چرا سازههای روم باستان پس از هزاران سال هنوز پابرجا هستند؟
محققان دریافتهاند که رومیها از روشی به نام مخلوط کردن داغ (Hot mixing) استفاده میکردند. در این روش، آهک زنده (Quicklime) مستقیماً با خاکستر آتشفشانی و آب ترکیب میشد که حرارت زیادی تولید میکرد.

مهندسان امروزی بالاخره فهمیدند چرا سازههای عظیم رومی پس از هزاران سال هنوز پابرجاست در حالی که بتنهای مدرن بعد از چند دهه ترک میخورند. راز این ماجرا در بتن روم باستان و تکههای سفید رنگ آهک نهفته است.
محققان دریافتهاند که رومیها از روشی به نام مخلوط کردن داغ (Hot mixing) استفاده میکردند. در این روش، آهک زنده (Quicklime) مستقیماً با خاکستر آتشفشانی و آب ترکیب میشد که حرارت زیادی تولید میکرد.
این فرآیند باعث ایجاد تکههای آهکی کوچکی میشد که قبلاً دانشمندان تصور میکردند نشانهای از نقص در مخلوط کردن مواد است. اما حالا مشخص شده که همین تکهها نقش حیاتی در معماری باستان و ماندگاری عجیب این سازهها داشتهاند.

قابلیت خودترمیمشوندگی شگفتانگیز
وقتی بتن روم باستان ترک میخورد و آب باران به داخل آن نفوذ میکند، این تکههای آهک فعال میشوند. واکنش شیمیایی حاصل باعث میشود که کلسیم کربنات در شکافها متبلور شده و ترکها را به صورت خودکار پر کند. این مکانیزم هوشمندانه باعث شده تا بناهایی مثل پانتئون با گذشت دو هزاره همچنان استوار باقی بمانند.

این کشف میتواند انقلابی در صنعت ساختوساز امروز ایجاد کند. در حالی که تولید سیمان پرتلند امروزی انرژی زیادی میبرد و دوام کمتری دارد، با الهام از این فرمول باستانی میتوانیم سازههایی بسازیم که نیاز کمتری به تعمیر دارند و عمر مفید طولانیتری خواهند داشت.
منبع: گجت نیوز



