رشد عجیب گرگهای منقرضشده پس از مهندسی ژنتیک
گرگهای وحشت (Dire Wolves) بیش از ۱۲ هزار سال پیش منقرض شدند، اما حالا علم بشر موفق شده آنها را دوباره به زندگی بازگرداند.

گرگهای وحشت (Dire Wolves) بیش از ۱۲ هزار سال پیش منقرض شدند، اما حالا علم بشر موفق شده آنها را دوباره به زندگی بازگرداند.
به گزارش روزیاتو، جالبتر اینکه این موجودات عظیمالجثه، که با سریال بازی تاجوتخت به شهرت رسیدند، تنها ظرف چند ماه، دو برابر اندازه اولیهشان رشد کردهاند. سه تولهگرگ با نامهای رومولوس، رمولوس و کالیسی که نخستین نمونههای مهندسی ژنتیکیشده از گرگهای وحشت هستند، اکنون حتی از گرگهای خاکستری نیز بزرگتر شدهاند.
این گرگها حاصل پروژه شرکت Colossal Biosciences هستند؛ شرکتی در تگزاس که با بهرهگیری از پیشرفتهترین فناوریهای مهندسی ژنتیک، به دنبال بازگرداندن گونههای منقرضشدهای مانند ماموت پشمالو، دودو و ببر تاسمانی به حیات است.
در یک ویدیوی تازه منتشرشده، تیم پژوهشی شرکت Colossal فاش کرد که رومولوس و رمولوس — دو تولهگرگ نر — اکنون بیش از شش ماهشان است و هرکدام بیش از ۴۰ کیلوگرم وزن دارند. این وزن حدود ۲۰ درصد بیشتر از اندازه یک گرگ خاکستری معمولی است؛ به همین دلیل، این دو توله را میتوان نزدیکترین موجودات به گرگهای وحشت واقعی در بیش از ۱۰ هزار سال گذشته دانست.
رومولوس و رمولوس در اول اکتبر سال گذشته به دنیا آمدند، در حالیکه کالیس — تنها مادهگرگ این گروه — امسال در ماه ژانویه متولد شد و کوچکترین عضو این دسته بهشمار میرود. در ویدیویی که توسط شرکت Colossal منتشر شده، این دو تولهگرگ نر در حال دویدن، بازیکردن و دنبالکردن یکدیگر هستند؛ رفتارهایی دوستانه که نشانهای از پیوند اجتماعی سالم در میان آنهاست. این حیوانات پس از ترک آزمایشگاه، بهخوبی با محیط طبیعی و فضای باز جدیدشان سازگار شدهاند.
مت جیمز، مدیر ارشد امور جانوری شرکت Colossal، در اینباره میگوید: «اینها گرگهای درشتاندام و نیرومندی هستند که شباهت بسیاری به نمونههای باستانی که ما آنها را میشناسیم دارند.»
تولهها اکنون آماده اولین معاینه کامل پزشکی خود میشوند؛ آزمایشاتی که شامل سیتیاسکن، آزمایش خون و بررسی وضعیت استخوانها، ماهیچهها و رشد بدن آنها خواهد بود. دانشمندان میگویند تغییرات جسمی قابلتوجه مانند جثه غیرعادی بزرگ این تولهها نشان میدهد که ژنهای گرگهای وحشت که پیش از تولد در دیانای آنها مهندسی شده، اکنون بهطور فعال در حال شکلدادن به روند رشدشان هستند.
تیم تحقیقاتی همچنین بهروزرسانیای درباره وضعیت کالیسی — تنها مادهگرگ این گونه — ارائه داد و او را «کمی کوچکتر و کمی جوانتر» توصیف کرد. بهگفته پژوهشگران، مادهگرگها بهطور طبیعی جثهای کوچکتر دارند و معمولاً با سرعتی کندتر نسبت به نرها رشد میکنند. جیمز میگوید: «کالیسی در حال حاضر حدود ۱۶ کیلوگرم وزن دارد؛ با این حال، همچنان حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد بزرگتر از گرگهای خاکستری معمولی است.»
در حال حاضر کالیسی بهصورت مجزا نگهداری میشود تا زمانیکه بهاندازه کافی رشد کند و بتواند با ایمنی کامل به برادران بزرگترش بپیوندد. تیم شرکت Colossal با دقت روند رشد او را تحت نظر دارد تا در آینده کالیسی را بهصورت تدریجی و مرحلهبهمرحله به گروه اضافه کند.
جیمز در این ویدیو که آن را در انتهای این مطلب قرار دادهایم، رشد تولهها را چشمگیر توصیف کرده و میگوید آنها تمامی مراحل پیشبینیشده رشد را بهخوبی طی کردهاند. در حال حاضر، تولهها از رژیم غذایی بزرگسالان پیروی میکنند که شامل غذای خشک باکیفیت مخصوص سگها، گوشت چرخکرده درجهیک (مناسب برای حیوانات شکاری) و استخوان است — عناصری که در رشد غریزه شکار آنها موثر است. پیج مکنیکول، مدیر بخش نگهداری حیوانات شرکت Colossal، میگوید: «رمولوس واقعاً نقش آلفا (رهبر گله) را بهعهده گرفته و رومولوس بیشتر در موقعیت فرمانپذیر و تابع قرار دارد.»
با اینکه رمولوس از نظر جثه کمی کوچکتر از رومولوس است، اما رفتار غالبتری دارد. او دائماً محیط اطراف را زیر نظر میگیرد و پیش از هر اقدامی فکر میکند — رفتاری که مکنیکول آن را «زیرکانه و محاسبهشده» ارزیابی مینماید. این ویژگیها رمولوس را به رهبری استراتژیک تبدیل کرده؛ رومولوس، اگرچه بزرگتر است و اغلب اوقات پیشقدم میشود، اما در نهایت از رمولوس پیروی میکند — الگویی معمول برای نرهای بتا در ساختار اجتماعی گلهها.
مکنیکول میگوید: «این رویه ممکن است با بزرگتر شدن آنها تغییر کند، بهخصوص زمانی که همگلهای کوچکترشان، کالیسی، به گروه ملحق شود.» تیم بهدقت در حال معرفی تدریجی کالیسی به رومولوس و رمولوس است و این فرایند با ملاقاتهایی از پشت حصار آغاز شده. جیمز میگوید: «ما دنبال نشانههای قویای هستیم که نشان دهد آنها از نظر اجتماعی با یکدیگر سازگارند.» هدف نهایی این پروژه، رهاسازی هر سه گرگ — رومولوس، رمولوس و کالیسی — در یک منطقه حفاظتشده خصوصی است تا بتوانند بهعنوان یک گله واقعی زندگی کنند.
شش ماه پیش، شرکت Colossal با اعلام تولد این سه تولهگرگ، خبرساز شد و ادعا کرد که موفق به بازگرداندن گونه انقراضی گرگ وحشی شده است. این حیوانات که با سریال بازی تاجوتخت به شهرت جهانی رسیدهاند، بیش از ۱۲ هزار سال پیش در آمریکای شمالی میزیستند و پس از آن نیز منقرض شدند. این تولهها در واقع ترکیبی از نژادهای مختلف هستند و در آزمایشگاه ساخته شدهاند؛ گرگهایی از نژاد خاکستری که بهطور ژنتیکی اصلاح شدهاند تا ویژگیهای گرگهای وحشت دوران باستان را داشته باشند.
دانشمندان با مقایسه DNA گرگهای وحشت منقرضشده با گرگهای خاکستری امروزی، موفق شدند ۱۴ ژن متفاوت را شناسایی کنند. سپس ۲۰ تغییر ژنتیکی در DNA گرگهای خاکستری اعمال کردند تا آنها شباهت بیشتری به گرگهای وحشت باستانی پیدا کنند — هم از نظر ظاهر و هم از نظر جثه.
نیک رولِنس، استاد و مدیر آزمایشگاه باستانژنتیک دانشگاه اتاگو، به دیلیمیل میگوید: «برای اینکه واقعاً بتوانیم یک گونه منقرضشده را بازگردانیم، باید بتوانیم آن را شبیهسازی کنیم… اما مشکل اینجاست که نمیتوان حیوانات منقرضشده را شبیهسازی کرد، چون DNA آنها بهخوبی حفظ نشده… در واقع این پروژه، بازسازی کامل یک گرگ وحشت واقعی نیست، بلکه بازآفرینی ژنتیکی از طریق گرگهای خاکستری مدرن است.»
فرایند بازآفرینی این حیوانات با استخراج DNA باستانی آنها از فسیلهای به جا مانده آغاز شد و سپس این دادهها با DNA گرگ خاکستری امروزی مورد مقایسه قرار گرفتند. در گام بعدی، دانشمندان تغییراتی در ژنهای گرگ خاکستری اعمال کردند تا آن را به گرگ عظیمالجثه منقرضشده درآورند؛ و نهایتاً این ماده ژنتیکی اصلاحشده را درون یک مادر جایگزین قرار دادند؛ نتیجهاش تولد تولهگرگهایی بود که از نظر ژنتیکی شبیه گرگهای عظیمالجثه هستند.
رومولوس، رمولوس و کالیسی از همین طریق متولد شدند — روشی که شرکت Colossal از آن بهعنوان بخشی از جعبهابزار احیای انقراض (de-extinction toolkit) یاد میکند. این شرکت همچنین اعلام کرده هدف نهایی آنها، جبران آسیبهای زیستمحیطی گذشته است که بهواسطه فعالیتهای انسانی همچون شکار بیرویه و تخریب زیستگاهها به طبیعت وارد شده. در وبسایت رسمی Colossal آمده است که: «ما متعهد به جبران گذشته و بازسازی طبیعت در مقیاس جهانی هستیم.»
کارشناسان هشدار دادهاند که ایجاد جانوران گوشتخوار عظیمالجثه — حتی در شرایط کنترلشده و تحت حفاظت — میتواند پیامدهای غیرمنتظرهای بهدنبال داشته باشد. طبق آمار مؤسسه تحقیقات طبیعت نروژ، بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰، ۲۶ مورد حمله مرگبار گرگ به انسان در سطح جهان گزارش شده است.
نیک رولِنس در اینباره میگوید: «اگر این گرگهای جدید در طبیعت رها شوند و جمعیت خودپایدار تشکیل دهند، ممکن است بتوانند شکارهایی بزرگتر از آنچه گرگهای خاکستری انجام میدهند را از پا درآورند.» او همچنین هشدار داد که اگر این گرگهای ترکیبی آزمایشگاهی با جمعیتهای وحشی جفتگیری کنند، ژنهای اصلاحشده آنها میتواند در طبیعت پخش شده و تعادل اکوسیستم را بر هم بزند.
در حال حاضر، تیم پژوهشی میگوید اندازه نهایی این گرگها هنوز مشخص نیست، اما آنها در حال بررسی علائمی هستند که نشان دهد تولهها ممکن است به اندازه اجداد منقرضشده خود برسند. طبق فسیلهای به جا مانده و گزارش خدمات پارکهای ملی آمریکا، گرگهای عظیمالجثه منقرضشده در گذشته حدود ۹۰ سانتیمتر قد (از ناحیه شانه) داشتند، طول بدنشان تا ۱۸۰ سانتیمتر میرسید و حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد سنگینتر از گرگهای خاکستری امروزی بودند — یعنی وزنی در حدود ۶۰ تا ۷۰ کیلوگرم.