آیا دروازه ورود به جهان های موازی باز شده است؟

عصرترکیه – گوگل ادعا کرد که تراشه کوانتومی معرفی شده به نام Willow، یافته هایی را ارائه می دهد که از وجود چندجهانی پشتیبانی می کند.

این تراشه این محاسباتی را در کمتر از 5 دقیقه انجام داد که در ابررایانه ها 10 سپتیلیون سال یعنی یک میلیون میلیارد میلیارد سال طول می کشند. این موفقیت باعث این ادعا شد که تراشه  می تواند نظریه جهان های موازی را تایید کند.

کامپیوترهای کوانتومی بر اساس اصول مکانیک کوانتومی، بر خلاف کامپیوترهای کلاسیک، عملیاتی را با واحدهایی به نام کیوبیت انجام می دهند .کیوبیت ها به دلیل توانایی آنها در تطبیق چندین حالت به طور همزمان، پتانسیل افزایش سرعت محاسباتی را به سطوح بسیار زیادی دارند.

در واقع کیوبیت کوچکترین واحد ذخیره اطلاعات و معیاری از مقدار اطلاعات کوانتومی است. در یک سامانه کلاسیکی، هر بیت در هر لحظه یا در حالت صفر یا در حالت یک است، اما اصل‌های مکانیک کوانتومی به کیوبیت اجازه می‌دهند که در همان حال، حالتی را برابر با برهم نهی دو حالت اصلی نیز اختیار کند، یک ویژگی که در پردازش کوانتومی بنیادی است. به عبارتی، یک کیوبیت هم ممکن است در حالت‌های کلاسیک صفر و یک وجود داشته باشد و هم می‌تواند در حالت ترکیب این دو قرار گیرد، یعنی همزمان دارای هر دو حالت صفر و یک باشد و  همین پدیده، تفاوت اصلی بین بیت‌های کلاسیک و کیو بیت‌هاست، با این حال، کامپیوترهای کوانتومی کنونی به دلیل مشکلاتی مانند حساسیت به اثرات محیطی و پیچیدگی ناشی از افزایش تعداد کیوبیت‌ها، نمی‌توانند این پتانسیل را به طور کامل درک کنند.

گوگل بیان می کند که تراشه Willow با غلبه بر این مشکلات گام مهمی برای آینده کامپیوترهای کوانتومی برداشته است.بارزترین نکته در بیانیه گوگل این ادعا بود که موفقیت ویلو ممکن است از نظریه جهان های موازی حمایت کند.این واقعیت که این محاسبات با سرعتی فراتر از مقیاس‌های زمانی شناخته‌شده تکمیل شد، این ایده را تقویت می‌کند که فرآیندهای کوانتومی در بسیاری از جهان‌های موازی رخ می‌دهند.

نظریه چندجهانی نشان می دهد که بیش از یک جهان وجود دارد و این جهان ها ممکن است قوانین فیزیک خود را داشته باشند.این ادعا که محاسبات کوانتومی با دریافت اطلاعات از جهان‌های دیگر، عملکرد خود را افزایش می‌دهند، مدت‌هاست که در دنیای علمی مورد بحث قرار گرفته است. با این حال، به ندرت پیش می آید که غول فناوری مانند گوگل این نظریه را بیان کند.

ادعاهای گوگل باعث هیجان و رویکردهای محتاطانه در دنیای علمی شد. فیزیکدان Sabine Hossenfelder اظهار داشت که محاسبه انجام شده توسط Willow هیچ سود عملی ندارد و گفت: این فقط معیاری است که گوگل برای ارزیابی عملکرد کوانتومی خود از آن استفاده می کند.

از سوی دیگر، ادعاهایی مبنی بر اینکه تراشه Willow در برابر تغییرات محیطی مقاوم‌تر است و مشکلاتی را که در افزایش کیوبیت‌ها، یکی از بزرگترین موانع رایانه‌های کوانتومی به وجود می‌آید، کاهش می‌دهد، امیدها را نسبت به پتانسیل این تراشه افزایش می‌دهد.

تراشه جدید گوگل به عنوان یک نقطه عطف مهم نه تنها در زمینه نظریه چندجهانی، بلکه در توسعه رایانه های کوانتومی نیز دیده می شود. این شرکت معتقد است که Willow می تواند سرآغاز انقلاب در این زمینه باشد. با این حال، به نظر می رسد برای مشاهده کاربردهای عملی این فناوری و اثبات صحت ادعاها، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

منبع: ان تی وی

ترجمه وبازنویسی: عصرترکیه