حالت دستی در خودروهای اتوماتیک چیست؟

قابلیت حالت دستی در خودروهای اتوماتیک یکی از ویژگی‌های کمتر شناخته شده است. اما چگونه کار می‌کند و چه کاربردهایی دارد؟ در این مقاله به پاسخ می‌رسید.

به گزارش گجت نیوز، گیربکس‌های اتوماتیک تا حد زیادی نیازی به توضیح ندارند و عمدتاً استفاده از آن‌ها بسیار آسان است. بیشتر ما با حالت‌های معمول روی اهرم دنده اتوماتیک آشنا هستیم که شامل عملکردهای معمول P (پارک)، R (عقب)، N (خلاص) و D (درایو) می‌شوند. همانطور که احتمالاً می‌دانید، D برای حرکت رو به جلو، P برای پارک کردن، R برای دنده عقب و N برای حالت خلاص است. با این حال، بسیاری از اهرم‌های دنده اتوماتیک اکنون علامت‌های مثبت (+) و منفی (-) را نیز دارند که می‌توان مشابه حالت‌های ذکر شده به آن‌ها دسترسی پیدا کرد. این علامت‌ها نشان می‌دهند که می‌توانید به صورت دستی دنده‌ها را بالا و پایین ببرید، اگرچه ممکن است لازم باشد اهرم دنده را برای دسترسی به این عملکرد به حالت M یا S – دستی یا اسپرت که گاهی به آن حالت تیپ ترونیک نیز گفته می‌شود – منتقل کنید.

نحوه عملکرد آن به این صورت است که با انتخاب حالت دستی خودرو و تعویض دنده‌ها توسط خودتان، الگوی معمول گیربکس اتوماتیک برای زمان تعویض دنده نادیده گرفته می‌شود. به عنوان مثال، گیربکس ممکن است معمولاً در سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت دنده ششم را انتخاب کند، اما شما می‌توانید با دستور دستی به گیربکس برای بودن در دنده پنجم یا چهارم، این رفتار را تغییر دهید. روش دقیق تعویض دنده دستی در خودروی اتوماتیک از خودرویی به خودروی دیگر متفاوت است، اما انجام این کار به شما امکان می‌دهد تا رفتار خودروی دستی را تقلید کنید و دنده‌ها را در صورت نیاز بالا و پایین ببرید. این می‌تواند برای هر کسی که کنجکاو است بداند رانندگی با خودروی دستی چگونه است، یا اگر مبتدی هستید و در حال یادگیری تعویض دنده به صورت دستی هستید، عالی باشد.

چه زمانی از حالت دستی در خودروهای اتوماتیک استفاده کنیم؟

آیا تا به حال سعی کرده‌اید وارد یک جاده با سرعت بالا مانند بزرگراه شلوغ شوید و احساس کرده‌اید که خودروی شما در دنده انتخابی بیش از حد کند است؟ کم کردن یک یا دو دنده برای افزایش دور موتور می‌تواند به شما امکان دهد سرعت را سریع‌تر افزایش دهید، چیزی که برای کسانی که خودروهای دستی رانندگی می‌کنند به صورت طبیعی اتفاق می‌افتد. در حالی که اکثر گیربکس‌های اتوماتیک ویژگی کیک‌داون (Kick-down) دارند که با فشردن شدید پدال گاز دنده را کم می‌کند، رفتن به حالت دستی نیز به شما امکان می‌دهد یک یا دو دنده را کاهش دهید.

در مقابل، ممکن است با حداکثر سرعت مجاز در حال حرکت باشید و متوجه شوید که دور موتور دقیقاً زیر حدی است که خودرو دنده را بالا ببرد، به این معنی که دور موتور کمی بالاتر از آن چیزی است که می‌خواهید. رانندگی در دور موتور بالا نه تنها صدای بیشتری تولید می‌کند، بلکه می‌تواند مصرف سوخت را نیز بدتر کند. بنابراین در اینجا نیز تعویض به حالت دستی و بالا بردن یک دنده می‌تواند منطقی باشد، به عنوان یکی از راه‌های جلوگیری از هدر دادن سوخت هنگام رانندگی.

محدودیت‌های حالت دستی خودروهای اتوماتیک
در حالی که می‌توانید در حالت دستی خودروی اتوماتیک به سرعت به دنده بالاتر یا پایین‌تر بروید، خودرو لزوماً این دنده را برای مدت زمانی که شما می‌خواهید حفظ نمی‌کند. به عنوان مثال، اگر نسبتاً آهسته رانندگی می‌کنید و سعی می‌کنید به یک دنده بسیار بالا بروید، گیربکس ممکن است برای جلوگیری از خاموش شدن یا لرزش موتور به دلیل دور موتور پایین، دوباره یک دنده را کم کند. این موضوع در حالت برعکس نیز صادق است – خودرو ممکن است اگر در دنده پایین‌تری با دور موتور بسیار بالا رانندگی می‌کنید، دنده را بالا ببرد.

این اتفاق در خودروی دستی رخ نمی‌دهد؛ خودروهای دستی اگر در دنده‌ای باشند که بیش از حد بالا است، به سادگی خاموش می‌شوند، یا اگر در دنده‌ای باشند که بیش از حد پایین است، به محدودکننده دور موتور (Rev Limiter) برخورد می‌کنند – عادتی بد که به سرعت موتور شما را از بین می‌برد. تفاوت در اینجا این است که رانندگان خودروهای دستی کنترل کاملی بر دنده انتخابی دارند. یکی از مزایای استفاده از حالت دستی در خودروی اتوماتیک این است که گیربکس معمولاً به شما اجازه نمی‌دهد خودرو را خاموش کنید، که می‌تواند خطرناک باشد. علاوه بر این، کل فرآیند بسیار ساده‌تر است، نیازی به فشردن کلاچ هنگام تعویض دنده نیست – فقط حالت دستی را فعال کنید و با استفاده از اهرم دنده، دنده‌ها را تغییر دهید.