این تصاویر ثابت می‌کند تمدن‌های باستانی از ما پیشرفته‌تر بودند!
شواهد حیرت‌انگیز نشان می‌دهد تمدن های باستانی به فناوری‌هایی دسترسی داشتند.
اسرار پوما پونکو فاش شد. شواهد حیرت‌انگیز نشان می‌دهد تمدن های باستانی به فناوری‌هایی دسترسی داشتند که امروز برای ما یک رویاست. مجموعه باستانی و شگفت‌انگیز پوما پونکو در ارتفاعات کوه‌های آند، جایی در ۴۵ مایلی غرب لاپاز، تمام دیدگاه‌های سنتی درباره فرهنگ‌های گذشته را در هم می‌شکند. این محوطه باستانی یکی از اسرارآمیزترین مکان‌های روی زمین است. سنگ‌های غول‌پیکر و برش‌های دقیق آن‌ها برای قرن‌هاست که باستان‌شناسان و مهندسان را به چالش کشیده و این سوال را مطرح کرده است که آیا تمدن های باستانی واقعا از ما پیشرفته‌تر بوده‌اند؟
به گزارش گجت نیوز، پوما پونکو بخشی از یک مجموعه بزرگ‌تر متعلق به فرهنگ باستانی تیاهواناکو است که هزاران سال قبل از اینکاها وجود داشته است. سنگ‌های آندزیت به‌کار رفته در ساخت این بنا با دقتی باورنکردنی برش خورده‌اند. این سنگ‌ها بدون استفاده از هیچ‌گونه ملاتی کاملا در هم قفل شده‌اند. دقت این اتصالات به حدی است که حتی یک ورق کاغذ نیز از میان آن‌ها عبور نمی‌کند. اما چگونه چنین چیزی هزاران سال پیش ممکن بوده است؟
پوما پونکو: معمایی سنگی که علم را به چالش می‌کشد
یکی از بزرگ‌ترین معماهای پوما پونکو، موقعیت جغرافیایی آن است. این محوطه در ارتفاع ۱۲۸۰۰ پایی از سطح دریا قرار دارد. این ارتفاع بالاتر از خط رویش طبیعی درختان است. به عبارت دیگر، در آن منطقه هیچ درختی برای استفاده به‌عنوان غلتک چوبی جهت جابجایی سنگ‌ها وجود نداشته است. پس سوال اصلی اینجاست که چگونه سنگ‌هایی با وزن صدها تن از معدن به محل ساخت‌وساز منتقل شده‌اند؟
اثبات پیشرفته بودن تمدن های باستانی با تصاویر پوما پونکو
برخی معتقدند این محوطه باستانی مدرکی بر استفاده از فناوری‌های فرازمینی است. گروهی دیگر نیز بر این باورند که سازندگان تیاهواناکو و پوما پونکو به فناوری‌های پیشرفته‌ای دسترسی داشته‌اند که امروز برای ما ناشناخته است. زوایای بی‌نقص به‌کار رفته برای ایجاد اتصالات هم‌سطح، گواهی بر دانش بسیار پیشرفته در زمینه سنگ‌تراشی و درک عمیق از هندسه است.
آیا تمدن های باستانی از فناوری صوتی استفاده می‌کردند؟
افسانه‌های محلی پاسخ این معما را می‌دانند. بومیان منطقه معتقدند پوما پونکو با خدایانی مرتبط است که از آسمان‌ها فرود آمدند. طبق این روایات شفاهی، ساکنان اولیه این منطقه قدرت‌های ماوراء طبیعی داشتند. آن‌ها می‌توانستند سنگ‌های غول‌پیکر را با استفاده از صوت در هوا حمل کنند. مسافران اسپانیایی که پس از فتح این مناطق از تیاهواناکو بازدید کردند، این داستان‌ها را از سرخپوستان آیمارا شنیدند. آن‌ها می‌گفتند این شهر در عصر آفرینش نخستین و مدت‌ها قبل از اینکاها ساخته شده است.
جالب‌تر اینکه قبایل اینکا نیز این افسانه‌ها را واقعی می‌دانند. آن‌ها قاطعانه هرگونه ارتباط اجداد خود با ساخت این مجموعه سنگی را رد می‌کنند. سنگ‌های عظیم مانند یک پازل غول‌پیکر در کنار هم قرار گرفته‌اند و اتصالات باربری را بدون ملات تشکیل داده‌اند که هزاران سال دوام آورده است. این شواهد نشان می‌دهد تمدن های باستانی احتمالا به روش‌هایی دست یافته بودند که فراتر از درک امروزی ماست.
