گودال «حصیری» یک چاه 2 هزارساله از آب درآمد

باستان‌شناسان آکسفورد در حال حفاری محل یک سکونتگاه روستایی رومی بودند که با این چاه برخورد کردند. این یکی از چندین چاهی است که تاکنون کشف شده و به شکل چشمگیری دست‌نخورده باقی مانده، چرا که مواد آلی آن در شرایط غرقاب بی‌هوازی حفظ شده‌اند.

به گزارش فرادید، این چاه با حفر یک ستون تا خط آب، سپس بافتنِ دیواره‌‌ای حصیری به شکل پیچیده برای ایجاد چیزی که در اصل یک سبد بزرگ و بدون کف است، ساخته شده است. شکاف بین حصیر و چاه با الوارهای بزرگی پر شده که به گمان باستان‌شناسان ضایعات چوب هستند.

نردبان احتمالی تنها از یک ریل تشکیل شده که در بالای حصیر، زاویه‌دار شده و یک پله بالای ریل دارد. ریل دوم و پله‌های دیگر آن موجود نیستند، به همین دلیل باستان‌شناسان نمی‌توانند با اطمینان نتیجه بگیرند آنچه یافته‌اند بقایای نردبان است.

این چاه هنوز در حال حفاری است و باستان‌شناسان امید دارند بقایای قابل‌توجهی را در آن پیدا کنند. اشیاء ارزشمندی که آگاهانه در اعماق قرار داده شده‌اند یا شاید گم شده‌اند؛ بقایای ارگانیک، سفال شکسته، زباله‌های آشپزخانه و آنچه که هنوز نمی‌توان حدس قطعی دربارۀ آن زد، احتمالا در پایین این چاه باستانیِ حفظ‌شده در انتظار کشف شدن هستند.

بالای این چاه، اسکن سه‌بعدی انجام شده و مدلی از آن هم ساخته شده تا نمای دقیقی از بافت پیچیده‌ی سازه‌ی حصیری درون چاه به مردم نشان داده شود.