نقش آبشیرینکنهای خورشیدی در مدیریت بحران کم آبی
با افزایش دما و تغییر الگوهای بارش، بسیاری از مناطق دنیا و کشورهای زیادی در معرض خطر جدی کم آبی قرار گرفته است؛ اما دانش و فناوریهای نوین چگونه میتوانند به کمک این بحران بیایند؟

کمآبی، معضلی که امروز بخش بزرگی از کشورهای دنیا را تهدید میکند، نه فقط یک مشکل محلی بلکه یکی از بزرگترین بحرانهای جهانی است.
فناوریهای نوین برای مقابله با کمآبی
به گزارش همشهری آنلاین، بعضی کشورها باوجود داشتن تمدنی کهن و منابع آب فراوان درگذشته، امروز با بحرانی عمیق مواجه است؛ بحرانی که از کمآبی ناشی شده و زندگی میلیونها نفر را تحتتأثیر قرار داده است. این مشکل نهتنها به کاهش منابع آبی سطحی و زیرزمینی مربوط است، بلکه به دلیل افزایش مصرف بیرویه، خشکسالیهای پیدرپی و تغییرات اقلیمی، وضعیت بغرنجتر شده است.
خوشبختانه در سطح جهان، فناوریهای نوین مانند استفاده از آبشیرینکنهای پیشرفته، مدیریت هوشمند منابع آب و فناوریهای بحران هستند. بررسی ابعاد بحران کمآبی در ایران و نگاهی به راهکارهای علمی و عملی جهان میتواند مسیر نجات این سرزمین خشک را هموار سازد.
آبشیرینکنهای خورشیدی
به گزارش نشریه Water Research Journal ۲۰۲۵ یکی از فناوریهای پیشرفته، دستگاههای آبشیرینکن خورشیدی هستند که باانرژی پاک خورشید، آب دریا را به آب قابل شرب تبدیل میکنند. این فناوری در کشورهای حاشیه خلیجفارس و مناطق خشک جهان به طور موفقیتآمیزی اجرا شده است.
مدیریت هوشمند منابع آب
گزارشهای جهانی آب ۲۰۲۵، سازمان ملل متحد (UN-Water) نشان میدهد استفاده از سیستمهای هوشمند پایش و مدیریت مصرف آب، با کمک اینترنت اشیا (IoT) و دادههای بزرگ، به کشاورزان و شهرها کمک میکند مصرف آب را بهینه کنند و هدررفت را کاهش دهند.
بازچرخانی و استفاده مجدد از آب
فناوری تصفیه و بازچرخانی فاضلابهای شهری و صنعتی میتواند بخش بزرگی از نیازهای غیرشرب را تأمین کند و فشار بر منابع آب تازه را کاهش دهد.
الگوی مصرف و فرهنگسازی؛ کلید حل بحران
علاوه بر فناوری، اصلاح الگوی مصرف و فرهنگسازی در استفاده بهینه از آب، نقشی حیاتی دارد. آموزش عمومی، سیاستهای تشویقی و قوانین بازدارنده میتواند رفتار مصرفکنندگان را تغییر دهد و به حفظ منابع آب کمک کند.
بازسازی منابع آب
بحران کمآبی نیازمند توجهی جدی و اقدامی همهجانبه است. ترکیب دانش علمی، فناوریهای نوین و تغییر نگرش اجتماعی میتواند این تهدید خاموش را به فرصتی برای بازسازی منابع آب تبدیل کند. اگر امروز قدمهای درست برداشته شود، مناطق خشک و کم آب نهتنها کمآبی را پشت سر می گذارند، بلکه می توانند به الگوی مدیریت پایدار منابع آب در منطقه تبدیل شوند.