کشف جونده نادری با ابعادی به اندازه ی نوزاد انسان (+عکس)

جونده ای نادر با ابعادی به اندازه‌ی نوزاد انسان، برای اولین بار توسط دوربین شکار شد.

به گزارش عصر ترکیه، اگر این تصاویر از جانب جنگلبانان یک جنگل باستانی در جزایر سلیمان نبودند، دانشمندان هیچگاه به آن توجهی نمی‌کردند: یک گونه موش‌مانند با ابعاد غیرمعمول که به آرامی درختان زندگی می‌کند و با دندان‌های تیز و غول‌پیکر خود به سختی نارگیل‌ها را می‌شکند.

این موجود به اندازه‌ی طول یک نوزاد تازه متولد شده و با وزنی معادل یک کیلوگرم، یکی از بزرگ‌ترین و نادرترین موش‌های جهان است. به نظر می‌رسد تنها در تاریکی شب بیرون می‌آید.

این موجود توسط ساکنان بومی جزیره لوپا وانگونو با نام «ویکا» (Uromys vika) شناخته می‌شود و با وجود ابعاد بزرگش، سال‌هاست که دانشمندان تنها روایاتی از افرادی که خود را ساکنین جنگل‌های منطقه مدیریت منابع جامعه زایرا می‌دانند، شنیده بودند.

اکنون، دانشمندان کمتر از ۹۵ تصویر از این موجود شبانه‌خوار جمع آوری کرده‌اند.

«گرفتن تصاویر موش بزرگ وانگونو برای اولین بار، خبر بسیار خوبی برای این گونه نا شناخته است.»، طبق گفته های تایرون لاوری، دانشمند پستاندار شناس از دانشگاه ملبورن که در تحقیقات خود با نگهبانان محلی زایرا و دانشمندان دانشگاه ملی جزایر سلیمان همکاری کرده است: «تصاویر نشان می‌دهند که موش بزرگ وانگونو در جنگل‌های اصلی زایرا زندگی می‌کند و این زمین‌ها (به ویژه منطقه قبیله دوکوسو) آخرین محل زندگی این گونه‌اند.»

سال‌هاست که بررسی‌های گسترده‌ در جنگل زایرا در وانگونو هیچ اثری از این گونه نشان نداده‌است و متخصصان تنها موش‌های سیاه مهاجم را شناسایی کرده‌اند تا اینکه در سال ۲۰۱۷، یک شرکت چوب‌بری حین قطع یک درخت بزرگ در جنگل، لاشه‌ی حیوانی عجیب را پیدا کرد.

این حیوان همان «ویکا» اسطوره‌ای بود که برای اولین بار وجودش به جامعه علمی اثبات شد. این اولین گونه جدید موش از جزایر سلیمان است که به مدت بیش از ۸۰ سال از توصیف آن گذشته‌‌بود.

علارغم کشف این گونه موش، چند سال طول کشید تا دوربین‌های تله‌گذاری به صورت استراتژیک تصاویر این گونه را در حال فعالیت و دویدن در بالای درختان و روی زمین ثبت نمایند. این تصاویر در نوع خود منحصر به فرد است.

لاوری وتیمش این اکتشاف را نتیجه بهره مندی از دانش سنتی گسترده ی قبیله‌های دوکوسو، سوگیلی وتاووامای که آخرین نگهبانان جنگل‌های باستانی لوپا وانگونو هستند، می‌دانند.

پژوهشگران بر این باورند که حداقل چهار عضو از این گونه از جمله یک نر و دو ماده را شناسایی کرده‌اند. جمعیت کلی این گونه در جزیره وانگونو نامشخص است اما این گونه به عنوان یک گونه که در معرض انقراض است در نظر گرفته می‌شود.

طبق بیانات لاوری: «این یک لحظه بحرانی برای آینده آخرین جنگل‌های وانگونو است که ساکنین زایرا برای حفاظت از آن‌ها ۱۶ سال است که می جنگند.»

«مجوز قطع درختان در زایرا صادر شده است و اگر ادامه یابد، بدون شک منجر به انقراض این موش بزرگ وانگونو خواهد شد.»

درختانی که زیستگاه ویکاست، از همان گونه درختانیست که مورد توجه شرکت های چوب بری قرار دارد. با این وجود، در نوامبر سال ۲۰۲۲، دولت جزایر سلیمان مجوز قطع درختان را در زمین های قبیله دوکوسو صادر کرد.

نمایندگان قبیله درخواست تجدیدنظر کردند. تصمیم نهایی در این زمینه، بر آینده ویکا و بسیاری دیگر از گیاهان و جانوران خشکی و دریا تأثیر خواهد گذاشت.
مارایاه تالیلوتو، ساکن زایرا، می گوید: «اگر به جزیره وانگونو نگاه کنید، جنگل زدایی سبب تخریب کل جزیره شده است؛ فکر می‌کنم این نقطه تنها مکان باقی‌مانده است.»

«اگر به این منطقه نگاه کنید، متأثر خواهید شد چون جنگلی در کار نیست. این مناطق دیگر غذا ندارند. اگر بخواهیم از دریا غذا تأمین کنیم، شاهد تخریب محیط زیست دریا خواهیم بود.»
در صورت تداوم صدور مجوز جنگل زدایی توسط دولت جزایر سلیمان، این کشور تعهدات خود را در سازمان ملل متحد مبنی بر حمایت از تنوع زیستی، که هدف آن جلوگیری از انقراض گونه‌های تهدیدشده است، زیر پا می گذارد.

ویکا ممکن است یکی از اولین موجوداتی باشد که منقرض می‌شود.

این مطالعه در مجله “Ecology and Evolution” منتشر شد.