۷ نشانه افرادی که حضورشان برای سلامت روان شما خوب است

همه ما می‌دانیم که لازمه یک زندگی بانشاط و رو به رشد با داشتن روانی سالم، معاشرت با انسانهایی است که بستر خوشحالی و قدم برداشتن به سمت همه چیزهای خوب را با همدلی و همراهی خود فراهم می‌کنند. اما گاهی در انتخاب چنین افرادی دچار مشکل می‌شویم و از طرفی در اغلب اوقات با گول زدن خودمان، نمی‌توانیم افرادی که برای سلامت روان ما خوب نیستند را ترک کنیم.

۱) آنها دوست دارند شما را به عنوان یک شخص بشناسند.
به گزارش اکالا، هر آدم سالمی خودش را دوست دارد و به خود احترام می‌گذارد، اما نه به این معنا که دیگری برایش مهم نیست و توجهی به آنها نمی‌کند. از نظر انسانی با روان سالم، هر شخصی، جهانی دارد که ارزش شناخته شدن دارد. در واقع دنیا در محور این فرد نمی‌گردد، و می‌داند که سایرین هم نقش مهمی در چرخه زندگی دارند.

کسانی که این ویژگی را ندارند، به دلایل مختلفی تنها خودشان را می‌بینند و نمی‌توانند وقت کافی به شما بدهند تا خود را ابراز کنید. در نتیجه شما در این ارتباط دیده نمی‌شوید و یک رابطه یک طرفه به‌ وجود می‌آید که برای شما خوب نیست.

۲) لازم نیست هیچ قسمتی از خود را از آنها پنهان کنید.

فردی که روان سالمی دارد و برای شما ارزش قائل است، بستری امن برای شما فراهم می‌کند تا خود را با خیال راحت ابراز کنید و نگران قضاوت او نباشید. در واقع سلامت روان ما گره خورده به حلقه‌هایی که در آنها می‌توانیم خودمان باشیم. در غیر این صورت همیشه مضطرب هستیم از اینکه دیگری در مورد ما چه فکر می‌کند. به همین دلیل مجبوریم که رفتار و گفتار خود را سانسور کنیم، و آنچه در ذهنمان می‌گذرد را ابراز نکنیم، یا مدام حواسمان به رفتارمان باشد تا منظور بدی از آن برداشت نشود. این برای سلامت روان ما خوب نیست.

معاشرت لازم است با کسی باشد که صمیمیت رابطه به حدی است که افراد با آرامش و اطمینان در کنار هم هستند.

۳) شما می‌توانید در کنار آنها، آسیب‌پذیر باشید.
ما عموما سعی می‌کنیم آسیب‌پذیری‌های خود را پنهان کنیم. به این معنی که نقاط ضعفمان را کسی نفهمد تا از آن سو استفاده نکند. این یک حالت تدافعی طبیعی در هر آدمی است. اما اگر کسی آنقدر به ما نزدیک باشد که بتوانیم در کنار او آسیب‌پذیر باشیم، می‌توانیم او را آدم امن و مفید برای سلامت روان خود بدانیم.

کسی که این آرامش و اطمینان را به ما ندهد، و بخواهد از آسیب‌پذیر بودن ما سواستفاده کند، مدام ما را در چالش قرار می‌دهد. او دائما نقاط ضعف ما را یادآوری یا آن را مسخره می‌کند و طبیعی است که حضورش برای ما آزاردهنده و ناخوشایند باشد. در نقطه مقابل، کسی که نقاط آسیب‌پذیر ما را بداند، و نه تنها به آن نقاط ضربه نزند بلکه مراقب باشد تا ما کوچکترین آزاری نبینیم، می‌شود یک آدم مناسب برای روان ما.

۴) آنها به مرزهای شخصی شما احترام می‌گذارند.

بسیاری از آدم‌ها حد و مرز خود و دیگران را رعایت نمی‌کنند. در همه امور شخصی دیگران دخالت می‌کنند. بدون اینکه از آنها خواسته شود نظر می‌دهند و ذهن افراد را دچار آشفتگی و ناامنی خواهند کرد. این افراد مرز نمی‌شناسند و تا وقتی جلوی آنها گرفته نشود به پیشروی در حوزه‌های خصوصی شما ادامه خواهند داد. این رفتار، چه از روی ناآگاهی به مرزها، چه به عمد باشد، برای سلامت روان ما خوب نیست.

فرد مناسب دوستی و معاشرت، مرزهای خود و دیگران را می‌داند و به آنها احترام می‌گذارد. اگر از او نظری نخواهید دخالتی نخواهد کرد. و در صورت خواستن نظر، بازهم پشتیبان شما خواهد بود، حتی اگر اقدام شما مخالف نظر او باشد. چرا که می‌داند در برخی حوزه‌ها این فقط خود شما هستید که باید تصمیم بگیرید.

۵) آنها صادقانه با شما ارتباط برقرار می‌کنند.
همانطور که شما در کنار افرادی که امن بدانید صادق هستید، فرد مقابل هم باید راستگو و صادق باشد. فردی که دروغ می‌گوید، یا پنهان کار است، یا به هر دلیلی ریا می‌کند، قابل اعتماد نیست، و این قابل اعتماد نبودن، اصلی‌ترین شرط هر گونه ارتباطی را از بین برده است. تا وقتی اعتماد وجود نداشته باشد، رابطه‌ای هم نیست. مثل خانه‌ای که بر آب بنا شده باشد، هر لحظه احتمال ویرانی آن وجود دارد.

برای سلامت روان شما، حضور فردی مناسب است که با شما صادق باشد. حتی اگر فکر کند که این صداقت ممکن است گاهی برای شما ناخوشایند باشد، باز هم صداقت را به دروغ گفتن و ریا کردن ترجیح می‌دهد و نمی‌گذارد اعتماد در رابطه از بین برود.

۶) آنها شما را تشویق می‌کنند که رشد کنید.

درجا زدن نه تنها هیچ فایده‌ای ندارد بلکه روان ما را دچار رخوت و افسردگی می‌کند. معاشرت با فردی که نمی‌تواند شما را به مسیر رشد ببرد، همینقدر افسرده کننده و رخوت بار است. گاهی ممکن است آن فرد خود دچار افسردگی و ناامیدی باشد به همین دلیل نتواند شما را هم به حرکت تشویق کند. گاهی هم فرد نمی‌خواهد و نمی‌تواند که رشد و پیشرفت شما را ببیند. در هر دو صورت حضور چنین فردی برای سلامت روان شما خوب نیست.

دوستی با فردی مناسب است که نه تنها خودش در حال رشد است و در مسیر رو به جلو قدم می‌گذارد بلکه شما را هم تشویق کند که در این مسیر در کنار او باشید و به پیش بروید. از نظر چنین آدمی، حرکت در کنار هم خوشایند و مایه افتخار است و او نمی‌خواهد دیگران از خودش عقب‌تر باشند. او شما را برای هر قدم در مسیر رشد تشویق می‌کند.

۷) در کنار آنها احساس می‌کنید دیده و شنیده شده و مورد قدردانی قرار می‌گیرید.
یکی از اصلی‌ترین نیازهای هر انسانی دیده شدن، شنیده شدن و مورد قدردانی قرار گرفتن است. در واقع همه ما به نوعی خواستار توجه هستیم، و این خواسته، زیاد یا غیرمنطقی نیست، بلکه کاملا طبیعی است و از ذات انسانی ما نشأت می‌گیرد. برخی آدم‌ها از روی حواس‌پرتی و برخی دیگر از روی خودخواهی و خودبینی زیاد، نمی‌توانند شما را ببیند یا بشنوند، در نتیجه حضور و اقدامات شما هم شامل قدردانی آنان نمی‌شود.

این امر باعث دلسردی و دلخوری شما در کنار این افراد خواهد شد و مدام رابطه را سردتر می‌کند. پس کسانی را برای معاشرت انتخاب کنید که بدون اینکه از آنها بخواهید شما و ارزش‌هایتان را می‌بینند، حرف‌های شما را می‌شنوند، و آداب سپاسگزاری و قدردانی را می‌دانند. حضور چنین کسانی برای سلامت روان ما بسیار خوب است.

مسلما همه ویژگی‌های خوب و مثبت در یک نفر وجود ندارد، همانطور که همه ما ایرادها و ویژگی‌های غیرسازنده‌ای داریم. اما در ارتباط با هم، افرادی که از نظر روانی سالم هستند، می‌توانند به حفظ سلامت روان یکدیگر کمک کنند و حال این آدمها در معاشرت با هم خوب و راضی کننده باشد. پس لازم است برای سلامت روانمان هم که شده، هم این ویژگی‌ها را در خودمان پرورش دهیم، و هم در انتخاب افرادی که در زندگیمان حضور دارند، داشتن این ویژگی‌ها را در نظر بگیریم.

شما چه ویژگی دیگری برای افرادی که برای سلامت روان ما خوب هستند، می‌شناسید؟ نظر خود را با ما درمیان بگذارید.