هزینه شارژ ماهانه برخی املاک در استانبول از ۶۲ هزار لیر فراتر رفت
در مناطق حاشیهای شارژها کاهش چشمگیر دارد و حتی ساختمانهایی با شارژ ۵۰ لیر هم دیده میشود؛ هرچند این مجتمعها تنها ماهی یک بار نظافت میشوند و بسیاری از کارها را ساکنان خود انجام میدهند.

عصرترکیه-بررسی جامع «انجمن مدیران حرفهای تأسیسات» در ترکیه نشان میدهد که بشیکتاش بیشترین و جزایر کمترین مبالغ ماهانه شارژ را در میان مناطق استانبول دارند.
به گزارش ترکیه گازته سی، بر اساس دادههای این پژوهش، میانگین شارژ در بشیکتاش به ۱۳ هزار و ۱۳۴ لیر میرسد و این منطقه در کنار بیکوز، سارییر، زیتینبورنو و شیشلی، بالاترین سطح هزینه مدیریت مجتمعها را دارد.
در مقابل، کمترین مبالغ در جزایر با میانگین ۶۴۵ لیر ثبت شده است و پس از آن چاتالجا با ۱۷۵۰ لیر، فاتح با ۱۸۱۳ لیر، آرنووتکوی با ۲۰۷۱ لیر و سیلیوری با ۲۸۳۲ لیر قرار دارند. این گزارش با عنوان «تحلیل دادههای مدیریت و شارژ فضاهای جمعی–۲۰۲۵» وضعیت مجتمعها، رزیدانسها و آپارتمانها را در سراسر استانبول بررسی کرده است.
اوزان اوزن، رئیس هیئتمدیره انجمن اعلام کرد که در مناطق مرکزی استانبول بهطور طبیعی شارژها بالاتر است؛ امری که از قیمت بالای ملک و تنوع خدمات ارائهشده ناشی میشود. او به این نکته اشاره کرد که در برخی مجتمعها خدماتی مانند سهنوبت جمعآوری زباله، کارواش، خدمات فنی منزل و امکانات گسترده دیگر ارائه میشود و همین موضوع باعث میشود برخی شارژها حتی از ۶۲ هزار لیر هم فراتر رود.
اوزن در عین حال گفت: در مناطق حاشیهای شارژها کاهش چشمگیر دارد و حتی ساختمانهایی با شارژ ۵۰ لیر هم دیده میشود؛ هرچند این مجتمعها تنها ماهی یک بار نظافت میشوند و بسیاری از کارها را ساکنان خود انجام میدهند.
اوزن همچنین توضیح داد که پیشنویس قانونی که زیر نظر «مدیریت خدمات حرفهای» وزارت محیط زیست، شهرسازی و تغییرات اقلیمی تهیه شده، با هدف تقویت سازوکار بازرسی مجتمعها تنظیم شده و در صورت تصویب، مانع بسیاری از افزایشهای سلیقهای در شارژ میشود.
در ادامه این گزارش، حقوقدان حوزه «حقوق مالکیت طبقات»، شریف کساجیک، با اشاره به افزایش شکایتهای مربوط به شارژ در استانبول گفت: شارژ از چندین قلم هزینه تشکیل میشود؛ از جمله تعمیر آسانسور و سقف، اداره فضاهای مشترک، نگهداری فضاهای سبز و ورزشی، دستمزد کارکنان و در برخی مجتمعها هزینههای سیستمهای مرکزی مانند گاز و آب. او تأکید کرد که تعداد کارکنان، اندازه فضاهای اجتماعی و هزینه انرژی مستقیماً سطح شارژ را تعیین میکند.
کساجیک همچنین یادآور شد که حضور مالکان در مجمع سالانه بسیار مهم است، زیرا مبلغ شارژ توسط خود ساکنان تعیین میشود و هرکس میتواند در تعیین مبالغ واقعی و قابلقبول نقش داشته باشد. او افزود مالکان میتوانند نسبت به شارژ مصوب مجمع تا یک ماه پس از جلسه شکایت کنند و نسبت به افزایشهای میانسال که از سوی مدیریت انجام میشود، ظرف هفت روز پس از ابلاغ اعتراض داشته باشند.
او با اشاره به اهمیت انتخاب مدیران کارآمد گفت: نظارت در بسیاری از مجتمعها دچار مشکل است زیرا ناظران از میان مالکان انتخاب میشوند، در حالی که بودجههای بزرگ باید توسط افراد حرفهای بررسی شود. کساجیک تأکید کرد که برای رعایت عدالت در شارژ، باید «طرح مدیریت» هر مجتمع بهطور اختصاصی تدوین شود؛ زیرا در برخی مجتمعها واحدهای کوچک یک خوابه همان هزینهای را پرداخت میکنند که ویلاهای ۳۰۰ تا ۵۰۰ مترمربعی میپردازند.
این کارشناس یکی از مشکلات رایج را نیز مشارکت اجباری واحدهای تجاری و طبقات همکف در هزینههای مربوط به آسانسور و فضاهای اجتماعی دانست و این موضوع را ناشی از نقص در طرحهای مدیریت توصیف کرد.


