
به دلیل آنکه سبک طراحی این گردنبند به گونهای است که به جواهرات سوگواری شباهت دارد، پژوهشگران بر این باورند که صاحب آن احتمالاً اندکی پیش از غرق شدن کشتی در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ یکی از عزیزان خود را از دست داده بوده است.
به گزارش دیجینوی، مهرههای هشتضلعی و قلبیشکل این گردنبند از نوعی شیشه سیاهرنگ ساخته شدهاند که به آن «جت فرانسوی» گفته میشود؛ مادهای که در آن دوران معمولاً در ساخت زیورآلات سوگواری مورد استفاده قرار میگرفت.

در سال ۲۰۰۰، غواصان در حالی که قطعاتی از لاشه کشتی را به سطح آب میآوردند، ناخواسته این گردنبند را نیز بازیافتند. برای بیش از دو دهه، مهرههای گردنبند میان رسوبات و زبالههایی که به دلیل فشار عظیم آب در کف اقیانوس به هم فشرده و یکپارچه شده بودند، گیر کرده بود.
اکنون این گردنبند از درون آن قطعه جدا و در نمایشگاه Titanic: The Artifact Exhibition در شهر اورلاندو، ایالت فلوریدا به نمایش گذاشته شده است. هرچند منشأ دقیق این شیء شگفتانگیز همچنان در پردهای از ابهام باقی مانده، کارشناسان تشخیص دادهاند که این گردنبند به احتمال فراوان متعلق به دوران ویکتوریایی و از نوع جواهرات سوگواری بوده است. این نشانه حاکی از آن است صاحب گردنبند احتمالاً در زمان سوار شدن بر کشتی در آوریل ۱۹۱۲، در حال سوگواری برای از دست دادن عزیزی بوده است.

اما چگونه گردنبند سوگواری مسافر تایتانیک برای ۲۵ سال پنهان ماند؟ پژوهشگران هنوز نمیدانند این گردنبند در اصل متعلق به چه کسی بوده است.
از زمان غرق شدن کشتی آر.ام.اس تایتانیک در ۱۵ آوریل ۱۹۱۲، مجموعهای گسترده از اشیای باارزش از بقایای کشتی بازیابی شده است. در سال ۲۰۰۰، گروهی از غواصان وابسته به شرکت آر.ام.اس تایتانیک، قطعهای بزرگ و چند تکه کوچکتر را از میدان بقایای کشتی در اقیانوس اطلس شمالی بیرون آوردند.

در آن زمان، اعضای تیم بر این باور بودند که تمامی اشیای ارزشمند موجود در آن قطعات کشف و جمعآوری شده است. اما بهتازگی، در جریان بررسی دقیقتر همان قطعه بازیابیشده، محافظان موزه وجود گردنبندی را کشف کردند که درون رسوبات نهفته بود.
این اثر درخشان تقریباً به مدت ۲۵ سال از چشمها پنهان مانده بود، زیرا درون تودهای قرار داشت که ساختار آن بسیار سخت و متشکل از ماسه، سنگ، فلزات زنگزده و بقایای دیگری بود که به دلیل فشار شدید در عمق دریا به هم فشرده و جامد شدهاند.
پس از آنکه محافظان دریافتند شیئی درون این توده نهفته است، با دقت فراوان لایههای رسوب را زدودند و مهرههای سیاهرنگی به شکل هشتضلعی و قلبی را آشکار کردند. برخی مهرهها شکسته بودند، اما تعدادی همچنان پس از گذشت ۱۱۳ سال در کنار هم باقی مانده بودند.

پس از کشف گردنبند، شرکت آر.ام.اس تایتانیک، تلاش کرد مالک احتمالی آن را شناسایی کند، اما بررسی پروندههای بیمهای مربوط به خسارات ناشی از غرق شدن تایتانیک نتیجهای در بر نداشت. ممکن است این گردنبند بیمه نشده بوده باشد، یا شاید ادعای بیمهای برای آن هرگز ثبت نشده، زیرا صاحبش در میان ۱,۴۹۶ نفری بوده که از حادثه جان سالم به در نبردند.
کارشناسان بر این باورند که این گردنبند نمونهای از جواهرات سوگواری دوران ویکتوریایی است. بررسی مهرهها نشان داد که از نوعی شیشه موسوم به «جت فرانسوی» ساخته شدهاند؛ مادهای که تقلیدی ارزانتر از سنگ قیمتی «جت» است و خود از نوعی زغال فسیلی حاصل از چوب فسیلشده تشکیل میشود.
زیورآلاتی که با سنگهای سیاهرنگ مانند شیشه جت یا عقیق سیاه ساخته میشدند، در دوران ویکتوریایی و ادواردیایی، میان افرادی که در حال سوگواری بودند، رواج داشتند. این سنت پس از آن رواج یافت که ملکه ویکتوریا در مراسم خاکسپاری همسرش، شاهزاده آلبرت در سال ۱۸۶۱، جواهراتی از جنس جت به تن داشت و تا پایان عمر نیز آنها را استفاده میکرد.
احتمال دارد مسافری که این گردنبند جت فرانسوی را به همراه داشت، خود نیز در حال سوگواری بوده باشد. توماسینا ری، رئیس و مدیر بخش مجموعههای شرکت آر.ام.اس تایتانیک، در این باره گفت: «این گردنبند یادآور قدرتمندی است از اینکه هر اثر باستانی، روایتی شخصی در دل خود دارد. از ظرافت ساخت تا نوع مواد بهکاررفته، همگی دریچهای بیبدیل به سبک، احساس و زندگی روزمره مسافران تایتانیک میگشایند.»








