چرا سال ۱۹۷۵ بهترین سال تاریخ سینما است؟

تاریخ هنر هفتم فراز و نشیب‌های زیادی داشته اما یک سال خاص وجود دارد که کیفیت و تراکم آثارش دیگر هرگز تکرار نشد. اگر نگاهی دقیق به تقویم اکران بیندازید متوجه می‌شوید که بهترین سال تاریخ سینما بدون شک ۱۹۷۵ بوده است.

در این بازه زمانی کوتاه تراکمی عجیب از شاهکارهایی دیده می‌شود که هر کدام به تنهایی می‌توانستند هویت یک دهه را تعریف کنند اما همگی به طرز شگفت‌انگیزی در عرض دوازده ماه روی پرده نقره‌ای رفتند.

تنوع بی‌نظیر در فیلم های ماندگار ۱۹۷۵

از درام روانشناختی و ویرانگر پرواز بر فراز آشیانه فاخته گرفته تا طنز سیاه و ساختارشکن مانتی پایتون و جام مقدس همگی در این سال متولد شدند. اما شاید مهم‌ترین نقطه عطف اکران فیلم آرواره‌ها به کارگردانی استیون اسپیلبرگ جوان بود. این اثر نه‌تنها گیشه‌ها را فتح کرد بلکه مفهوم بلاک‌باستر تابستانی را به وجود آورد و مسیر تجاری صنعت سرگرمی را برای همیشه تغییر داد.

نکته‌ای که ۱۹۷۵ را از تمام ادوار متمایز می‌کند تنوع ژانری باورنکردنی آن است. در حالی که استنلی کوبریک با بری لیندون استانداردهای زیبایی‌شناسی بصری و نورپردازی را جابه‌جا می‌کرد سیدنی لومت با بعد از ظهر سگی اوج سینمای اجتماعی و اعتراضی را به نمایش گذاشت. حتی رابرت آلتمن با فیلم نشویل روایتی پیچیده و چندلایه را عرضه کرد که هنوز هم در مدارس معتبر سینمایی تدریس می‌شود.

این حجم از خلاقیت خالص و نوآوری باعث شده تا لقب بهترین سال تاریخ سینما برازنده این دوره باشد. برخلاف امروز که دنباله‌ها و بازسازی‌های تکراری سینما را احاطه کرده‌اند آن دوران اوج شکوفایی شاهکارهای کلاسیک و اورجینال بود. فیلمسازان در آن زمان جرات ریسک کردن داشتند و استودیوها به دیدگاه‌های هنری مولفان احترام می‌گذاشتند؛ دورانی طلایی که شاید دیگر هرگز با این غلظت در هالیوود تکرار نشود.

منبع:گجت نیوز