مناطقی در ایران که باید منتظر زلزلههای بزرگ باشند
استاد پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی با بررسی وضعیت زمینساختی ایران و مفهوم «قفلشدگی گسلها»، مناطقی مانند ایران مرکزی و البرز را به دلیل قفلشدگی بالای گسلهایشان، در معرض خطر وقوع زلزلههای بزرگ و کمتعدادتر معرفی کرد و در عین حال، زاگرس را با زلزلههای کوچک و مکرر توصیف نمود.

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی در گفتوگو با خبرآنلاین عنوان میکند: «مناطق با قفلشدگی کم مانند زاگرس، دارای زلزلههای کوچک مکرر اما پتانسیل زلزلههای بزرگ کمتری هستند. در مقابل، مناطق با قفلشدگی زیاد مانند ایران مرکزی و البرز در معرض خطر زلزلههای بزرگتر و کمتعدادتر هستند.»
مفهوم «قفلشدگی گسلها» نقش کلیدی در پیشبینی زلزلههای ایران دارد و مناطق مختلف با توجه به میزان این قفلشدگی، رفتار متفاوتی در برابر زمینلرزهها از خود نشان میدهند. قفلشدگی یا جفتشدگی در گسلهای زمینساختی توصیف میکند که چگونه در یک گسل، دو طرف صفحه گسله به هم چسبیدهاند.
هنگامی که صفحات به شدت جفت میشوند، گیر میکنند و نمیتوانند به راحتی از کنار یکدیگر بلغزند، استرس و انرژی در گذر زمان با همین درگیری صفحات برای رسیدن به امکان جابهجایی، به تدریج زیاد میشود. هنگامی که تنش بیش از اصطکاک نگهدارنده آنها باشد، صفحات ناگهان میلغزند و بخشی از انرژی را به صورت زلزله آزاد میکنند.
البته بخشی از جابهجایی به صورت خزش انجام میشود که در آن صفحات به آرامی با کمترین مقاومت از کنار یکدیگر میلغزند و به تدریج با حرکت آهسته و ثابت به نام خزش لرزهای، استرس را آزاد میکنند. این شیوه آزاد شدن انرژی احتمال وقوع زلزلههای بزرگ را کاهش میدهد.