۵ کافه بهاری تهران با لوکیشن قاجاری (+عکس)
سفر در زمان به وقت بهار حس و حال عجیبی دارد؛ اگر می‌خواهید چای قندپهلویتان را در حالی نوش جان کنید که انگار در عمارتی از خاندان‌های اعیانی قاجار هستید این ۵ کافه زیبا در تهران را در گوشه ذهن داشته باشید.
اگر فضای کافه‌های مدرن شما به دل شما نمی‌نشیند و نمی‌توانید حس‌وحال صنعتی آن را تحمل کنید به سراغ عمارت‌های قدیمی بروید که خوشبختانه تبدیل به کافه شده‌اند.
به گزارش راهنماتو، یکی از جذاب‌ترین کارهایی که در سال‌های جدید رونق پیدا کرده است، نجات عمارت‌های قدیمی از دست افرادی است که مدام به فکر تخریب و بازسازی هستند.
لابد شنیده‌اید که می‌گویند وقتی کسی در خانه‌ای زندگی نکند انگار خاک مرگ روی آن پاشیده شده؛ حالا با بازسازی و کاربردی کردن عمارت‌های قدیمی تهران و با باز شدن پای مردمان شهر به این ساختمان‌های نوستالژیک، انگار حسی از زندگی به آن‌ها بازگشته.
درواقع وقتی مدیران کافه در آن حضور دارند قطعا و حتما از خراب شدن بخش بخش آن نیز جلوگیری می‌کنند و این خاطرات همراه تاریخ ایران زمین می‌ماند.
حالا در این روزهای بهاری که هوای آسمان تهران به پاکی روزگاری است که وسیله نقلیه اصلی شهروندان پای پیاده و اسب بود، چیزی که می‌چسبد نوش جان کردن یک دم نوش اصیل ایرانی در دل یکی از همین عمارت‌هاست.
بوی گل محمدی، غنچه‌ها و شکوفه‌ها و برگ‌هایی که جانی تازه دارند همگی حسی خاص به ما می‌بخشند که احتمالا در کل هفت پیش رویش روحیه خوبی داشته باشیم.
در ادامه این مطلب از راهنمای سیر و سفر، 5 کافه تهران را معرفی می‌کنیم با چنین فضا و حس و حالی که اغلب عمارت‌هایی از تاریخ معاصر ایران یا شاید هم قدیمی‌تر هستند.
1. کافه باغ مقدم
در قلب تهران و در یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های پایتخت، عمارتی از دل دوران قاجار هنوز با شکوه و زیبایی ایستاده است: خانه مقدم. این خانه که زمانی متعلق به محمدتقی‌خان احتساب‌الملک، یکی از درباریان دوره قاجار بود، بعدها با بازگشت محسن مقدم ـ استاد دانشگاه، باستان‌شناس و هنرمند ـ به ایران، به گنجینه‌ای بی‌نظیر از هنر و تاریخ بدل شد.
دکتر مقدم با همراهی همسر فرانسوی‌اش، سال‌ها از این خانه به‌عنوان اقامتگاه و فضای پژوهشی استفاده کرد و با ذوقی کم‌نظیر، بخش‌های مختلف آن را با آثار اصیل ایرانی آراست. کاشی‌کاری‌های قاجاری، تزئینات الهام‌گرفته از معماری سنتی ایرانی و اروپایی، حوضچه‌های مرمر، ستون‌هایی برگرفته از کاخ‌های تاریخی و حتی باغچه‌ای به سبک ژاپنی، همه دست به‌دست هم داده‌اند تا فضای این خانه به ترکیبی دل‌نشین از اصالت و زیبایی بدل شود.
امروز، این خانه تاریخی نه‌تنها میزبان بازدیدکنندگان به‌عنوان یک موزه ارزشمند است، بلکه با فضایی صمیمی و دل‌نشین، تبدیل به یکی از کافه‌های محبوب تهران شده است؛ جایی که می‌توان در دل معماری قاجاری، چای قندپهلوی نوشید و در آرامش آن قدم زد.
دسترسی به خانه مقدم آسان است: خیابان امام خمینی، کمی بعد از خیابان شیخ هادی، در دل بافت تاریخی شهر. این مکان هر روز به‌جز دوشنبه‌ها از ساعت ۹ تا ۱۶ پذیرای علاقه‌مندان است.
با وجود جای پارک، فضای نشیمن دل‌انگیز، منوی متنوع غذاهای ایرانی و نوشیدنی‌های کافه‌ای، خانه مقدم تجربه‌ای متفاوت از ترکیب تاریخ، هنر و طعم را پیش رویتان می‌گذارد.
2. کافه عمارت مسعودیه
باغ‌عمارت مسعودیه یکی از تاریخی‌ترین و دیدنی‌ترین بناهای به‌جا مانده از دوره قاجار در تهران است که ساخت آن به سال ۱۲۹۰ هجری قمری به‌دستور مسعود میرزا ملقب به ظل‌السلطان، فرزند ناصرالدین‌شاه، آغاز شد.
این باغ بخشی از باغ نظامیه بود که ظل‌السلطان پیش‌تر خریداری کرده و عمارت شاهانه‌اش را در آن بنا کرده بود. مسعودیه در طول تاریخ خود شاهد رخدادهای مهمی چون جنبش مشروطه، بمب‌گذاری علیه محمدعلی‌شاه و تیراندازی به مجلس بود و بعدها در دوره رضاشاه به وزارت معارف (فرهنگ و آموزش‌وپرورش) واگذار شد.
این باغ در سال ۱۳۷۷ به ثبت ملی رسید و پس از واگذاری به بخش خصوصی، با حفظ ساختار تاریخی‌اش به یکی از مکان‌های گردشگری-فرهنگی تهران بدل شد.
فضای باغ‌عمارت با طراحی منحصربه‌فرد خود، نمونه‌ای برجسته از معماری قاجاری به شمار می‌آید که ترکیبی از عناصر معماری ایرانی و غربی را در دل خود جای داده است.
این مجموعه شامل سردر پیاده باشکوه با کاشی‌کاری‌ها، مقرنس‌کاری‌ها و سکوی سنگی ایرانی، دیوان‌خانه‌ای با محور کالسکه‌رو، حیاط‌هایی به‌هم‌پیوسته و حوض‌های دایره‌ای و بزرگ است که در کنار مسیر سنگ‌فرش‌شده با ردیفی از درختان بلند کاج، فضایی اصیل و دل‌نشین خلق کرده‌اند. عمارت‌ها، با تزیینات گچ‌بری، آینه‌کاری و پنجره‌های مشبک، شکوه معماری قاجاری را بازتاب می‌دهند و هنوز هم بسیاری از این تزیینات در دل بناها خودنمایی می‌کنند.
دسترسی به عمارت مسعودیه بسیار ساده است؛ این مکان در خیابان جمهوری، نرسیده به میدان بهارستان، خیابان ملت، تقاطع خیابان اکباتان قرار دارد و می‌توان از طریق ایستگاه‌های مترو و تاکسی به‌راحتی به آن دست یافت.
امروزه یکی از ساختمان‌های این باغ تاریخی به یک کافه سنتی و دنج با دکور قجری تبدیل شده که فضایی دل‌پذیر برای نوشیدن دمنوش یا صرف غذای ایرانی در قلب یک بنای تاریخی فراهم کرده است.
این کافه همه‌روزه به‌جز ایام سوگواری از ساعت ۹ صبح تا ۷ شب فعال است، امکاناتی چون جای پارک، محل نشستن، منوی متنوع، مالیات بر ارزش افزوده و فضای آرام را فراهم کرده و خانه‌ای است برای تجربه تاریخ، معماری و طعم اصیل ایرانی در کنار هم.
3. کافه رستوران جریان
باغ‌موزه هنر ایرانی که امروزه بخشی از آن به کافه‌رستوران جریان اختصاص یافته، پیشینه‌ای غنی و تاریخی دارد. این باغ کمتر از یک هکتار وسعت. بنای اصلی باغ در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی با الهام از باغ فین کاشان ساخته شد و در اصل متعلق به توران مهاجر اسلامی، همسر سپهبد احمد میراحمدی بود.
از نظر فضایی و معماری، این باغ ترکیبی از معماری سنتی ایرانی با المان‌های مدرن بازسازی‌شده است. سردر اصلی باغ در سال ۱۳۹۱ با خرپای فلزی و گچ‌بری سنتی ساخته شده و دیوارهای آن با آجرنما، سنگ تراورتن و کاشی‌کاری تزئین شده‌اند.
عمارت اصلی باغ، بنایی آجری با سقف شیروانی است که در میان درختان کهنسال در ضلع شمال‌غربی باغ خودنمایی می‌کند. همچنین بخش‌های متنوعی مانند نگارخانه، کارگاه‌های هنری، فروشگاه محصولات فرهنگی، غرفه‌های صنایع دستی، کتاب‌فروشی و گالری پردیس در این فضا فعالیت دارند.
برای رسیدن به این باغ زیبا کافی است به میدان تجریش بروید و از آنجا وارد خیابان شهید دربندی (مقصودبیک) شوید و سپس در خیابان دکتر حسابی، پلاک ۲۵، باغ‌موزه هنر ایرانی را مقابل موزه دکتر حسابی خواهید یافت.
کافه‌رستوران جریان که حالا یکی از جذاب‌ترین بخش‌های باغ شده، در فضایی دل‌نشین با طراحی باز و فضایی سبز میزبان علاقه‌مندان است. این کافه منویی متنوع از غذاهای ایرانی و فرنگی مانند پاستا، اکبرجوجه، صبحانه‌های مختلف، نوشیدنی‌های گرم و سرد، اسموتی، ماکتیل، کیک و دسر دارد.
کافه جریان همه‌روزه از ساعت ۸:۳۰ تا ۲۳:۳۰ باز است و با محیطی دنج، جای پارک مناسب و خدمات بدون حق سرویس، گزینه‌ای ایده‌آل برای گذران اوقات فراغت در دل پایتخت به‌شمار می‌رود.
4. کافه اسرافیل لانژ
کافه اسرافیل که در دل باغ فردوس (موزه سینما قرار گرفته) یکی دیگر از بهاری‌ترین انتخاب‌هاست. این باغ که بخش کوچکی از باغ وسیع‌تری به همین نام بود، توسط حاجی میرزا آقاسی، صدراعظم محمدشاه ساخته شد و بعدها به داماد ناصرالدین‌شاه، حسین‌علی‌خان معیرالممالک رسید که با تکمیل عمارت جنوبی، جشن عروسی‌اش را در همین باغ برگزار کرد.
در طول سال‌ها، مالکین متعددی از جمله دوستعلی‌خان، حاجی میرزا حسین، امین‌الملک و محمدولی‌خان سپهسالار، این باغ را در اختیار داشتند. سرانجام در دوره بعد از قاجار، باغ به دستور علی‌اصغر حکمت به دبیرستان شاپور تبدیل شد، و در نهایت، پس از انقلاب، در سال ۱۳۸۱، به موزه سینمای ایران تغییر کاربری داد و زندگی جدیدی را آغاز کرد.
باغ فردوس امروز با وسعتی حدود ۲۰ هزار متر مربع و عمارتی ۱۰۰۰ متری، تنها یادگار باقی‌مانده از آن دوران است. عمارت اصلی که در سه و نیم طبقه ساخته شده، با سقفی شیب‌دار و مقرنس‌کاری‌های زیبا در گچ‌بری‌های سقف، جلوه‌ای از شکوه معماری ایرانی را به نمایش می‌گذارد.
شیب زمین باغ به گونه‌ای است که طبقه اول عمارت با بخش جنوبی باغ و پشت‌بام آن با بخش شمالی هم‌سطح است. با ورود به باغ از میان چنارهای سرسبز، بازدیدکننده با دو مجسمه از ابن هیثم و سهروردی روبه‌رو می‌شود که پیش‌درآمدی شاعرانه برای ورود به عمارت تاریخی باغ است.
برای رسیدن به باغ فردوس کافی است در امتداد خیابان ولیعصر، درست پیش از میدان تجریش، به سمت این بنای تاریخی حرکت کنید. اکنون بخشی از باغ به کافه و رستوران «اسرافیل لانژ» اختصاص یافته است که جانشین کافه ویونا شده و با فضای دل‌نشین، منوی متنوع شامل غذاهای ایرانی، فست‌فود، نوشیدنی‌های گرم و سرد، و خدماتی مانند بیرون‌بر، به یکی از پاتوق‌های محبوب تهرانی‌ها و گردشگران تبدیل شده است.
این کافه از ساعت ۹ صبح تا ۲۳ شب پذیرای مهمانان است و هرچند جای پارک در خیابان‌های اطراف فراهم است، اما قدم زدن در مسیر خاطره‌انگیز باغ تا رسیدن به کافه، خود بخشی از تجربه لذت‌بخش حضور در باغ فردوس محسوب می‌شود.
5. کافه نون و نمک
خانه تاریخی نون و نمک یا عمارت فخرالملوک در محله قدیمی عودلاجان تهران، یکی از کوشک‌های داخلی باغ «میرزا محمودخان وزیر» (۱۲۳۵–۱۲۸۲ هجری شمسی) به شمار می‌رود.
این عمارت را میرزا محمودخان برای دو دخترش، فخرالملوک و نیرالملوک ساخت و بعدها فخرالملوک، که با روحانی‌ای به نام جعفر خدیور محسنی ازدواج کرده بود، در همین خانه زندگی کرد.
او و همسرش بخشی از این عمارت را به دارالقرآن اختصاص دادند و در آن به تدریس قرآن پرداختند. سال‌ها بعد، پس از مرگ فخرالملوک و رها شدن خانه، سرانجام در سال ۱۳۷۴ این بنا توسط خانم بهره‌مند خریداری و مرمت شد و به پاس بخشندگی صاحب پیشینش، «خانه نان و نمک» نام گرفت.
این خانه با معماری درون‌گرا، گچ‌بری‌ها و آیینه‌کاری‌های زیبا، یکی از نمونه‌های برجسته معماری قاجاری به‌شمار می‌رود. بنای عمارت دارای نمایی قرینه است و تنها یک در ورودی دارد.
از دیگر ویژگی‌های آن می‌توان به خرپای چوبی سقف و طراحی زنانه فضاها اشاره کرد. فضای بهارخواب و مهتابی (پشت‌بام) به‌عنوان بخش پذیرایی استفاده می‌شود و آب‌انبار قدیمی عمارت نیز به آشپزخانه تبدیل شده است.
برای رسیدن به این رستوران فرهنگی و هنری، کافی است به خیابان مصطفی خمینی، پایین‌تر از چهارراه سرچشمه، کوچه نصراللهی، کوچه جاویدی، پلاک ۱۱۴ بروید.
فضای پذیرایی دل‌نشین، ساعت فعالیت از ۱۰ صبح تا ۲۳، و خدماتی مانند بیرون‌بر، تنوع غذایی و بدون دریافت حق سرویس، این رستوران را به پاتوقی محبوب در دل بافت تاریخی تهران تبدیل کرده است.
