قصری در زعفرانیۀ تهران که «زمان» در آن متوقف شده است (+عکس)
ساعتهای این قصر برای نشان دادن زمان نیستند؛ آنها قرار است ما را در زمان به عقب برگردانند. اینجا موزۀ «تماشاگه زمان» است؛ یکی از آثار ارزشمند معماری و نخستین موزه ساعت ایران. قدمت بنای اولیه این عمارت به دوران قاجار بازمیگردد اما با مرمتها و تزیینات نفیسی که در دورههای بعدی بر روی آن انجام شد، به یکی از زیباترین بناهای تاریخی تهران تبدیل شده است.

این ساختمان در ابتدا یک خانه روستایی خشت و گلی و ساده در باغ فردوس بود که بعدها توسط حسین خداداد، صنعتگر و کارآفرین ایرانی، خریداری شد. وی در سال ۱۳۴۶ با همکاری بهترین استادکاران ایرانی این بنا را مرمت و بازسازی کرد و طی ده سال تلاش بیوقفه، آن را به عمارتی باشکوه تبدیل نمود.
به گزارش فرادید، در جریان این فرایند مرمت و نوسازی، اسکلت چوبی ساختمان با اسکلت آهنی جایگزین شد، طبقهای جدید بر روی بنا افزوده گردید و طراحی داخلی با ظرافت خاصی انجام گرفت.
از مهمترین ویژگیهای معماری این عمارت میتوان به تزیینات گچبری شگفتانگیز و مسحورکننده، کاشیکاری، گرهچینی، حجاری، آینهکاری و منبتکاری اشاره کرد که در هماهنگی کامل با سبک معماری دوره قاجار اجرا شدهاند.
استاد حاج عبدالکریم نوید تهرانی، به همراه گروهی از چهل هنرمند برجسته، طی سیزده سال (از ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۶) گچبریهای این بنا را انجام دادند. این گچبریها که سرشار از نقوش اسلیمی و طرحهای الهامگرفته از قالی ایرانی هستند، از شاهکارهای معماری سنتی ایران محسوب میشوند.
همچنین، استادکارانی مانند استاد فرهاد یحییپور و استاد حسین کاشی با اجرای گرهچینیهای چوبی بر درها و پنجرهها، هنر ایرانی را در این عمارت به نمایش گذاشتهاند.
این ساختمان در سال ۱۳۷۸ به موزه تماشاگه زمان تبدیل شد و امروزه مجموعهای از انواع ساعتهای مکانیکی و تاریخی در آن نگهداری میشود. در این موزه، بازدیدکنندگان میتوانند سیر تکامل ابزارهای زمانسنجی، از ساعتهای آبی و شنی گرفته تا ساعتهای جیبی متعلق به شخصیتهای تاریخی مثل ناصرالدین شاه را مشاهده کنند.
موزه تماشاگه زمان نهتنها مکانی برای نمایش ابزارهای زمانسنجی است، بلکه نمونهای فاخر از معماری ایرانی نیز هست. این بنای ارزشمند که در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، همچنان یکی از دیدنیترین عمارتهای تاریخی تهران محسوب میشود و یادگاری زنده از هنر و مهارت استادکاران ایرانی است.