خارش اگزما امانتان را بریده؟ ۱۲ راهکار علمی و خانگی برای آرام کردن پوست

درماتیت آتوپیک یک بیماری پوستی مزمن (طولانی‌مدت) است که باعث ایجاد لکه‌های خشک و خارش‌دار روی پوست می‌شود که ممکن است ترک بخورند یا تراوش داشته باشند. این بیماری، شایع‌ترین شکل اگزما است.

به گزارش عصر ترکیه به نقل از health، خارش زمانی رخ می‌دهد که یک پاسخ ایمنی بیش از حد فعال، باعث التهاب و تحریک در پوست شما می‌شود. خاراندن محل خارش می‌تواند منجر به زخم، خونریزی، عفونت و افزایش خارش شود.

میل به خاراندن همچنین می‌تواند بر خواب، زندگی اجتماعی، توانایی تمرکز و کیفیت کلی زندگی شما تأثیر منفی بگذارد. برای کمک به توقف خارش در درماتیت آتوپیک، این راهکارها را امتحان کنید:

چگونه خارش ناشی از درماتیت آتوپیک را متوقف کنیم: ۱۲ راهکار موثر

۱. مرطوب‌کننده‌ها

پوست خشک می‌تواند باعث احساس خارش شود. در درماتیت آتوپیک، خشکی به دلیل مشکلات در سد دفاعی پوست (لایه بیرونی که رطوبت را حفظ می‌کند) رخ می‌دهد. مرطوب‌کننده‌ها می‌توانند به حفظ این سد کمک کنند.

بهتر است حداقل دو بار در روز، به خصوص پس از حمام یا شستشو، از مرطوب‌کننده استفاده کنید. کرم‌ها یا پمادهای اگزما که غنی از چربی و غلیظ‌تر از لوسیون‌ها هستند را انتخاب کنید. به دنبال گزینه‌های بدون عطر و اسانس باشید.

تحقیقات نشان می‌دهد که مرطوب کردن روزانه پوست می‌تواند به کاهش تعداد دفعات عود اگزما و افزایش فاصله زمانی بین آن‌ها کمک کند.

۲. کمپرس سرد

قرار دادن کمپرس سرد روی پوست آسیب‌دیده می‌تواند به تسکین خارش و سوزش ناشی از درماتیت آتوپیک کمک کرده و باعث شود کمتر خود را بخارانید. برای تهیه کمپرس سرد، یک حوله یا پارچه تمیز را در آب سرد خیس کنید، آب اضافی آن را بگیرید و روی نواحی خارش‌دار قرار دهید. پس از آن، یک لایه مرطوب‌کننده بزنید.

۳. داروهای بی‌حس‌کننده موضعی

استفاده روزانه از کرم‌ها یا ژل‌های موضعی (که روی پوست استفاده می‌شوند) با اثر بی‌حس‌کنندگی ممکن است مفید باشد. کرم‌های بی‌حس‌کننده به صورت بدون نسخه یا با نسخه پزشک در دسترس هستند. نمونه‌هایی از آنها شامل لیدودرم (لیدوکائین) یا لیپودرم (ترکیبی از کتامین، آمی‌تریپتیلین و لیدوکائین) است.

مطالعات نشان داده‌اند که این داروها می‌توانند به مدیریت خارش و سایر علائم درماتیت آتوپیک کمک کنند. در یک مطالعه، ترکیب موضعی بی‌حس‌کننده هیدروکورتیزون و پراموکسین (موجود در برخی لوسیون‌های بدون نسخه اگزما) برای تسکین کوتاه‌مدت و بلندمدت خارش موثر بود.

۴. تکنیک‌های تغییر عادت

تکنیک‌های تغییر عادت شامل تغییر رفتار و رابطه شما با خارش ناشی از اگزما است.

تغییر عادت نوعی درمان شناختی-رفتاری است که می‌توانید با یک درمانگر یا مشاور انجام دهید. جلسات درمانی بر شکستن چرخه «خارش-خاراندن» تمرکز دارند. شما تکنیک‌هایی را برای منحرف کردن حواس از خارش و افزایش ذهن‌آگاهی یاد می‌گیرید.

تحقیقات نشان می‌دهد که تکنیک‌های تغییر عادت – به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی گسترده‌تر – ممکن است عمل خاراندن را بهبود بخشد.

۵. مدیریت استرس

استرس می‌تواند علائم اگزما را بدتر کند. استرس مزمن ناشی از عواملی مانند فشار مالی یا تغییرات بزرگ زندگی می‌تواند تأثیر ویژه‌ای داشته باشد. مدیریت استرس با روش‌هایی مانند موارد زیر بسیار مهم است:

• خواب: شما ممکن است به حدود هفت ساعت خواب در هر شب نیاز داشته باشید. زمان خواب خود را منظم نگه دارید و مطمئن شوید که تخت و اتاق خواب شما راحت و ساکت است.
• مدیتیشن: انواع مختلف مدیتیشن می‌تواند به پاکسازی ذهن و کاهش سطح کلی استرس شما کمک کند. یوگا، ذهن‌آگاهی یا تمرینات تنفسی را امتحان کنید.
• فعالیت‌های آرامش‌بخش: انجام ورزش‌های سبک یا فعالیت‌هایی که از آنها لذت می‌برید، می‌تواند به مدیریت استرس کمک کند.
• محدود کردن شبکه‌های اجتماعی و اخبار: مصرف بیش از حد اخبار یا گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند منبع استرس باشد. محدود کردن استفاده از آنها ممکن است مفید باشد.

۶. نوردرمانی (فتوتراپی)

نوردرمانی برای درماتیت آتوپیک شامل استفاده از اشعه فرابنفش B (UV) است که محققان معتقدند بر پایانه‌های عصبی که باعث احساس خارش می‌شوند، تأثیر می‌گذارد. در یک مطالعه، ۹۳٪ از افرادی که از UVB برای اگزما استفاده می‌کردند، پس از چند هفته درمان، تسکین خارش را گزارش دادند.

۷. تغییر محصولات لباسشویی

تغییر محصولاتی که برای شستن لباس‌های خود استفاده می‌کنید، ممکن است به کاهش خارش کمک کند. مهم است که از محصولات طراحی شده برای پوست‌های حساس استفاده کنید و از نرم‌کننده‌های پارچه یا ورق‌های خشک‌کن معطر خودداری کنید. برخی عطرها یا مواد تشکیل‌دهنده در بسیاری از محصولات لباسشویی می‌توانند باعث تشدید اگزما شوند.

همچنین، جدا کردن مارک لباس‌ها (که می‌تواند پوست شما را تحریک کند) و شستن لباس‌های نو قبل از پوشیدن نیز می‌تواند مفید باشد.

۸. درمان EMDR

درمان حساسیت‌زدایی و پردازش مجدد از طریق حرکات چشم (EMDR) یک روش درمانی روان‌شناختی است که برای درمان بیماری‌هایی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) طراحی شده است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که EMDR ممکن است برای خارش ناشی از درماتیت آتوپیک نیز مفید باشد و به کاهش خاراندن در طول روز، افزایش خودکنترلی و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

در جلسات EMDR، شما ناراحتی و خارش را تجسم می‌کنید در حالی که یک درمانگر چشمان شما را برای حرکت تحریک می‌کند یا یک یا هر دو گوش شما را در معرض صداهای خاصی قرار می‌دهد. این روش درمانی به شما کمک می‌کند تا با این ناراحتی سازگار شوید.

۹. جوی دوسر موضعی

وقتی جوی دوسر روی پوست استفاده شود، می‌تواند به تسکین خارش ناشی از درماتیت آتوپیک کمک کند. همچنین می‌تواند به پاکسازی سلول‌های مرده پوست، کاهش خشکی و حمایت از سد محافظ پوست کمک کند.

جوی دوسر یک ماده رایج در مرطوب‌کننده‌ها است. شما همچنین می‌توانید ۱ فنجان جوی دوسر کلوئیدی را به یک وان آب ولرم اضافه کنید یا خمیری از آن درست کرده و مستقیماً روی پوست خود بمالید.

۱۰. حمام با سفیدکننده

می‌توانید برای تسکین علائم اگزما، مقدار کمی سفیدکننده ملایم به آب حمام خود اضافه کنید. برای تهیه حمام سفیدکننده، بین یک‌چهارم تا نصف فنجان سفیدکننده ۵-۶٪ را به یک وان پر از آب گرم اضافه کنید. می‌توانید به مدت ۱۰ دقیقه در آن بمانید و ۲ تا ۳ بار در هفته از این حمام رقیق شده استفاده کنید.

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که علائم ممکن است به طور متوسط ۲۲٪ در میان افراد مبتلا به اگزمای متوسط تا شدید کاهش یابد. حدود ۱۰٪ از افراد ممکن است بهبودی بیش از ۵۰٪ را مشاهده کنند.

۱۱. ایمونوتراپی آلرژن (حساسیت‌زدایی)

افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک ممکن است به کنه‌های گرد و غبار و شوره حیوانات خانگی نیز حساسیت داشته باشند. قرار گرفتن در معرض این آلرژن‌ها می‌تواند علائم اگزما را بدتر کند. ایمونوتراپی آلرژن نوعی درمان پزشکی است که شامل تزریق مقادیر کمی از یک آلرژن برای کمک به کاهش واکنش‌ها است.

محققان در مورد میزان اثربخشی ایمونوتراپی آلرژن مطمئن نیستند. اگر می‌خواهید این روش درمانی را در نظر بگیرید، با پزشک خود صحبت کنید.

۱۲. داروهای تجویزی

داروهای تجویزی می‌توانند در مدیریت درماتیت آتوپیک شدیدتر نقش داشته باشند. پزشکان ممکن است موارد زیر را تجویز کنند:

• کورتیکواستروئیدهای موضعی: کرم‌ها یا ژل‌های دارویی مانند آلا-کورت (هیدروکورتیزون) یا دیپرولین (بتامتازون) ممکن است با کاهش التهاب به مدیریت علائم اگزما مانند خارش کمک کنند.
• مهارکننده‌های کلسینورین موضعی: داروهایی مانند پروتوپیک (تاکرولیموس) جایگزینی برای استروئیدها هستند. آنها اغلب برای نواحی حساس‌تر مانند صورت تجویز می‌شوند.
• مهارکننده‌های PDE4 موضعی: کرم یوکریسا (کریسابورول) یک مهارکننده فسفودی‌استراز-۴ (PDE4) است که با کاهش التهاب به تسکین خارش کمک می‌کند.
• دوپیکسنت (دوپیلومب): تزریق این داروی بیولوژیک بر روی سیستم ایمنی عمل کرده و خارش و سایر علائم درماتیت آتوپیک را کاهش می‌دهد.
• مهارکننده‌های JAK: این داروها بر روی مواد شیمیایی التهابی در بدن شما تأثیر می‌گذارند تا به کاهش خارش کمک کنند. نمونه‌ای از آن برای درماتیت آتوپیک، اپزلورا (روکسولیتینیب) است.

اگر بیش از حد خود را می‌خارانید چه باید کرد؟

خاراندن بیش از حد پوست می‌تواند منجر به بریدگی، زخم و دلمه شود. اگر این زخم‌ها درمان نشوند، ممکن است عفونی شوند و برخی عفونت‌های پوستی می‌توانند جدی باشند.

مراقبت از پوست خراشیده شده بسیار مهم است. برای جلوگیری از عفونت:

• دست‌های خود را به طور مرتب بشویید، به خصوص قبل از لمس کردن یا خاراندن پوست.
• پوست خود را تمیز و مرطوب نگه دارید و حمام کردن را به ۵-۱۰ دقیقه محدود کنید تا از تشدید خارش جلوگیری شود.
• هنگام شستن ظروف یا استفاده از محصولات تمیزکننده، با پوشیدن دستکش از محرک‌های احتمالی پوست خودداری کنید.
• از به اشتراک گذاشتن حوله، لیف، تیغ یا سایر محصولات بهداشتی خودداری کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

• درمان‌های خانگی و روتین مراقبت از پوست مناسب اگزما، به خارش یا سایر علائم کمکی نمی‌کند.
• خارش شما با وجود درمان‌های فعلی، بازمی‌گردد یا بدتر می‌شود.
• هرگونه علائم عفونت دارید، از جمله تاول، درد، قرمزی، افزایش خارش، چرک (نشت مایع زرد یا شفاف)، تورم، غدد لنفاوی متورم و تب.

سخن  آخر

لکه‌های خارش‌دار پوست، نشانه اصلی درماتیت آتوپیک است. برای جلوگیری از خاراندن، مرطوب‌کننده‌ها، داروهای موضعی و تکنیک‌های مدیریت استرس ممکن است کمک‌کننده باشند.

اگر درمان‌های خانگی مؤثر نبودند، می‌توانید با پزشک خود در مورد رویکردهای پزشکی که ممکن است مفید باشند، صحبت کنید.