همه چیز درباره پروژه مرموز هارپ

برای سال ها هیچ برنامه نظامی به اندازه برنامه تحقیقاتی مرموزشفق فعال با فرکانس بالا یا HAARP باعث گمانه زنی های داغ از سوی نظریه پردازان توطئه نشده است. برای سال‌ها، گمانه‌زنی‌های بی‌سابقه‌ای مبنی بر اینکه مجموعه عظیم فرستنده‌ها، رادارها و مغناطیس‌سنج‌ها در آلاسکا نوعی ابرسلاح ایالات متحده بوده مطرح شده است.

نظریه پردازان توطئه در مورد هارپ چه می گویند؟
نظریه پردازان توطئه فکر می کنند هدف HAARP بسیار شوم تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. این برنامه عامل همه چیز از گرم شدن کره زمین گرفته تا بلایای طبیعی تا صداهای زمزمه مرموز در آسمان است. HAARP عامل انواع بلایای طبیعی، از طوفان و گردباد گرفته تا سیل، زلزله و حتی آزمایش‌های کنترل ذهن جمعیت جهانی، متهم شده است؛ از زلزله و سونامی سال 2011 در ژاپن گرفته تا گردباد مرگبار 2013 اوکلاهاما تا رانش زمین سال 2006 در فیلیپین.

در سال 2010، محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت ایران، این تاسیسات را مسئول سیل ویرانگر در پاکستان دانست. وی این ادعا را از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل متحد بیان کرد. در همان سال، رهبر فقید ونزوئلا، هوگو چاوز، ادعا کرد که آزمایش‌ها در تأسیسات HAARP باعث زمین‌لرزه قدرتمند هائیتی شد، که زمانی اتفاق افتاد که صفحات تکتونیکی کارائیب و آمریکای شمالی در کنار یک گسل قبلاً نقشه‌برداری نشده جابجا شدند. برخی تئوری‌های توطئه معتقدند که HAARP حتی ذهن افراد را کنترل می‌کند یا می‌تواند ساختار واقعیت را تغییر دهد.

مرکز آزمایشگاه هارپ در کجا واقع شده است؟
آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی مالک تأسیسات تحقیقاتی HAARP واقع در نزدیکی گاکونا در ایالت آلاسکا است که در دهه 1990 ساخته شد. این مرکز اکنون توسط دانشگاه آلاسکا فیربنکس اداره می شود. بودجه هارپ به طور مشترک توسط نیروی هوایی ایالات متحده، نیروی دریایی ایالات متحده، دانشگاه آلاسکا و آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (دارپا) تامین می شود.

چرا HAARP وجود دارد؟
ارتش ایالات متحده به یونوسفر علاقه مند است زیرا این بخش از جو در انتقال سیگنال های رادیویی نقش دارد. HAARP پرتوهای رادیویی را به یونوسفر می‌فرستد تا پاسخ‌های حاصل از آن را مطالعه کند. HAARP خارج از ایستگاه تحقیقاتی HAARP در گاکونا، آلاسکا کار می کند، جایی که دارای فرستنده فرکانس رادیویی با قدرت بالا است که می تواند بخش کوچکی از یونوسفر را مختل کند. سپس از ابزارهای دیگر برای اندازه گیری اغتشاشات استفاده می شود.

برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا (Haarp) چیست؟
مدیریت یونوسفر برای نیازهای نظامی، مانند ارتباطات، در اوایل دهه 1990، زمانی که نیروی هوایی ایالات متحده، نیروی دریایی، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (دارپا) و دانشگاه آلاسکا برای تامین مالی 290 میلیون دلار با یکدیگر همکاری کردند، ایده امیدوارکننده ای بود. این برنامه با هدف تجزیه و تحلیل یونوسفر، منطقه ای از جو فوقانی و بررسی توسعه فناوری افزایش یونوسفر برای ارتباطات رادیویی و نظارت تاسیس شد.

این ایستگاه به طور منظم از ابزاری به نام ابزار تحقیقاتی یونوسفر (IRI) استفاده می‌کند، یک مرکز فرستنده فرکانس رادیویی با قدرت بالا که در باند فرکانس بالا کار می‌کند. مشاهده فرآیندهای ناشی از استفاده از IRI به صورت کنترل شده به دانشمندان این امکان را می دهد که فرآیندهایی را که به طور مداوم تحت تحریک طبیعی خورشید رخ می دهند، بهتر درک کنند.

محققان HAARP از یک فرستنده با فرکانس بالا و مجموعه‌ای از آنتن‌های دوقطبی 180 HF استفاده می‌کنند تا موقتاً یونوسفر، یعنی بیرونی‌ترین لایه جو زمین در بالای مزوسفر، در فاصله 50 تا 400 مایلی از سطح زمین را مختل کنند. مزایای ارتباطات و نظارت یونوسفر دارای غلظت بالایی از یون ها و الکترون های آزاد است که امواج رادیویی را منعکس می کند. HAARP در واقع می تواند بسیاری از عملکردهای مهم نظامی را انجام دهد که همه شامل برهمکنش امواج رادیویی با اتمسفر بالا، مگنتوسفر و یونوسفر است.

نمای هوایی سایت برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا (تصویر توسط دولت فدرال ایالات متحده)

به طور رسمی، این مرکز در تحقیقات فناوری های ارتباطی پیشرفته شرکت داشته است. 13 هکتار آنتن با فرکانس بالا، سیگنال‌های قدرتمندی (تا 3.6 مگاوات) ارسال می‌کند و بخش‌های کوچکی را در لایه بالایی جو به نام یونوسفر مختل می‌کند و چگونگی تأثیر آن بر سیگنال‌های رادیویی را مطالعه می‌کند. کارکنان پروژه همیشه شرکت در هر گونه آزمایش طبقه بندی شده را رد می کردند.

انتشار transionospheric عنصری است که در همه جا از بسیاری از سیستم‌های ارتباطی غیرنظامی و نظامی، سیستم‌های نظارت و سنجش از راه دور وجود دارد. به عبارت دیگر، درهم‌تنیدگی با یونوسفر به این معنی است که می‌توانید سیگنال‌های رادیویی، تلویزیونی و راداری VHF را به دلخواه خاموش کنید.

یکی دیگر از ویژگی های جالب این است که چگونه HAARP می تواند بر “مدار الکترودینامیکی شفق قطبی” تأثیر بگذارد، یک جریان طبیعی الکتریسیته با دامنه های مختلف 100000 تا 1 میلیون مگاوات (معادل 10 تا 100 نیروگاه بزرگ). درهم آمیختن با خواص الکتریکی یونوسفر به این معنی است که برخی از این جریان عظیم قدرت را می توان با تکان دادن یک سوئیچ تغییر داد. در واقع، جریان طبیعی را می توان برای ایجاد یک فرستنده غول پیکر رادیویی با فرکانس پایین مدوله کرد که برای انواع برنامه های نظامی بسیار بااهمیت است.

HAARP همچنین می تواند “بارش ذرات پرانرژی” را در یونوسفر ایجاد کند، که قادر است بر عملکرد و طول عمر ماهواره ها تاثیر بگذارد. در حالی که این عمدتاً به معنای محافظت از ماهواره ها در برابر ذرات ناشی از شعله های خورشیدی یا انفجارهای هسته ای است، همچنین نشان می دهد که ممکن است بتواند تأثیر منفی ظریفی بر ماهواره ها نیز داشته باشد.

در تأسیسات HAARP بود که اولین شفق های شمالی ساخته دست بشر به نمایش گذاشته شد.

در محدوده فرکانس بالا، HAARP کابردهای مفیدی نیز دارد، از جمله اینکه می‌تواند پیوندهای زمین به زمین و ماهواره به زمین را تقویت کند. توانایی آن در ایجاد یک لایه بازتابی رادیویی به این معنی است که می تواند قابلیت های جدیدی را در فراسوی افق برای سیستم های رادیویی و راداری ایجاد کند. حتی می تواند خود به عنوان یک رادار HF عمل کند.

HAARP قادر است نورهایی در آسمان بسازد. در حالی که ما قبلاً تأثیر ایجاد پلاسما در ارتفاع بالا (به عنوان دفاع ضد موشکی احتمالی) را می دانستیم این سند خاطرنشان می کند که می تواند درخشش هوا با توان مگاوات … در منطقه IR [مادون قرمز] طیف را تولید کند. این سیستم ممکن است بتواند نمای ماهواره‌های IR را به صورت انتخابی خالی کند. با توجه به اینکه چنین ماهواره هایی بهترین راه برای شناسایی پرتاب موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM) هستند، این قابلیت قابل توجهی است. با این حال دانشمندان تاثیر HAARP بر الگوهای آب و هوا و همچنین ایجاد زلزله را رد می کنند.