چرا سفر با هواپیما روز به روز خطرناک‌تر می‌شود؟
کارشناسان توضیح می‌دهند چرا سفرهای هوایی با روی دادن تغییرات اقلیمی و گرم شدن زمین خطرناک‌تر شده‌اند.
یخچال‌های در حال ذوب، سخت شدن شرایط آب و هوایی، کوچک شدن زیستگاه‌ها و افزایش دمای دریاها؛ وقتی صحبت از تغییرات اقلیمی می‌شود، نگرانی زیادی وجود دارد و اگر شما زیاد پرواز دارید، دلیل خوبی برای نگران شدن دارید. سفر با جت نه تنها مسئول حدود ۳.۵ درصد از تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیت انسان است، بلکه به طور فزاینده خودش نیز قربانی تغییرات آب و هوایی شده است.
به گزارش فرادید؛ در ادامه، پنج دلیل خطرناک‌تر شدن سفرهای هوایی به دلیل تغییرات اقلیمی را می‌خوانید.
تلاطم
تلاطم شدید به تازگی در اخبار بیشتر شنیده می‌شود و حوادث مربوط به تلاطم بر پروازهای سنگاپور، اروپا و قطر اثر گذاشته و سبب جراحت، شکستگی استخوان و حتی مرگ ناشی از حمله قلبی شده است. پل دی. ویلیامز، استاد علوم جوی دانشگاه ریدینگ که تلاطم و تغییرات آب و هوایی را مطالعه می‌کند، گفته که چنین حوادثی به خاطر تغییر آب و هوایی بسیار رایج شده‌اند: «در حال حاضر ۵۵ درصد تلاطم شدید هوای صاف بر فراز اقیانوس اطلس شمالی نسبت به زمان آغاز رصدهای ماهواره‌ای سال ۱۹۷۹، وجود دارد. بر اساس یک سناریوی بدبینانه، انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده، افزایش ۱۸۰ درصدی تا دهه ۲۰۶۰ پیش‌بینی می‌شود. این مقدار فضای هوایی دارای تلاطم را برای ایجاد صدمات، تقریباً سه برابر قوی‌تر می‌کند.»
به چه دلیلی؟ بادهای شدید جریان‌های جت (جریان‌های باد بالای جو که از غرب به شرق می‌گذرد) در حال افزایش است. تجزیه و تحلیل سال ۲۰۲۳ نشان داد که با هر درجه سانتیگراد گرم شدن باد ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای، سرعت جریان جتی ۲ درصد افزایش می‌یابد. این افزایش ممکن است سبب طوفان‌های بیشتر و طولانی‌تر همراه با تلاطم شدیدتر شود و پروازهای هوایی را بیش از هر زمان دیگری پر از دست‌انداز کند.
تلاطم هوای پاک، شکل نامرئی اختلال در هوا که به طور غیرمنتظره رخ می‌دهد نیز با گرم شدن کره زمین در حال افزایش است. در یک مطالعه اخیر، یک روند مثبت قابل‌توجه در چنین تلاطمی به دلیل تغییرات آب و هوایی پیدا شد و خطر ویژه‌ای متوجه شمال آفریقا، شرق آسیا و خاورمیانه بود. این افزایش به قدری قابل توجه است که محققان می‌گویند طراحان باید هنگام ساخت هواپیماهای آینده آن را در نظر بگیرند.
طوفان
در یکی دیگر از فاجعه‌های هوایی اخیر، دماغه یک هواپیمای خطوط هوایی استرالیا بر اثر تگرگ طی یک طوفان تندری در ژوئن امسال از بین رفت. پیش‌بینی می‌شود دماهای بسیار بالا و پایین همراه با افزایش بارندگی و طوفان‌های شدید شایع‌تر شوند. به گزارش NOAA، رویدادهای شدید بارش یک روزه از دهه ۱۹۸۰ به طور قابل توجهی افزایش یافتند، با تنوع بالا بر اساس منطقه و افزایش زیادی در درصد مساحت زمین‌هایی که چنین طوفان‌هایی را متحمل می‌شوند.
اگرچه هواپیماها توان پرواز در باران شدید را دارند، بارندگی دید خلبان را کاهش می‌دهد و در حالی که ممکن است فراوانی طوفان و تگرگ با تغییرات آب و هوایی افزایش پیدا نکند، پیش‌بینی می‌شود طوفان‌های حاوی تگرگ بزرگ‌تر و خسارت احتمالی بیشتر تکرار شوند.
باندهای سیل‌زده
فرودگاه‌هایی که معمولاً در مکان‌هایی در مجاورت آبراه‌ها و در مناطق کم‌ارتفاع و مسطح که برای باند فرودگاه ایده‌آل باشد ساخته می‌شوند، در حال حاضر رویدادهای سیلابی خبرسازی را تجربه می‌کنند: برای نمونه، بارندگی بی‌سابقه در ریو گراند دل سول در برزیل، فرودگاه بین‌المللی سالگادو فیلهو را ماه مه زیر آب برد.
بر اساس یک تحلیل در سال ۲۰۲۱.۱۰۰ فرودگاه در سراسر جهان زیر سطح دریا قرار دارند و پیش‌بینی می‌شود خطر سیل در فرودگاه‌های اصلی تا سال ۲۱۰۰ با افزایش سطح دریا تا ۶۹ برابر افزایش یابد. حتی فرودگاه‌هایی که زیر سطح دریا نیستند، ممکن است به دلیل طوفان‌های شدیدتر و افزایش پیش‌بینی‌شده سطوح بارندگی، در باندهای فرود خود سیلاب را تجربه کنند. پیش‌بینی می‌شود رودخانه‌ها نیز با افزایش تغییرات اقلیمی بیشتر دچار سیل شوند.
گرمای بیش از حد
و در دنیای رو به گرم شدن، «آب» تنها یکی از مسائلی است که فرودگاه‌های جهان با آن مواجه هستند: به نظر می‌رسد افزایش دمای سطح و امواج گرما بر توانایی پرواز هواپیماها اثر می‌گذارد. هواپیماها برای بلند شدن به بالابر )نیروی آیرودینامیکی تولیدشده توسط برهمکنش بین هواپیما و مولکول‌های هوایی که آن را احاطه کرده( متکی هستند. اما با گرم شدن جو، هوا منبسط می‌شود و چگالی آن کمتر می‌شود و این امر توانایی بلندشدن هواپیماها را کم می‌کند، به این معنا که برای بلند شدن به فضای باند و بار کمتری نیاز دارند. وقتی ویلیامز و تیمش عملکرد بلند شدن هواپیماها در فرودگاه‌های یونان را در شش دهه گذشته بررسی کردند، دریافتند با گرم شدن آب و هوا، مسافتی که هواپیماها برای بلند شدن به آن نیاز دارند، به طور متوسط سالانه حدود ۰.۱۵ درصد افزایش می‌یابد.
گرمای هوا پیامدهای دیگری برای صنعت هواپیمایی دارد. مقدار انبوهی از گرما را در نظر بگیرید که می‌تواند توسط آسفالت ایجاد شود، گرمایی که در گرم‌ترین روزها، انتشار ذرات آلاینده آن قابل‌قیاس با خودروها است. این گرما می‌تواند شغل کارکنان خطوط هوایی را بد و خطرناک کند و سبب تاخیرهای گران‌قیمت برای خطوط هوایی شود. در واقع گرمای شدید بیشتر از هوای زمستانی عامل تاخیر پرواز است.
پروازهای طولانی‌تر
از طوفان، گرما و تلاطم که بگذریم، به نظر می‌رسد تغییرات آب و هوایی بر طول برخی از پروازها هم اثر می‌گذارد. تیم ویلیامز دریافته که جریان جتی در حال تشدید سبب ایجاد بادهای مخالف قوی‌تر برای پروازهای غرب می‌شود، بادهایی که موجب کاهش کارآمدی و کندتر شدن سفرهای هوایی می‌شوند.
حتی اگر رشد صنعت هوانوردی متوقف شود، پیش‌بینی می‌شود هواپیماها سالانه ۲۰۰۰ ساعت اضافه را در هوا بگذرانند. این به معنای انتشار آلاینده‌های بیشتر و هزینه بیشتر برای خطوط هوایی است.
