در یک شب فوق العاده و بی‌نظیر، مهدی طارمی توانست مرد شماره یک دیدار تیمش برابر ستاره سرخ بلگراد باشد و ضمن اینکه دو پاس گل به آرناتوویچ و لائوتارو داد، یک گل نیز از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند تا عنوان بهترین بازیکن میدان را از آن خود کند.
به گزارش ورزش سه، طبیعی بود که تصویر طارمی روی جلد اصلی روزنامه گاتزتا دلو اسپورت دیده شود، روزنامه‌ای که توجه خود را به دو باشگاه شهر میلان معطوف کرده است. آنها در ستایش اینتر، از تیتر “قدرت‌نمایی اینتر” استفاده کرده و در ادامه نوشته‌اند: جادوی چالهان‌اوغلو، سپس نمایش طارمی و جهش در جدول.
گاتزتا سپس در صفحه ششم، به صورت خاص به مهدی طارمی پرداخته و بخشی از مصاحبه او را در تیتر خود استفاده کرده و نوشته است: “گل می‌زند و پاس گل می‌دهد: «خوشحالم که سهم خودم را ادا کردم.» ”
در گزارش گاتزتا آمده است:
این فوتبال است؛ بازی‌ای که مردم را به هم نزدیک می‌کند، هنری که غرب و شرق را پیوند می‌دهد: مهاجم جدید اینتر برای انجام این هنر از ایران به میلان آمده است. او وقتی در ژوئیه به اینجا رسید، خواهان شب‌های پرافتخار در یک باشگاه بزرگ اروپایی بود. حالا که اکتبر آغاز شده و هوا سردتر می‌شود، او سرانجام اولین لذت واقعی‌اش را تجربه کرد. در یک شب، دو پاس گل به دو هم‌تیمی مختلف داد و همچنین اولین گلش را با پیراهن اینتر به ثمر رساند. از روی نقطه پنالتی، همان تخصص خودش.
خوب بازی کردم و از هم‌تیمی‌هایم که کمکم کردند تشکر می‌کنم، این برای من عالی بود» مهدی با صدایی آرام، اما با روحیه یک جنگجوی ایرانی در پایان گفت: «واقعاً هیجان‌زده هستم. زمان زیادی طول کشید تا گل بزنم، اما همیشه در تمرین‌ها همه چیز را داده‌ام. ما به عنوان یک باشگاه بزرگ می‌خواهیم حتی لیگ قهرمانان را نیز ببریم. اینجا در اینتر برای هر مسابقه می‌جنگیم.»
طارمی‌ای که هواداران اینتر به تدریج در حال کشف او هستند، موجودی ناشناخته و متفاوت است: او با اطمینان کامل و به صورت آزاد گرفته شده است، زیرا ویژگی‌هایی دارد که در خط حمله سیمونه وجود نداشت. او دقیقاً همان چیزی است که کمبودش حس می‌شد: مهاجمی که دیگر مهاجمان را کامل می‌کند، بدون اینکه هیچ‌یک از آنها احساس کمبود کنند.
از مهاجم اول به مهاجم دوم تغییر نقش می‌دهد، بسته به اینکه کنار چه کسی بازی می‌کند: گاهی کنار لائوتارو، مثل آخرین لحظات این بازی، یا تورام، مثل بازی مقابل منچستر سیتی، و حتی آرناتوویچ که دیروز به طور غیرمنتظره‌ای در ترکیب اصلی بود. همیشه با سبک منحصر به فرد خود: طارمی می‌داند چگونه همزمان هم با ظرافت و هم با خشونت بازی کند.
او با توپ فنی است، اما وقتی باید توپ را از مدافعان بگیرد، سخاوتمند است. دیروز این اتفاق افتاد وقتی پاس گل‌ها را اول به آرنا و بعد به لائوتارو داد، این را ثابت کرد. سومین پاس گلش که برای کاپیتانش بود، منجر به پنالتی شد. وقتی دید که مارتینز توپ را به ایرانی سپرد تا او گل بزند، تمام ورزشگاه از خوشحالی کف زد.
به هر حال، طارمی میانگین عالی‌ای در زدن پنالتی‌ها دارد: او در مجموع در تیم‌های باشگاهی و ملی، ۵۵ پنالتی به ثمر رسانده و تنها ۹ پنالتی را از دست داده است. در این سیستم جدید اینزاگی، با چرخش استراتژیک همه بازیکنان، او نیز باید به جابجایی بین زمین و نیمکت عادت کند. این سرنوشتی است که سایر مهاجمان هم دارند و در هر صورت، پیشرفتی نسبت به فصل گذشته است که تنها تورام به‌عنوان گزینه اصلی خط حمله بود. صرف‌نظر از اتفاقاتی که در ادامه فصل رخ می‌دهد، مهدی این یکم اکتبر را فراموش نخواهد کرد.
