دونالد ترامپ به کاخ سفید باز می گردد

عصرترکیه – در فیلم‌های هالیوودی چنین داستان‌هایی از رهایی و جبران خطا وجود دارد. پس از پیروزی شگفت‌انگیزش در مقابل نامزد دموکرات هیلاری کلینتون و ۸ سال بعد از شکست تحقیرآمیز در برابر جو بایدن، که هرگز نتوانست این نتیجه را بپذیرد، رای‌دهندگان آمریکایی بار دیگر کلیدهای خیابان پنسیلوانیا 1600 (کاخ سفید) را به دونالد جی ترامپ بازگرداندند. این بار ترامپ توانست این انتخابات را با اختلاف معناداری به نفع خود به پایان برساند.

این ۸ سال به ما یک قانون اساسی ساده آموخت؛ به نظرسنجی‌هایی که مدعی تحلیل حمایت ترامپ از رای‌دهندگان آمریکایی هستند، ۳ یا ۴ درصد اضافه کنید. بنابراین، با توجه به نتایج نزدیک نظرسنجی‌ها در تقریباً همه ایالت‌های موسوم به “ایالت‌های نوسانی”، پیش‌بینی پیروزی ترامپ کار سختی نبود.

این انتخابات، سومین انتخابات متوالی بود که در آن نظرسنجی‌ها عملکرد ترامپ را به طور قابل توجهی پایین‌تر از واقعیت نشان دادند. همانطور که در انتخابات ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ نیز اتفاق افتاد، نظرسنجی‌ها به نفع نامزد حزب دموکرات تحریف شده بودند. این ذهنیت غیرواقعی یک بار دیگر بر تمامی رسانه‌های حامی نامزد دموکرات، کامالا هریس، غالب شد. نتیجه این بود که دوباره در MSNBC چهره‌های عبوس، در نیویورک تایمز تیترهای شوم و در گوگل جستجوهایی با عبارت «کشورهای خارجی قابل زندگی» از سوی حامیان حزب دموکرات مشاهده شد.

پیروزی ترامپ نباید برای هیچ‌کس که به طور عینی سیاست آمریکا در دهه اخیر را ارزیابی کرده باشد، شگفت‌انگیز باشد. مهم‌ترین عامل این بود که حزب دموکرات از ۲۰۱۶ هیچ درسی نگرفته و متوجه نشده بود که پیروزی ۲۰۲۰ یک پیروزی پیروسی (پیروزی که با شکست تفاوات چندانی ندارد) بوده است. در واقع، اگر بایدن در ۲۰۲۰ شکست می‌خورد، احتمالاً برای حزب دموکرات بهتر بود، چرا که در این صورت این حزب مجبور می‌شد خود را به طور جدی نقد کرده و اصلاحات داخلی در سطح برنامه و کارکنان انجام دهد.

اما پیروزی در ۲۰۲۰ باعث شد دموکرات‌ها ۲۰۱۶ را یک استثنا و انحراف از مسیر درست بدانند و به ذهنیت «روی مسیر بمان» گرایش پیدا کنند. نمایندگان خانواده کلینتون، اوباما و بایدن در کنگره دموکرات‌های ۲۰۲۴به وضوح نشان دادند که دموکرات‌ها نسبت به واقعیت‌ها کور شده‌اند. این وضعیت در نهایت به شکست قطعی آن‌ها در روز سه‌شنبه منجر شد.

ترامپ پس از تایید پیروزی‌هایش در کارولینای شمالی و پنسیلوانیا، بلافاصله برای در آغوش گرفتن پایگاه طرفدارانش روی صحنه رفت و مانند همیشه، به طور کاملاً اغراق‌آمیز و با لحن تحقیرآمیز، سخنرانی‌ای پر از تکرار و گاهی جملات بی‌ربط ارائه داد.

یکی از ویژگی‌های قابل توجه این سخنرانی ۲۵ دقیقه‌ای، این بود که هیچ اشاره‌ای به حزب جمهوری‌خواه نشد. ترامپ به کمپین خود به عنوان یک حرکت سیاسی اشاره می‌کند و آن را از حزب خود متمایز می‌داند. برای مثال، هرچند ترامپ در سخنرانی خود به پیروزی‌های جمهوری‌خواهان در انتخابات سنا اشاره کرد، اما آن را به حزب جمهوری‌خواه نسبت نداد و آن را به جنبش” MAGA” (جنبش “آمریکا را دوباره عالی بساز”) ربط داد.

ترامپ همچنین از حمایت رای‌دهندگان خود برای «پس گرفتن کنترل کشور» قدردانی کرد و اشاره کرد که او در میان اقشار مختلف جامعه، از جمله لاتین‌ها، عرب-آمریکایی‌ها و مسلمان-آمریکایی‌ها نیز حامیانی دارد و این امر گستره ائتلاف او را برجسته کرد.

اگرچه شمارش رسمی آرا به چند روز زمان نیاز دارد، اما به احتمال زیاد ترامپ در این انتخابات کمتر از ۲۰۲۰ رای خواهد آورد. همچنین، هریس احتمالاً بیشتر از ۱۰ میلیون رای کمتر از آرای بایدن در ۲۰۲۰ کسب خواهد کرد. هرچند تعداد رای‌دهندگان در این ۴ سال افزایش یافته است، اما میزان مشارکت در این انتخابات به وضوح کاهش یافته است.

بخش عمده‌ای از سخنرانی ترامپ به توضیحات غیرمستقیم در مورد تیم خود و کارهایی که در ۴ سال آینده انجام خواهند داد اختصاص داشت. رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده به طور مختصر به برنامه‌های بهره‌برداری از منابع طبیعی، کاهش مالیات‌ها و کاهش بدهی ملی اشاره کرد و همچنین دو دقیقه از زمان خود را به روابطش با ایلان ماسک اختصاص داد، و در این حین ادعا کرد که تا زمانی که از ماسک نپرسیده بود، نمی‌دانست استارلینک چیست. ترامپ همچنین مدعی شد که جنگ‌ها را آغاز نخواهد کرد و به جای آن آن‌ها را متوقف خواهد کرد.

در پایان، ترامپ به سوءقصدی که در ماه ژوئیه در پنسیلوانیا علیه او صورت گرفته بود اشاره کرد و گفت که مردم به او گفته‌اند: «خداوند زندگی من را به دلایلی نجات داده است… تا کشورمان را نجات دهیم و عظمت را به آمریکا بازگردانیم.» او به ادامه مسیر خود به عنوان «تلاشی اصیل و صحیح» تأکید کرد.

با این حال، سخنان ترامپ همیشه فاقد محتوا و جزئیات است و معمولاً بر روی مسائل ظاهری و فریبنده تمرکز دارد؛ مهم‌تر از پیام خود سخنرانی، تصویری است که از آن بازتاب می‌یابد. بنابراین، برای درک اینکه چه چیزی در ۴ سال آینده در انتظار آمریکا و جهان است، باید منتظر بمانیم و تحولات را پیگیری کنیم.

منبع:آناتولی-آدام مک‌کانل، استاد داشنگاه سابانجی