سیستم تعلیق مک فرسون چیست و چه کسی آن را اختراع کرده است؟

بسیاری از خودروهای امروزی به سیستم تعلیق مک فرسون مجهز هستند اما این سیستم تعلیق اختراع کیست؟

به گزارش پدال، شاید در حال برنامه‌ریزی برای خرید خودرویی نو باشید و تاکنون به این نکته توجه نکرده باشید، اما سیستم تعلیق به اندازه اجزای کلیدی مانند موتور، سیستم انتقال قدرت و ترمزها اهمیت دارد. توصیه‌های تأییدشده مکانیک‌ها برای خرید خودروی کارکرده تقریباً همیشه شامل راهنمایی‌هایی برای بررسی قطعات فرسوده تعلیق، بلبرینگ‌های چرخ و سایر بخش‌هاست. اگر به دنبال خودرویی با محور جلو محرک هستید، احتمالاً سیستم تعلیق آن از نوع مک‌ فرسون است چراکه رایج‌ترین نوع سیستم تعلیق برای این خودروها محسوب می‌شود.

سیستم تعلیق مک ‌فرسون که توسط ارل اس. مک‌ فرسون اختراع شد، نوعی طراحی تعلیق مستقل است که شوک‌ جذب و فنر مارپیچ را در یک مجموعه واحد ترکیب می‌کند. از نظر تئوری، این سیستم برای اطمینان از پایداری و راحتی در رانندگی طراحی شده و با تحمل وزن خودرو، جذب شوک‌های جاده‌ای و حفظ تماس لاستیک با سطح جاده، عملکرد بهتری ارائه می‌دهد.

در مقایسه با انواع دیگر مانند تعلیق با میله فشار، سیستم مک‌ فرسون از اجزای کمتری برخوردار است، اما هر یک از این اجزا نقش مهمی در عملکرد مجموعه ایفا می‌کنند. فنر مارپیچ شوک‌های جاده را جذب می‌کند، درحالی‌که شوک جذب یا دامپر حرکت فنر را کنترل می‌کند. در همین حال، محفظه اصلی نیز پشتیبانی ساختاری فراهم می‌کند؛ بخش بالایی آن مستقیماً به بدنه خودرو متصل است و بخش پایینی به مفصل فرمان وصل می‌شود.

با وجود ممکن بودن تفاوت‌های جزئی، سادگی طراحی پایه مک ‌فرسون به کارایی ابعادی منجر می‌شود و فضای بیشتری در محفظه موتور فراهم می‌کند. به همین دلیل، این سیستم انتخاب اصلی خودروسازانی است که خودروهای جمع‌وجور، محرک جلو و با بدنه یکپارچه تولید می‌کنند.

مهندس آمریکایی ارل اس. مک‌ فرسون این سیستم تعلیق را در اواخر دهه ۱۹۴۰ اختراع کرد. شایع است که او این ایده را در زمان همکاری با جنرال موتورز، مالک شورولت، مطرح کرد. گفته می‌شود نسخه اولیه این سیستم را برای شورولت کادت طراحی کرد تا تعلیقی اقتصادی‌تر و با صرفه‌جویی در فضا ارائه دهد، با آگاهی از اینکه جنرال موتورز پس از جنگ جهانی دوم به سمت تولید خودروهای کوچک‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر حرکت می‌کرد. با این حال، به دلیل کمبود مواد خام، این پروژه متوقف شد.

پس از این رویداد، مک ‌فرسون از جنرال موتورز جدا شد، اما به سرعت به تیم فورد بریتانیا دعوت شد. او توانست در فورد طراحی متوقف‌شده را بازیابی و توسعه دهد؛ اولین سیستم تعلیق جلوی مستقل مک ‌فرسون با فورد کانسال در اواخر سال ۱۹۵۰ و با زفیر تنها یک ماه بعد معرفی شد.

لازم به ذکر است که این دو مدل تنها در بریتانیا عرضه شدند. چند سال طول کشید تا سیستم مک‌ فرسون در سایر بازارهای اروپایی گسترش یابد؛ فورد آلمان در سال ۱۹۵۷ مدل ۱۷M را راه‌اندازی کرد. خودروسازان ژاپنی نیز به این اختراع توجه نشان دادند و تویوتا کرولا اولین خودروی سواری ژاپنی بود که از این سیستم استفاده کرد. با پذیرش این اختراع توسط برندهای بین‌المللی، سیستم تعلیق مک ‌فرسون به‌تدریج به رایج‌ترین سیستم تعلیق جلوی خودروها تبدیل شد و امروزه در حدود ۸۰ درصد از خودروهای سواری به کار می‌رود.