بزرگ‌ترین آینه جهان در یک بیابان دورافتاده!
حتی اگر نام سالار د اویونی را ندانید، به احتمال زیاد عکسی از آن دیده‌اید. گردشگران به این دشت نمک عظیم در بولیوی سرازیر می‌شوند تا از سطح آینه‌گون آن عکس بگیرند، سطحی که تنها زمانی که با لایه‌ای نازک از آب پوشیده شده باشد، قابل مشاهده است.
آیا این بیابان دورافتاده واقعاً بزرگ‌ترین آینه جهان است؟
سالار د اویونی بزرگ‌ترین کویر نمکی جهان است و سال‌هاست که مردم آن را بزرگ‌ترین آینه طبیعی جهان نیز فرض کرده‌اند. این سطح خیس، به طرز باورنکردنی بازتاب‌دهنده است.
به گزارش دیجینوی، با این حال، تا همین اواخر هیچ‌کس به صورت علمی برای اثبات اینکه این مکان بزرگ‌ترین آینه طبیعی جهان است، اقدام نکرده بود.
آیا سالار د اویونی واقعاً یک آینه غول‌پیکر است؟
در یک مطالعه جدید که ۱۹ سپتامبر در مجله Nature Communications Earth & Environment منتشر شد، محققان از داده‌های ماهواره‌ای Sentinel-3 آژانس فضایی اروپا برای جستجوی شواهد تجربی بازتاب آینه‌ای (Specular Reflection) سالار د اویونی استفاده کردند. آن‌ها از داده‌های ماهواره‌ای استفاده کردند زیرا دسترسی به مناطق وسیع داخلی این دشت نمک در فصل بارندگی اغلب دشوار است و مطالعه این پدیده را با مشکل مواجه می‌سازد.
هر یک از این ماهواره‌های دوقلوی دیده‌بانی زمین، مجهز به ارتفاع‌سنج‌های راداری هستند؛ ابزارهایی که پالس‌های راداری را به سمت زمین می‌تابانند و مدت زمان بازگشت سیگنال را اندازه‌گیری می‌کنند. هرچه سیگنال بازگشتی قوی‌تر باشد، سطح زیرین صاف‌تر و در نتیجه بازتاب‌دهنده‌تر است.
محققان به رهبری استفانو وینیودلی از مؤسسه بیوفیزیک شورای ملی تحقیقات ایتالیا، بیش از ۳۹۰ هزار اندازه‌گیری راداری گرفته‌شده بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۴ را تحلیل کردند. در فوریه ۲۰۲۴ – اوج فصل بارندگی – آن‌ها آزمایش‌های میدانی را برای تأیید مشاهدات ماهواره‌ای خود انجام دادند و از یک ابزار نوری برای اندازه‌گیری صافی سطح آب استفاده کردند. عکاسی با پهپاد نیز با ثبت تصاویر بازتاب خورشید از سطح آب، تأیید بصری صافی سطح را ارائه داد.
نتیجه‌گیری: موضوع پیچیده است
یافته‌های محققان نشان می‌دهد که با وجود ظاهر سالار د اویونی در برابر چشم غیرمسلح، این دشت در طول موج‌های راداری یک آینه یکنواخت نیست. بنابراین، احتمالاً برای طول موج‌های نوری نیز یک آینه یکنواخت نیست. بلکه، انعکاس‌پذیری سطح آب به صورت مکانی و زمانی تغییر می‌کند و تکامل می‌یابد.
به گفته محققان، آینه‌گون‌ترین شرایط پس از بارندگی قابل توجه و قبل از اینکه آب فرصت تبخیر پیدا کند، رخ می‌دهد. همبستگی بین دوره‌های باران سنگین و پدیده آینه نشان می‌دهد که این یک نتیجه مستقیم از الگوهای اقلیمی منطقه‌ای است. این امر نویسندگان را به این نتیجه می‌رساند که بهترین زمان برای مشاهده آینه، از اواخر ژانویه تا اوایل مارس است.
از آنجا که این پدیده تنها در شرایط خاصی به وجود می‌آید و در یک زمان واحد کل سالار د اویونی را درگیر نمی‌کند، دشوار است که به صورت علمی اعلام کنیم که این مکان واقعاً بزرگ‌ترین آینه طبیعی جهان در هر زمان مشخصی است. با این حال، این امر چیزی از فوق‌العاده بودن آن کم نمی‌کند.
یکی از جالب‌ترین یافته‌های این مطالعه این است که باد اثری مخرب بر پدیده آینه ندارد، که احتمالاً به این دلیل است که آب بسیار کم‌عمق است و امکان تشکیل امواج کوچک را فراهم نمی‌کند. محققان امیدوارند مطالعات آینده این موضوع را بررسی کرده و بینش بیشتری در مورد ویژگی‌های منحصربه‌فردی که این شگفتی طبیعی را به وجود می‌آورند، ارائه دهند.
