خطرات شیر خام
این باکتری‌ها مانند سالمونلا، ای کولای، کمپیلوباکتر و لیستریا، می‌توانند طیف وسیعی از بیماری‌ها را از مشکلات خفیف دستگاه گوارش گرفته تا عوارض شدید و حتی تهدیدکننده زندگی مانند نارسایی کلیه و فلج ایجاد کنند.
این باکتری‌ها مانند سالمونلا، ای کولای، کمپیلوباکتر و لیستریا، می‌توانند طیف وسیعی از بیماری‌ها را از مشکلات خفیف دستگاه گوارش گرفته تا عوارض شدید و حتی تهدیدکننده زندگی مانند نارسایی کلیه و فلج ایجاد کنند.
به گزارش همشهری آنلاین، علائم رایج عفونت ناشی از این باکتری‌ها شامل استفراغ، اسهال (گاهی خونی)، دل‌پیچه و تب است.
در برخی موارد، مصرف شیر خام می‌تواند منجر به عوارض شدیدی مانند نشانگان گیلن باره (فلج) و نشانگان همولیتیک اورمیک (نارسایی کلیه، سکته مغزی و مرگ) شود.
زنان باردار، کودکان خردسال، سالمندان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف به ویژه در معرض بیماری‌های شدید ناشی از شیر خام هستند.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد شیر خام نسبت به شیر پاستوریزه مزایای تغذیه‌ای بیشتری نسبت به خطرات آن دارد.
پاستوریزاسیون یک فرآیند حرارتی است که به طور موثر باکتری‌های مضر را از شیر حذف می‌کند و آن را برای مصرف ایمن می‌سازد. پاستوریزاسیون برای دهه‌ها یک اقدام بهداشت عمومی بوده است و خطر بیماری‌های ناشی از غذا مرتبط با مصرف شیر را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.
گرچه برخی افراد ممکن است به مزایای بالقوه شیر خام اعتقاد داشته باشند، خطرات مربوط با آلودگی باکتریایی و احتمال ابتلا به بیماری‌های شدید بسیار شدیدتر از این مزایای احتمالی است.
پاستویریزاسیون شیر با دو روش شایع انجام می‌شود: پاستوریزاسیون با دمای بالای کوتاه‌مدت که با رساندن دمای شیر به ۷۲ درجه سانتی‌گراد برای ۱۵ ثانیه انجام می‌شود و پاستویزاسیون با دمای پایین درازمدت که در آن دمای شیر برای نیم ساعت به ۶۳ درجه سانتی‌گراد رسانده می‌شود. پس از حرارت دادن شیر به سرعت سرد می‌شود تا از رشد باکتری‌ها جلوگیری شود.
