چند نکته عجیب درباره آدامس که نمی‌دانستید!
سرویس بی‌بی‌سی ساینس فوکوس در مصاحبه با کارشناسان برخی از مواد اصلی تشکیل دهنده آدامس را تجزیه و تحلیل کرده است که ممکن است موجب شوک شدن افراد شود.
جویدن آدامس از دیرباز برای نفس تازه و یک میان وعده سریع و بدون کالری مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، بسیاری از ما نمی‌دانیم چه چیزی در آن وجود دارد. در حالی که آدامس بی ضرر به نظر می‌رسد، مواد موجود در آدامس می تواند حتی آگاه ترین مصرف کنندگان را شگفت زده کند. سرویس بی‌بی‌سی ساینس فوکوس در مصاحبه با کارشناسان برخی از مواد اصلی تشکیل دهنده آدامس را تجزیه و تحلیل کرده است که ممکن است موجب شوک شدن افراد شود:
به گزارش اطلاعات آنلاین، آدامس در اصل از شیره طبیعی درخت ساپودیلا که به نام چیکله معروف است، تهیه می‌شد. این شیره درخت یک پایه جویدنی ایجاد کرد، اما با گذشت زمان، تولیدکنندگان برای برآوردن نیازهای تولید به سمت مواد مصنوعی روی آوردند. امروزه بیشتر آدامس ها حاوی ماده ای به نام پلی ایزوبوتیلن هستند که ماده اصلی لاستیک بوتیل است که در ساخت لوله‌های داخلی ساختمان نیز استفاده می‌شود.
پلی ایزوبوتیلن با نرم کننده ها ترکیب می‌شود تا به آدامس خاصیت جویدنی بدهد. بی‌بی‌سی ساینس فوکوس گزارش می‌دهد:
پوست گوسفند
یکی از شگفت انگیزترین مواد موجود در برخی از مارک‌های آدامس، لانولین است، یک ماده مومی شکل که از غدد پوست گوسفند به دست می‌آید. لانولین که معمولا در محصولات مراقبت از پوست استفاده می شود، بافتی صاف و براق برای لثه ایجاد می کند، اما بسیاری از منشاء آن بی اطلاع هستند.
شیرین‌کننده‌های مصنوعی
بسیاری از آدامس های مدرن به جای شکر از شیرین کننده های مصنوعی مانند آسپارتام استفاده می کنند. آسپارتام حدود ۲۰۰ برابر شیرین تر از شکر است که به کاهش کالری و هزینه کمک می‌کند ولی در بسیاری از مطالعات ثابت شده که این ماده سرطان‌زاست و نباید در مقادیر زیاد استفاده شود.
هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT)
برای حفظ طراوت، برخی از مارک ها هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) را اضافه می کنند، یک ماده نگهدارنده که به دلیل خواص آنتی اکسیدانی اش شناخته شده است. در حالی که سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) این ماده در مقادیر محدود بی خطر می‌داند، تحقیقات نشان داده است که دوزهای بالا در حیوانات با سرطان مرتبط است.
اثرات جویدن زیاد آدامس بر سلامتی
جویدن مکرر آدامس می تواند منجر به مشکلات سلامتی فراتر از آنچه در داخل است، شود. جویدن بیش از حد می تواند باعث اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) شود که بر لولای اتصال استخوان فک به جمجمه تاثیر می گذارد. TMJ می تواند منجر به درد فک، التهاب، میگرن و حتی گوش درد شود. جویدن بیش از حد به عنوان یک محرک سردرد در کودکان و نوجوانان نیز گزارش شده است و تاکید می کند که اعتدال برای دوستداران آدامس کلیدی است.
از بین بردن افسانه های آدامس بلعیده شده
شاید یکی از قدیمی ترین افسانه های آدامس این باشد که بلعیدن آدامس منجر به تجمع چسبنده در معده می‌شود. این بارها و بارها رد شده است. صمغ با وجود بافت مقاومی که دارد مانند سایر مواد غیرقابل هضم از دستگاه گوارش عبور می کند. بنابراین در حالی که مواد تشکیل دهنده ممکن است نگرانی ایجاد کند، بلعیدن یک تکه آدامس ضرری ندارد.
