گوجه گلابی؛ گوجه‌ای ریز که سرآشپز‌های جهان عاشق آن هستند

گوجه گلابی (Pear Tomato) که گاهی با نام گوجه اشکی نیز شناخته می‌شود، یکی از جذاب‌ترین و خوش‌طعم‌ترین انواع گوجه در جهان است. این میوه‌ی کوچک با فرم قطره‌ای خود، طعمی شیرین، رنگ‌های متنوع (زرد، قرمز و نارنجی) و بافتی لطیف دارد.

به گزارش راز بقا، این گونه گوجه از قرن هفدهم میلادی در اروپا کشت می‌شده و امروزه به یکی از محبوب‌ترین گونه‌ها برای سالاد، تزئین غذا‌ها و حتی خشک‌کردن در آفتاب تبدیل شده است.

منشأ و تاریخچه‌ی گوجه گلابی

گوجه گلابی ریشه در گونه‌های بومی آمریکای جنوبی دارد و نخستین بار در قرن هفدهم به اروپا منتقل شد. در آن زمان، کشاورزان اروپایی مجذوب ظاهر متفاوت این نوع گوجه شدند که به جای فرم گرد، شکلی کشیده و قطره‌ای داشت.

با گذر زمان، این نوع گوجه‌فرنگی در میان آشپزان ایتالیایی و فرانسوی محبوب شد، زیرا هم رنگ و لعاب خاصی به غذا می‌داد و هم طعمی ملایم‌تر و شیرین‌تر نسبت به سایر گوجه‌ها داشت.

در دوران معاصر، گوجه گلابی به‌ویژه در ایالات متحده، ژاپن و ایتالیا پرورش داده می‌شود. کشاورزان این کشور‌ها گونه‌هایی با اندازه‌ها و رنگ‌های گوناگون تولید کرده‌اند؛ از گوجه‌فرنگی‌های زرد طلایی گرفته تا قرمز یاقوتی و نارنجی درخشان.

ویژگی‌های گیاه‌شناسی و طعم

گیاه گوجه گلابی از لحاظ ساختار شبیه سایر گوجه‌هاست، اما میوه‌های آن کوچک‌تر (حدود ۲ تا ۴ سانتی‌متر طول) و دارای پوستی نازک‌تر هستند. طعم آن معمولاً بین شیرینی و اسیدیته خفیف در نوسان است و به همین دلیل برای سالاد، پاستا، و سس‌های سبک بسیار مناسب است.

این گوجه‌ها در شرایط آب‌وهوایی گرم و آفتابی بهترین رشد را دارند. برخلاف گوجه‌فرنگی‌های معمولی، گوجه گلابی به مراقبت بیشتری در آبیاری نیاز دارد تا طعم طبیعی و غلظت قند خود را حفظ کند. رنگ زرد آن به‌ویژه دارای مقدار بالایی از بتاکاروتن و آنتی‌اکسیدان‌های مفید برای بدن است.

کاربرد‌های آشپزی و ارزش غذایی

گوجه گلابی تنها به دلیل ظاهرش محبوب نیست؛ بلکه یکی از پرکاربردترین گوجه‌ها در آشپزی مدرن است. در سالاد‌های مدیترانه‌ای، این گوجه‌ها جلوه‌ای زیبا و رنگارنگ ایجاد می‌کنند. همچنین در پخت پیتزا، تارت، پاستا و حتی غذا‌های آسیایی از آنها استفاده می‌شود.

از نظر ارزش غذایی، هر ۱۰۰ گرم گوجه گلابی حدود ۱۸ کالری دارد و سرشار از ویتامین C، پتاسیم و آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند لیکوپن است. لیکوپن ماده‌ای است که به کاهش خطر بیماری‌های قلبی و برخی سرطان‌ها کمک می‌کند.

عجیب‌ترین ویژگی‌های گوجه گلابی

منشأ نام: نام Pear Tomato به دلیل شباهت ظاهری آن به گلابی کوچک یا قطره اشک انتخاب شده است.

گونه‌ای جهش‌یافته: این گوجه در واقع بر اثر جهش ژنتیکی طبیعی از گونه‌های گوجه گیلاسی پدید آمده است.

محبوب در بین هنرمندان غذایی: سرآشپز‌های حرفه‌ای اغلب از آن در تزئین بشقاب‌ها استفاده می‌کنند، چون رنگ‌های زنده‌ی آن به غذا جلوه‌ای هنری می‌دهد.

خشک کردن طبیعی: گوجه گلابی یکی از معدود انواع گوجه است که طعم خود را حتی پس از خشک شدن در آفتاب حفظ می‌کند و به همین دلیل در تولید گوجه خشک ایتالیایی کاربرد زیادی دارد.

گونه‌های رنگی نادر: نوع بنفش تیره و نوع سبز روشن این گوجه از نادرترین گونه‌ها در بازار جهانی محسوب می‌شوند.

طبیعت مقاوم: با وجود اندازه کوچک، این گوجه مقاومت زیادی در برابر آفات دارد و می‌تواند در گلدان یا بالکن نیز پرورش یابد.

گوجه گلابی با ظاهری ظریف و طعمی منحصر‌به‌فرد، یکی از زیباترین و شگفت‌انگیزترین میوه‌های دنیای گیاهان خوراکی به شمار می‌رود.