هوش مصنوعی، جای انسان را به موجودات فضایی لو می‌دهد!
دو دانشمند ناسا در مقاله اخیرشان که با همکاری موسسه ستی انجام شده از اثرات هوش مصنوعی بر ایجاد ارتباطات با موجودات فضایی گفته‌اند.
حیات فرازمینی که در میان مردم عامه با نام موجودات فضایی شناخته می‌شود، دارای اشکال و انواع مختلفی هستند. فرضیه وجود این بیگانگان از زمان باستان مورد پرسش بسیاری از اندیشمندان قرار گرفته است.
به گزارش گجت‌نیوز، اما با گذشت زمان و ایجاد هوش مصنوعی، اطلاعات جدیدی از این آدم فضایی‌ها منتشر شده است.
هوش مصنوعی درباره موجودات فضایی چه می‌گوید؟
اخیرا دانشمندانی از ناسا با همکاری موسسه ستی در مقاله جدیدشان که در مجله Scientific American چاپ شده به خطرات ناشی از فرستادن هوش مصنوعی به فضا پرداختند. آن‌ها معتقدند، هوش مصنوعی می‌تواند اطلاعاتی را درخصوص وجود و حیات آدم فضایی‌ها به ما بدهد.
کوین تلگراف که به عنوان یکی از معتبرترین رسانه‌های حوزه کریپتو، شناخته می‌شود، معتقد است که هوش مصنوعی به دنبال گسترش یافتن فراتر از مرزهای کره زمین است.
با تجهیز ماهواره‌ها به این ابزار، سامانه رایانه‌ای واتسون از ایستگاه فضایی بین المللی دیدن کرد. به همین علت ناسا نیز درحال ادغام فناوری هوش مصنوعی با فضا پیماهای خود است.
ناسا توضیح داده که اگر دانشمندان به دنبال جستجوی حیات بیگانه باشند و بتوانند در این مسیر، نشانه‌هایی از حیاتشان پیدا کنند، ما چت بات‌هایی همانند ChatGPT از شرکت اوپن ای آی را برای تکمیل دانسته‌ها از امکان حیات بشر در کنار فرازمینی‌ها، به فضا خواهیم فرستاد.
جستجوی فرازمینی‌ها ادامه خواهد داشت؟
این ایده فرستادن هوش مصنوعی به فضا، از طریق قرار دادن یک سیستم تعاملی بر روی یک دیسک اتفاق خواهد افتاد. جالب است بدانید، در سال ۱۹۷۷ نیز زمانی که ایالات متحده آمریکا، فضاپیمای وویچر ۱ را پرتاب کرد، دانشمندان یک دیسک مسی ۱۲ اینچی را که دارای روکش طلا بود، روی آن قرار دادند.
این دیسک توانست، داده‌هایی از جمله تصاویر، موسیقی، صداها و متنهایی را که ویژگی‌های تنوع زیستی سیاره ما را توصیف می‌کند، ضبط کند.
پس از آن در سال ۱۹۹۸ نیز فضا پیمای وویچر ۱ از پایونیر ۱۰ عبور کرد. این فضاپیما به دورترین جسم ساخته شده توسط انسان رسید. آخرین اخبار واصله از این فضاپیما نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۵ میلیارد مایل از فاصله ابتداییش دورتر شده و به هیچ تماسی از مرکز پاسخ نداده است.
وویچر ۱ پس از ۵۰ سال به مسیر ۱۵میلیارد مایلی از خانه خود رسید. با این سرعت باید تا سال ۳۰۸۴ صبر کنیم که این فضاپیما به آلفا قنطوس به نزدیک‌ترین همسایه کهکشانی ما برسد.
ایجاد ارتباط از طریق هوش مصنوعی
نویسندگان این مقاله به دنبال به روزرسانی پیام‌ها از طریق تکامل فناوری‌ها هستند. آن‌ها میخواهند به جای انتقال بخش‌هایی از وجود انسان مثل تصاویر یا آهنگ و یا نوشته، مدلی زبانی بفرستند تا بتواند امکان پرسش سوالات از بیگانگان را داشته باشد.
این کار می‌تواند موجودات فرازمینی را وادار به گفت‌وگوی غیر مستقیم با زبان فرستاده شده، کند. موجودات فرازمینی از این طریق نسبت به حیات انسان‌ها اطلاعاتی بدست می‌آورند.
در این مقاله گفته شده که ممکن است، خطراتی حیات انسان‌ها را تهدید کند. برای مثال، این موجودات می‌توانند از دانش جدیدشان علیه انسان‌ها استفاده کنند. به همین علت به دنبال راهی برای انتقال هوش مصنوعی بدون اینترنت به فضا هستیم.
راه حل‌های پیشنهادی محققین، استفاده از یک سیگنال برای انتقال داده‌ها از طریق مدل زبانی بزرگ است که امکان دارد چالش‌هایی همچون انتقال داده در فواصل سریع با سرعت بالا را برای دانشمندان به وجود بیاورد.
ناسا با ایجاد تاسیساتی در نزدیکی قمر زمین، قادر به انتقال داده در محدوده ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه است. اما ارتباط مین ستاره‌ای با فناوری‌های حال حاضر، احتمالا انتقال داده را تا ۱۰۰ بیت در ثانیه کاهش دهد.
نتیجه این اطلاعات می‌گوید که اگر شرکت متا نیز مدل Llama-۳-۷۰B را به فضا ارسال کند، دریافت داده‌های مربوط به فرازمینی‌ها ممکن است، قرن‌ها طول بکشد. راه دیگر دانشمندان، کوچک کردن داده‌هاست که زمان احتمالی دریافت نتایج را به ۲۰ سال کاهش می‌دهد.
