درمان سریع تکرر ادرار در زنان

بهترین درمان تکرر ادرار در زنان با برخی تغییرات در سبک زندگی ممکن است به کاهش علائم تکرر ادرار کمک کند.

درمان تکرر ادرار در زنان با تغییر سبک زندگی
کنترل وزن
به گزارش دکترکرمانی، چاقی و اضافه وزن، به دلیل اعمال فشار مضاعف روی عضلات کف لگن، یکی از عوامل مؤثر در ایجاد مثانه‌ بیش ‌فعال و تکرر ادرار است. بنابراین اولین قدم برای بهبود علائم تکرر ادرار کاهش وزن می باشد.

سیگار کشیدن
مطالعات نشان داده ‌اند که سیگار کشیدن باعث تشدید علائم تکرر ادرار در مردان و زنان می شود.

تمرینات تقویت عضلات کف لگن
تمرینات تقویت عضلات کف لگن یا تمرینات کگل، با هدف تقویت عضلات کنترل ‌کننده‌ ی ادرار انجام می ‌شوند. در این روش، فرد باید عضلاتی را که در زمان ادرار کردن درگیر هستند، منقبض کند، چند ثانیه نگه دارد و سپس رها کند. این تمرینات را می ‌توان در هر زمان و هر مکانی انجام داد، اما توصیه می‌ شود قبل از شروع، مثانه کاملاً تخلیه شود.

تحریک الکتریکی عضلات
پزشک ممکن است به ‌جای تمرینات دستی، از تحریک الکتریکی عضلات کف لگن برای دستیابی به نتایج مشابه استفاده کند.

آموزش مثانه
انقباض مثانه منجر به احساس نیاز به تخلیه ادرار می شود. در افراد مبتلا به تکرر ادرار، این انقباضات زودتر از زمان طبیعی و قبل از پر شدن کامل مثانه اتفاق می ‌افتد. بنابراین، حتی اگر مقدار زیادی ادرار برای خروج وجود نداشته باشد، انقباض زود هنگام مثانه باعث ایجاد احساس فوریت در دفع ادرار می ‌شود.

آموزش مثانه شامل مقاومت در برابر این احساس و به تأخیر انداختن عمل دفع است تا مثانه به نگه داشتن حجم بیشتری از ادرار عادت کند. این فرایند نیاز به زمان و صبر دارد.

در ابتدا، فرد فقط چند دقیقه در برابر نیاز به ادرار مقاومت می‌ کند و به ‌مرور این مدت را افزایش می ‌دهد تا بتواند بین هر بار مراجعه به دستشویی، حداقل یک ساعت یا بیشتر فاصله ایجاد کند. این روش فقط برای افراد مبتلا به تکرر ادرار مناسب است و باید تحت نظر پزشک انجام شود.

محصولات کمکی برای کنترل بی ‌اختیاری ادرار
در صورتی که درمان های ذکر شده مؤثر نباشند، برخی محصولات می ‌توانند به مدیریت علائم کمک کنند:

پدهای جاذب یا لباس ‌های مخصوص بی ‌اختیاری ادرار
ادرارگیر های دستی
سوند برای تخلیه‌ی ادرار
وسایل کمکی برای جلوگیری از نشت ادرار، مخصوصاً هنگام ورزش
درمان دارویی
درمان دارویی ممکن است برای برخی افراد مؤثر باشد. پزشک باید نوع دارو را متناسب با شرایط فرد تجویز کرده و به منظور پیشگیری از بروز عوارض جانبی احتمالی، لازم است بیمار به ‌طور منظم تحت نظر باشد.

دیورتیک ‌ها و ضد دیورتیک ‌ها
این گروه از داروها شامل ترکیبات ضد دیورتیک مانند دسموپرسین (DDAVP) هستند.

افرادی که بیشتر شب ‌ها دچار مشکل ادراری می ‌شوند، ممکن است با نظر پزشک نیاز به مصرف یک داروی دیورتیک در اواخر بعد از ظهر داشته باشند.

آنتی ‌موسکارینیک‌ ها
پزشکان معمولاً این داروها را برای کاهش فعالیت بیش ‌از حد مثانه و درمان بی‌ اختیاری ادرار تجویز می ‌کنند. از جمله این داروها می ‌توان به اکسی ‌بوتینین (Ditropan) و تولترودین (Detrol) اشاره کرد.

میرابگرون
میرابگرون (Myrbetriq) به شل شدن عضلات مثانه کمک کرده و ظرفیت آن را برای ذخیره‌ ی ادرار افزایش می ‌دهد.

داروهای ضد افسردگی
برخی داروهای ضد افسردگی می ‌توانند با تقویت عضلات مجرای ادرار، علائم بی ‌اختیاری را کاهش دهند. یک نمونه از این داروها دولوکستین (Cymbalta) است.

داروهای تکرر ادرار ممکن است منجر به ایجاد عوارض جانبی جزئی یا حتی جدی شوند. پزشک باید قبل از تجویز، این موارد را با بیمار در میان بگذارد و در طول درمان، وضعیت بیمار را تحت نظر داشته باشد.

سیستیت بینابینی یکی از بیماری ‌هایی است که می‌ تواند باعث احساس فشار در مثانه شود.

جراحی مثانه برای درمان تکرر ادرار
اگر سایر روش‌ های درمانی مؤثر نبوده و یا شدت علائم بیمار زیاد باشد، ممکن است جراحی به ‌عنوان یک گزینه‌ ی درمانی در نظر گرفته شود.

در برخی موارد، اصلاح یا ترمیم بخش ‌هایی از سیستم ادراری می ‌تواند علائم را کاهش دهد. انتخاب روش جراحی به عواملی مانند علت اصلی مشکل، جنسیت بیمار و میزان شدت علائم بی ‌اختیاری بستگی دارد.

برخی از روش‌ های جراحی عبارتند از:

کولپوساسپنشن: بالا کشیدن گردن مثانه برای بهبود عملکرد آن
جراحی اسلینگ: قرار دادن یک نوار حمایتی در اطراف بخشی از مثانه
جراحی مش واژینال: استفاده از مش برای تقویت دیواره‌ ی مجرای ادرار
تزریق مواد حجیم‌ کننده: افزایش ضخامت دیواره‌ی مجرای ادرار برای کاهش نشت ادرار
قرار دادن اسفنکتر مصنوعی: یک حلقه‌ی عضلانی که کنترل جریان ادرار را بهبود می‌ بخشد
تزریق بوتاکس: کاهش فعالیت بیش ‌از حد عضلات مثانه با تزریق سم بوتولینوم
افزایش حجم مثانه: انجام عمل جراحی برای بزرگ ‌تر کردن مثانه
ایجاد مسیر جایگزین برای ادرار: هدایت ادرار به خارج از بدن از طریق روش ‌های جراحی
استفاده از سوند برای کنترل خروجی ادرار
معمولاً پزشکان جراحی را به ‌عنوان آخرین راه‌ حل یا برای موارد خاص توصیه می ‌کنند.

منع: medicalnewstoday