چرا ماهی تیلاپیا نخوریم؟

تیلاپیا ماهی کوچک با طعمی ملایم که تهیه آن آسان و نسبتا ارزان است. در سال 2016، تیلاپیا چهارمین گونه از غذاهای دریایی بود که مردم آمریکا زیاد آن را مصرف می کردند.ماهی های تیلاپیا بسیار انعطاف پذیر هستند و می توانند حتی در آب با کیفیت پایین یا شرایط پر ازدحام، زنده بمانند آن ها به سرعت رشد می کنند، بنابراین یک انتخاب محبوب برای پرورش هستند و رایج ترین گونه پرورشی بومی رود نیل در شمال شرقی آفریقا است.

در مورد پرورش تیلاپیا ها چه نگرانی هایی وجود دارد؟

به گزارش تابناک، پرورش تیلاپیا در سراسر دنیا وجود دارد این ماهی آب سرد را تحمل نمی کند، بنابراین پرورش معمولا در آب و هوای گرم تر انجام می شود. استانداردهای پرورش ماهی با توجه به کشور و پرورش متفاوت است.

تیلاپیا ماهی بسیارخوبی است که می تواند در شرایط مختلفی دوام بیاورد. اگر هر یک از ماهی ها فرار کنند، این می تواند باعث مشکلاتی شود چون آن ها می توانند تبدیل به گونه های مهاجم شوند. در آمریکا، تیلاپیا در مخازن بسته جای می گیرد تا از فرار ماهی ها جلوگیری شود.

پرورش تیلاپیا ها در شرایط شلوغ می تواند منجر به بیماری و ازدحام شود. تیلاپیا جلبک را می خورند، اما می توانند با انواعی از غذاها زنده بمانند. یک رژیم با کیفیت خوب و یک محیط تمیز به طور کلی یک ماهی سالم تر تولید می کند.

 آیا تیلاپیا برای خوردن ایمن است؟

وقتی که پرورش دهندگان ماهی را در شرایط خوب پرورش می دهند، ماهی ها برای خوردن سالم هستند. تیلاپیا را به عنوان یکی از بهترین انتخاب ها برای زنان باردار یا شیرده و کودکان بالای 2 سال به خاطر مقدار پایین جیوه و آلودگی قرار دهید.

آیا تیلاپیا مواد سمی دارد؟

مواد شیمیایی سمی هستند که محیط زیست را آلوده می کنند و برای سلامتی مضر هستند آن ها می توانند در بافت حیوانات، ماهی و صدف وجود داشته باشند که ممکن است مردم بخورند. اغلب کشورها مواد غذایی را برای آلوده بودن دی اکسین چک می کنند.

غذای حیوان آلوده، منبع دی اکسین است تا زمانی که از غذایی استفاده کنند که استانداردهای ایمنی را داشته باشد، بعید به نظر می رسد که حاوی سطوح مضر سم باشد تیلاپیا بیش از هر نوع ماهی دیگر سم ندارد.

 مواد مغذی موجود در تیلاپیا ها چیست؟

تیلاپیا غنی از نیاسین، ویتامین ب 12، فسفر، سلنیوم و پتاسیم است.

هر 3.5 اونس حاوی موارد زیر است :

کالری:128

کربوهیدرات:0 گرم

پروتئین:26 گرم

چربی:3 گرم

نیاسین:24 %

ویتامین ب 12:31 %

فسفر:20 %

سلینیوم:78 % از

پتاسیم:20 درصد

تیلاپیا منبع پروتئین است و نسبتا چربی کمی دارد. خوردن ماهی به طور کلی یک روش سالم برای مصرف پروتئین نسبت به گوشت سرخ شده، فرآوری شده یا قرمز است. تیلاپیا هم چنین سدیم، کالری و چربی کلی کمتری نسبت به گوشت های دیگر فرآوری شده دارد و برخلاف آن ها، نیترات ندارد که می تواند به طور بالقوه موجب سرطان شود.

تیلاپیا شامل اسیدهای چرب ضروری امگا 3 و امگا 6 است. اسیدهای چرب امگا 3 امگا 3 به سلامت قلب، بینایی و قدرت مفاصل کمک می کنند. اسیدهای چرب امگا 6 می توانند برای سلامتی کم تر مفید باشند اگر مردم آن ها را به حد افراط مصرف کنند چون ممکن است باعث التهاب و یا تشدید التهاب شوند.

در تیلاپیا اسیدهای چرب امگا 6 بیش از اسیدهای چرب امگا 3 وجود دارند. با این حال، کل مقدار چربی در یک ماهیچه تیلاپیا پایین است، بنابراین فرد تنها مقدار کمی از امگا 6 را تا زمانی که ماهی ها را می خورند مصرف می کند.

به خاطر نسبت بالای امگا 6 به امگا 3، تیلاپیا از سالمون ها کم تر مقوی است. با این حال، این کار همچنان امگا 3 بیشتر نسبت به گوشت های دیگر را تامین می کند.

فواید تیلاپیا چیست؟

مردم می توانند حداقل دو بار در هفته به عنوان بخشی از رژیم غذایی خود، ماهی کم چرب بخورند. تیلاپیا منبع عالی اسیدهای چرب امگا 3 و پروتئین است که هر دو برای سلامتی خوب مهم هستند. انتخاب تیلاپیا از یک منبع مورد اعتماد می تواند خطرات سلامتی را کاهش دهد.

 جایگزین تیلاپیا ها چه هستند؟

 ماهی کم چب شامل مقدار نسبتا کمی چربی و کالری است و آن را به یک انتخاب سالم تر تبدیل می کند. تیلاپیا یک ماهی کم چرب است اما دیگر ماهی ها حاوی اسیدهای چرب امگا 3 هستند.

دیگر ماهی های کم چرب و با جیوه کم با مقدار امگا 3 خوب وجود دارند که می تواند یک گزینه سالم تر از تیلاپیا باشد.

این موارد عبارتند از:

سالمون

قزل آلا

ساردین

چرا نباید در خوردن ماهی تیلاپیا زیاده روی کرد؟

محققان دریافته اند که دیوکسین، که با رشد و پیشرفت سرطان در ارتباط است، به دلیل خوراکی که ماهی ها از آن تغذیه می کنند، در تیلاپیا یافت می شود. با این حال، این بدان معنی نیست که به طور کلی حاوی آلاینده ها است .

همیشه بهتر است که ماهی های صید شده بخورید. اگر تصمیم به خرید ماهی پرورشی دارید، باید به دنبال ماهی هایی باشید که عاری از هورمون ها، آنتی بیوتیک ها، سموم دفع آفات و دارای مجوز هستند تهیه کنید

مضراتی جدی درماهی تیلاپا که کارشناسان رو نگران کرده است

خوردن”تیلاپیا” از مصرف گوشت قرمزبدتر است:

ممکن است تعجب کنید، اما برخی متخصصان تغذیه بر این باورند متوسط مصرف تیلاپیا اسیدهای چرب بیشتری نسبت به گوشت قرمز دارد.

در سال 2008، محققان دانشکده پزشکی ویک فارست مطالعه ای را در زمینه ی مقایسه سطوح اسیدهای چرب در میان ماهی های پرورشی مشهورمنتشر کردند. محققان دریافتند تیلاپیا شامل اسیدهای چرب امگا 3 بسیار کمتری نسبت به ماهی های دیگر نظیر سالمون و خال مخالی است .در این تئوری، دانشمندان بر این باورند این امر ممکن است باعث بیماری های قلبی، سرطان و دیگر مشکلات مزمن شود.

تیلاپیا با غذاهای بدی تغذیه می شود :

مطالعه ای در سال 2009 توسط اداره تحقیقات اقتصادی کشاورزی ایالات متحده انجام شد، اظهار داشت ماهی های پرورشی چینی از مدفوع حیوانات اهلی و مرغ و خروس تغذیه می شوند.

در این گزارش آمده است:” مرسوم است اجازه دهیم دام ها و مرغ ها آزادانه در مزارع پرسه بزنند و مواد زائد حیوانات در مزارع پخش و از آن به عنوان خوراک ماهی استفاده کنند.”

محققین اشاره کردند که ” بسیاری از پرورشگاه های ماهی و پردازشگر های غذایی چین در مناطق صنعتی قرار دارند که آب، هوا و زمین به وسیله صنعت و دود وسایل نقلیه آلوده شده اند.”

تیلاپیا می تواند باعث بیماری آلزایمر و سرطان شود:

تیلاپیا 10 برابر بیشتر از ماهی های پرورشی دیگر مواد سرطان زا دارند. این به خاطر غذاهایی است که پرورش دهندگان به طور معمول به ماهی ها می دهند مثل :فضولات، آفت کش ها، و مواد شیمیایی صنعتی هستند. علاوه بر این چنانچه در بخش سلامت نمناک میخوانید ماهی ها ممکن است حاوی سطوح بالایی از اسید آراکیدونیک باشد که به مقدار زیادی به بیماری هایی مثل آلزایمر مرتبط بوده است.

آنتی بیوتیک ها برای اصلاح ماهی ها و رشد سریع آنها بکار می رود:

تیلاپیا با آنتی بیوتیک ها، مالاکیت سبز و متیل هورمون تستوسترون (متیل )تغذیه می شوند تا جمعیت را سالم نگه دارند و سریع تر ماهی ها رشد کنند. استفاده از رنگ شیمیایی مالاکیت سبز به دلیل سرطان زا بودن از سال 1983 ممنوع شده است .

در سال 2007، FDA باعث توقف واردات ماهی پرورشی از چین پس از یافتن مواد ضد میکروبی ، مالاکیت سبز و نیترو فوران فلوروکینولون ها ،جنتیانای زردبنفش شد که برای درمان عفونت قارچی شناخته می شوند و نشان داده شده در بلند مدت می تواند سرطان زا باشد در حالی که فلوروکینولون ها برای افزایش مقاومت در برابر آنتی بیوتیک استفاده می شود.