این مجموعه که باستان‌شناسان آن را «سرویس چای» نامیده‌اند، شامل قوری‌ای به شکل سر قوچ و چند کاسه کوچک است که احتمالاً در مراسم مذهبی استفاده می‌شده‌اند.
به گزارش فرادید؛ دهانه قوری به شکل دهان قوچ ساخته شده تا مایع از آن بیرون بریزد. پژوهشگران می‌گویند این ظرف برای ریختن مایعات گران‌بهایی مانند شیر، روغن یا شراب به کار می‌رفته و احتمالاً به عنوان هدیه‌ای مذهبی در مراسم نیایش استفاده می‌شده است.
قوری ۳۳۰۰ ساله که به تازگی کشف شده است
در همان محل، یک ماکت سفالی کوچک از یک معبد نیز پیدا شد که حدود ۳۳۰۰ سال قدمت دارد. باستان‌شناسان معتقدند این مدل کوچک، نمونه‌ای از ظاهر واقعی معابد کنعانی در اواخر عصر برنز است.
در کنار آن، کوزه‌های نگهداری، تنگ‌های وارداتی از قبرس و سایر اشیای آیینی نیز از چاله‌های کوچک بیرون آورده شد. به گفته کارشناسان، احتمال دارد کشاورزان محلی که اجازه ورود به معابد شهر را نداشتند، این اشیا و محصولات خود را در فضای باز و روی تخته‌سنگی مقدس به عنوان نذر و هدیه مذهبی دفن کرده باشند.
ماکت سفالی معبد که در محل کاوش‌ها کشف شده است
در جریان این حفاری، تیم تحقیقاتی همچنین یکی از قدیمی‌ترین دستگاه‌های فشرده‌سازی انگور برای تولید شراب را یافتند که درون سنگ تراشیده شده بود و شیبی داشت تا آب انگور به سمت حوضچه جمع‌آوری جریان پیدا کند. این ابزار ۵۰۰۰ سال قدمت دارد و یکی از نخستین شواهد مستقیم از شراب‌سازی در منطقه به‌شمار می‌رود.
یکی از باستان‌شناسان گفت: «این دستگاه تولید شراب، یافته‌ای استثنایی است. پیش از این تنها نشانه‌های غیرمستقیمی از وجود شراب‌سازی در آن دوران داشتیم، اما اکنون مدرکی قطعی در اختیار داریم».
حوضچه‌ها و حفره‌های گرفتن آب انگور مربوط به ۳۳۰۰ سال قبل
حفاری‌های اخیر در مجدّو، بقایای دو دوره تاریخی را آشکار کرده‌اند: یکی از دوران برنز اولیه (حدود ۵۰۰۰ سال پیش) و دیگری از اواخر دوران برنز (حدود ۳۳۰۰ سال پیش) که شامل قوری و ظروف آیینی است. در اطراف محل تولید شراب همچنین خانه‌های مسکونی بسیاری کشف شد که نشان می‌دهد این فعالیت برای جامعه محلی اهمیت زیادی داشته است.
شهر باستانی مجدّو، از حدود ۷۰۰۰ سال پیش محل سکونت انسان بوده و در طول تاریخ، جنگ‌های بسیاری در آن رخ داده است. در کتاب مکاشفه نیز آمده که نبرد نهایی آخرالزمان در همین مکان، یعنی آرماگدون، اتفاق خواهد افتاد.
