره فیفا در پاراگوئه در ماه می گفت: «از شما دعوت می‌کنم همراه با من فکر کنید که چگونه این نسخه را متفاوت کنیم. جهان منتظر این است و جامعه فوتبال شایسته آن است. فوتبال به ما آموخته که به‌صورت تیمی بازی کنیم.» و اینفانتینو در پاسخ گفت: «هر ایده‌ای مورد استقبال است. باید این سالگرد را آن‌طور که شایسته است جشن بگیریم.»

جام جهانی در طول تاریخ خود شاهد گسترش‌های متوالی بوده است: از ۱۶ تیم به ۲۴ تیم در سال ۱۹۸۲، سپس به ۳۲ تیم از سال ۱۹۹۸، و اکنون به ۴۸ تیم از نسخه ۲۰۲۶ که در آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار می‌شود. در صورت تصویب ایده ۶۴ تیم، بیش از ۳۰ درصد از فدراسیون‌های عضو فیفا (۲۱۱ عضو) در جام جهانی ۲۰۳۰ شرکت خواهند کرد.

با این حال، این پیشنهاد با مخالفت‌هایی روبه‌رو شده است. الکساندر چفرین، رئیس یوفا، آن را «ایده‌ای بد» خواند و هشدار داد که این گسترش به کیفیت تورنمنت و رقابت‌پذیری مرحله مقدماتی آسیب می‌رساند.

ویکتور مونتالیانی، رئیس کونکاکاف و نایب‌رئیس فیفا، نیز نظر مشابهی داشت و گفت: «این ایده خوبی نیست. ما هنوز با فرمت جدید ۴۸ تیمی بازی نکرده‌ایم و اگرچه آن‌ها حق دارند این موضوع را بررسی کنند، اما به نظر درست نمی‌آید.»

نسخه ۲۰۳۰ به‌ خودی‌ خود گسترده‌ترین جام جهانی خواهد بود، زیرا در سه قاره و شش کشور برگزار می‌شود. پاراگوئه، اروگوئه و آرژانتین میزبان بازی‌های افتتاحیه خواهند بود، در حالی که بقیه مسابقات در اسپانیا، پرتغال و مراکش برگزار می‌شود. اما کنمبول معتقد است که این تقسیم‌بندی، سهم عادلانه‌ای به آمریکای جنوبی نمی‌دهد، زیرا این قاره تنها در سال‌های ۲۰۱۴ (برزیل) و ۱۹۷۸ (آرژانتین) میزبان بوده، در حالی که اروپا در همان دوره پنج نسخه را برگزار کرده است.

همچنین، مشارکت محدود کنمبول در ۲۰۳۰ ممکن است به معنای حذف آن از میزبانی در سال‌های ۲۰۳۴ و ۲۰۳۸ به دلیل اصل چرخش قاره‌ای فیفا باشد. این وضعیت به نفع عربستان سعودی تمام شده که عملاً میزبانی ۲۰۳۴ را تضمین کرده، زیرا اروپا، آفریقا و آمریکای جنوبی به دلیل مشارکت در ۲۰۳۰ و کونکاکاف به دلیل میزبانی ۲۰۲۶ از رقابت حذف شده‌اند.

در نشست روز سه‌شنبه در برج ترامپ، دومینگز تأکید کرد که این تورنمنت نباید «مثل یک رویداد معمولی» برگزار شود. او در ویدیویی در اینستاگرام گفت: «این فرصتی است که هر ۱۰۰ سال یک‌بار پیش می‌آید. باید جام جهانی متفاوتی باشد.» او پیشنهاد کرد که هر یک از کشورهای پاراگوئه، آرژانتین و اروگوئه یک گروه کامل در مرحله گروهی میزبانی کنند.

رئیس‌جمهور پاراگوئه، پنیا، نیز ویدیویی از این نشست منتشر کرد و گفت: «می‌خواهیم خودمان را به چالش بکشیم. بیایید رویاپردازی کنیم و رویایی بزرگ داشته باشیم. با تواضع اما با مسئولیت بزرگ می‌گویم: پاراگوئه آماده است و می‌خواهد در مرکز این تورنمنت باشد.»

اینفانتینو نیز مشتاق به نظر می‌رسید: «امروز واقعاً به‌ عنوان یک تیم برای تاریخ‌سازی شروع به کار می‌کنیم. با هم کار می‌کنیم تا چیزی را خلق کنیم که جهان هرگز فراموش نکند، چون مردم شایسته آن هستند.»

فیفا نیز موضع رسمی خود را که در مارس اعلام کرده بود، یادآوری کرد: هر پیشنهادی که به شورای فیفا ارائه شود، «وظیفه ما بررسی و تحلیل آن است».