یک میلیون سال بعد انسان ها چگونه هستند؟
انسانهای مُدرن امروزی که از نسل هوموساپینها هستند، تا کنون حدود ۳۰۰ هزار سال بر روی زمین زندگی کردهاند. پرسش اینجاست که اگر زندگی انسانهای مُدرن بر روی زمین به یک میلیون سال برسد، به چه سمتی خواهند رفت؟
اکثر گونههای موجودات روی زمین فانی هستند. آنها یا منقرض میشوند و یا در طول زمان به گونههای دیگری تقسیم میشوند و یا به دلیل جهشهای ژنتیکی تصادفی و تغییرات زیست محیطی دچار تغییرات فراوان میشوند. به نظر میرسد که پستانداران به صورت عادی حدود یک میلیون سال عمر کنند.
به گزارش ایلیاد، انسانهای مُدرن امروزی که از نسل هوموساپینها هستند، تا کنون حدود ۳۰۰ هزار سال بر روی زمین زندگی کردهاند. پرسش اینجاست که اگر زندگی انسانهای مُدرن بر روی زمین به یک میلیون سال برسد، به چه سمتی خواهند رفت؟
برخی از نویسندگان داستانهای علمی تخیلی پیشبینی کردهاند که انسانها پس از یک میلیون سال به تکامل رسیده و تبدیل به موجوداتی کاملاً متفاوت میشوند. «اچ جی ولز» یکی از این افراد است که در سال ۱۸۸۳ مقالهی «انسان در یک میلیون سال آینده» را نوشت. وی در مقالهی خود پیشبینی کرده است که انسان یک میلیون سال آینده موجودی با مغز بزرگ و جثهای بسیار کوچک است.
وی در مقالههای بعدی خود این پیشبینی را اضافه کرده است که ممکن است انسانها به دو یا سه گونهی جدید تقسیم شوند. هر چند پیشبینی ولز هنوز به زمان تحقق نزدیک نشده است، ولی سه گزینهای که او برای انسان در نظر گرفته است هنوز هم درست به نظر میرسند؛ انسانها منقرض شده باشند، تبدیل به چند گونه دیگر شده باشند و یا دچار تغییرات اساسی شوند. اکنون این نکته را نیز باید در نظر داشت که با وجود علم بیوتکنولوژی میتوان احتمال وقوع هر کدام از گزینهها در مورد انسانهای آینده را افزایش داد.
تکنولوژیهای آینده میتوانند انسانها را باهوشتر، قویتر و دارای تواناییهای بیشتری کنند. از جمله این تکنولوژیها میتوان به میکروچیپها، علم ژنتیک، آپلود مغز انسان بر روی کامپیوتر و هوشمصنوعی اشاره کرد. اینکه بتوان آینده را دقیقاً پیشبینی کرد غیرممکن است، زیرا آینده به عوامل بنیادی متعددی وابسته است. تکنولوژیهای شناخته نشده و محدودیتهای بیولوژیکی از جمله عواملی هستند که ناشناخته هستند و بر روی آیندهی انسان اثر دارند.
ممکن است اگر تکنولوژی عمر بیشتر، سالمتر و قویتر در آینده به اندازه موبایل امروزی در دسترس همه قرار گیرد نیز باز هم تعدادی از انسانها زندگی عادی را ترجیح بدهند. در بلند مدت لازم است نسلهای زیادی از انسانها پشت سر هم از گونهی انسانهای پیشرفته باشند تا بتوان گفت فرابشر ایجاد شده است و فرابشر گونهای باشد که خود را انسان واقعی بداند.
شبیهسازی مغز انسان، به معنی آپلود دادههای مغزی بر روی یک کامپیوتر و تبدیل انسان به یک نرمافزار است که در نتیجهی آن هوش نرمافزاری ایجاد میشود، میتواند در آینده مورد توجه انسانهای زیادی باشد. در کنار هوش نرمافزاری میتوان انتظار داشت هوشمصنوعی کنونی نیز به مرحلهی آگاهی برسد و در تقابل با انسانهای کامپیوتری قرار گیرد. شاید بتوان آیندهای را تصور کرد که انسانها بهطور کامل با هوش نرمافزاری و هوشمصنوعی جایگزین شدهاند.
یکی از پیشبینیها این است که انسانها در یک میلیون سالگی زندگی انسان مُدرن روی زمین نیز مانند انسانهای امروزی هستند؛ با این تفاوت که تعداد بسیار کمتری دارند. طبق این پیشبینی، سطح زمین در آن زمان اکثراً پوشیده از حیات وحش است، زیرا نیاز به کشاورزی و وجود شهرها کمتر است.
جدا از دلایل واضح کنونی و تهدیداتی که بشر بر سر راه خود دارد، اگر در یک میلیون سالگی حضور انسانهای مُدرن بر روی زمین نسل بشر بر روی زمین منقرض شده باشد، میتوان دلیل اصلی را در عدم وجود احترام، عدم تحمل و جنگ با فرابشر آینده دانست.